He is my brother?! (N.H) *1

28

Victoria

Die nacht zitten we in het vliegtuig. Het privé-vliegtuig nog wel!

Best gaaf! Ze hebben een eigen stewardes, genaamd Kim, een keukentje, chill hoek, slaapcabine's, badkamer, wc. Echt alles!

We zitten inmiddels al hoog en droog in de lucht en kregen we net te horen dat we mogen rondlopen.

Ik loop meteen naar de slaapcabine's en kruip in één van de bovenste bedden van het stapelbed. Al snel wordt mijn voorbeeld gevolgd door Niall, Louis en Harry.

Even later komt Liam ook binnen en kruipt in een bed.

Een paar uur later wordt ik wakker en kruip ik uit het stapelbed. Ik loop naar de chill hoek en plof neer op de loungebank.

Ik zie dat ik nog als enigste wakker ben en besluit een beetje op mijn twitter te kijken.

@1D_forever: @Victoria_Horan_x You're ugly. And you're fat. You don't deserve to be the little sister of Niall! Niall is mine! Get out of my way, bitch!

@Niall_is_bæ: @Victoria_Horan_x You little slut! Everyone hates you! Nobody likes you! You have to die!

@a_fan_of_1D: @Victoria_Horan_x You ugly bitch. We all hate you! Please kill yourself!

'Vic? Gaat het?' Ik voel twee armen om me heen en klem me tegen de persoon aan. Ik voel een hand rustgevende rondjes draaien op mijn onderrug en huil uit in zijn shirt.

De stilte is fijn. Ik ontspan en na een poosje is het huilen gestopt.

'Gaat het weer een beetje? Moet ik water voor je pakken? Voel je je wel lekker?' Ik kijk op en merk nu pas dat het Louis is. 'Heb je hoofdpijn? Wat is er?'

'Ik voel me prima, Louis. Dankje.' Hij kijkt me argwanend aan.

'Weet je het zeker?' Ik zucht en rol mijn ogen.

'Ja, Louis. Ik ben niet ziek.' Hij voelt aan mijn voorhoofd en lijkt eindelijk overtuigd.

'Wat is er dan?' vraagt hij bezorgd. Ik zucht en hij slaat een arm om mijn schouders heen. 'Je kan alles tegen me vertellen, Vic. Vertrouw me.'

'Oke. Maar zeg niks tegen Niall.' Louis knikt langzaam. 'Beloof het.'

'Oke, ik beloof het. Nou vertel?'

Ik haal diep adem en laat dan mijn mobiel zien aan Louis. 'Dit is er.' Ik bijt op mijn lip, terwijl Louis zijn ogen over het scherm laat glijden.

'Je krijgt haat?' Ik knik langzaam en kijk naar beneden. 'Awh, Vic!' Hij slaat zijn armen weer om me heen. Langzaam begin ik weer te snikken en laat me troosten door Louis.

'It's gonna be okay. I will protect you. You'll be saved.' Ik glimlach en laat hem los.

'Dankje, Louis. Je bent een goede vriend.' Hij slikt, maar glimlacht dan naar me.

'Geen probleem, Vic.'