He is my brother?! (N.H) *1

10 (XL)

Victoria

We komen aan bij een reusachtige villa. De muren zijn wit en er staat een grote witte muur omheen, die de buitenwereld tegenhoud.

'Wow', komt er uit mijn mond. Niall grinnikt en ik spring de auto uit. Niall stapt ook uit en pakt een paar koffers. Ik pak de overige koffers en loop achter hem aan naar binnen.

Niall zet de koffers in de gang en loopt verder naar de keuken. Ik volg zijn voorbeeld en loop vervolgens achter hem aan naar de woonkamer. Hij ploft neer op de bank en ik ga dicht tegen hem aanzitten.

Hij kijkt me vragend aan en ik kijk weg. Louis komt aan de andere kant naast me zitten en legt zijn arm om mijn schouders.

'He, Louis, fixer!' roept Harry. Louis haalt snel zijn arm weg en ik kijk hem vragend aan. Hij kijkt weg en langzaam kleuren zijn wangen rood.

Ik frons en richt mijn aandacht op Harry, die nog steeds voor me staat. 'Wat?'

'We willen het verhaal wel eens weten', zegt hij en hij gaat op het bijzettafeltje zitten. Hij kijkt me diep in mijn ogen aan en ik kijk naar beneden.

'Oke dan. Toen Niall 4 jaar was, ben ik geboren. Maar Maura en Bobby hebben me weggegeven aan een paar mensen, die ik jarenlang mijn ouders heb genoemd. De reden was volgens mijn ouders dat Maura en Bobby moeite hadden met dit hyperactieve kind naast me. Tegen Niall en Greg hadden ze gezegt dat de bevalling slecht was afgelopen.'

'Toen ik 18 werd, vorige week zaterdag, ben ik naar Mullingar gevlogen. En sindsdien woon ik bij Niall en Maura. Maar ik kon het niet aan om Niall zo'n lange tijd niet te zien, dus ging ik mee.'

Iedereen knikt begrijpend.

'En, hoe zit het met de liefde?' verbreekt Liam de ongemakkelijke stilte. Ik slik en kijk weer naar beneden. Tranen komen in mijn ogen, en even later rollen ze over mijn wangen naar beneden.

Verdomme!

Ik spring op en ren snel naar de achtertuin, waar ik op het terrasje ga zitten met mijn hoofd in mijn handen.

Even later voel ik een arm op mijn rug die rustgevende rondjes maakt. Ik kijk op en zie Louis naast me zitten.

'Niall is de rest aan het vertellen over Bram.' Ik knik begrijpend en leun tegen Louis aan. 'Gaat het wel?' vraagt hij bezorgd.

Ik knik langzaam en sluit mijn ogen. 'Het gaat prima.'

'Zeker?' Ik knik.

'Ja.' Ik open mijn ogen en kijk op naar Louis. 'Dankje', zeg ik glimlachend. Hij kijkt me vragend aan.

'Waarvoor?'

'Dat je zo'n goede vriend bent.'

-

'Victoria?' Ik kijk op en zie Liam staan. 'Het spijt me dat ik vroeg naar je liefdesleven.' Ik glimlach zwak en klop naast me op de bank.

'Het is oke. Echt!' Liam gaat naast me zitten.

'Mag ik dan wel een knuffel?' Ik frons en geef hem een knuffel. Liam trekt me stevig tegen zich aan en ik grinnik. 'Welkom bij de familie!' Ik begin te lachen en Liam lacht met me mee.

Naast me voel ik Louis verstijven en ik kijk vragend om. Hij staat op en loopt weg. 'Wat ga je doen?' roep ik hem na.

'De koffers naar boven brengen', roept hij terug. Ik kijk hem vragend na, maar laat het voor wat het is.

'Ik hoorde van Niall over Bram', zegt Liam zacht. 'Ik vindt het echt heel erg voor je!' Ik glimlach zwak en leun tegen zijn schouder aan.

'Dankje voor je medeleven. Maar life goes on. En sowieso, hij weet toch niet waar ik ben.' Liam grinnikt zachtjes.

'Je bent een sterke meid. Laat geen enkele jongen je hart breken.' Ik glimlach naar hem en hij slaat zijn armen weer om me heen.

'Awh, wat schattig!' Ik schrik op en zie Niall en Harry in de deuropening staan. Ze lachen en ik rol met mijn ogen.

'Shut up, you stupid brother!' Hij stopt met lachen en kijkt me boos aan. Hij loopt langzaam en dreigend op me af en ik kruip bang weg.

'Niall, stop. Je maakt haar bang', zegt Liam snel. Hij trekt me dicht tegen hem aan en ik verstop mijn hoofd in zijn shirt.

'Victoria?' klinkt de stem van Niall van dichtbij. Ik negeer hem. 'Please, Vicki?' Ik slik om mijn oude naam, of mijn nieuwe bijnaam.

'Niall', mompel ik in Liam's shirt, waarna ik mijn hoofd naar Niall toe draai. Hij kijkt me schuldig aan en knielt bij me neer.

'Vic, het spijt me', zegt hij zacht, terwijl hij een pluk haar uit mijn gezicht veegt. 'Ik had het niet moeten doen.'

Ik laat Liam los en leg mijn armen om Niall heen. Hij verstijft, maar knuffelt me dan terug. Ik snuif zijn geur op en ontspan.

'Het geeft niet', mompel ik zachtjes. Niall trekt me dichter tegen hem aan en ik sluit mijn ogen.

-

'Ik ga naar bed', zeg ik rond 11 uur. De jongens kijken op en wensen me welterusten. Ik wens ze hetzelfde toe en loop naar boven.

Niall heeft me mijn kamer al laten zien, en die is echt huge! Ook zit er een badkamer en inloopkast in. En er staat een kingsize bed, een drie-persoonsbank en een flatscreen-tv.

Ik kleedt me om en doe mijn avond-routine. Daarna kruip ik mijn warme bed in en sluit ik mijn ogen.

Maar in slaap vallen lukt niet. Ik blijf denken aan Louis.

Hij deed opeens zo afstandig. Hij wensde me niet eens welterusten. Hij heeft me zowat de hele dag genegeerd. Vanaf het moment dat Liam naast me ging zitten op het terrasje.

Ik vind het maar raar. Morgen zal ik hem wel even ernaar vragen. Maar nu proberen te slapen.

Ik sluit mijn ogen opnieuw en val dit keer wel in slaap.

Heey

Zo, mooie binnenkomst! Haha

Bij elk tiende hoofdstuk een XL hoofdstuk.

Ik probeer trouwens elke dag te updaten, maar natuurlijk zullen er dagen zijn dat dat niet lukt. Bijvoorbeeld morgen. Morgen moet ik tot half 5 naar school. En daarna ga ik proberen een werkplek te regelen.

Ik hoop echt zo erg dat ik een baantje krijg! Mijn ouders blijven er maar over zeuren...

Nou ja,

Dit hoofdstuk is 1054 woorden. Maar nu ben ik benieuwd. Wat zal er met Louis zijn?

Love you all xxx wondergirl101

P.s. sleep well! Alvast!