He is my brother?! (N.H) *1

15

Victoria

Uiteindelijk zijn we toch naar beneden gegaan. Gewoon om het feit dat we niet boven kúnnen blijven. Anders zou de rest misschien argwanend worden.

Dus, hier zitten we dan. Op de loungebank in de woonkamer, met Louis links van me, en Niall rechts van me.

We zitten zwijgend naar hun interview van vanmiddag te kijken. Zo nu en dan, wordt er commentaar geleverd of lachen ze om hun reacties.

Ik zit met een stalen gezicht toe te kijken, geen zin om te lachen.

Na een tijdje sta ik zuchtend op en loop ik naar boven.

Maar niet naar mijn kamer, maar naar de bovenste verdieping. Ook wel de thuis-studio genoemd. Hier staan alle instrumenten, en er is een soort opnamestudio met microfoons.

Ik ga achter de piano zitten en begin wat te pingelen. Ik heb vroeger piano-les gehad en ook nog gitaarles. En zangles.

Mijn docent zei elke keer dat ik wat met mijn zangtalent moest doen, omdat het zo mooi klonk. Maar ik dacht dat ze dat tegen iedereen zei.

Natuurlijk hadden we wedstrijden, waar ik best hoog eindigde. Ook werd ik een paar keer eerste. Maar ik dacht altijd dat het puur geluk was.

En misschien was dat ook wel zo. Misschien was het puur geluk. Maar dat was toen ik een jaar of 10/11 was.

Ik heb op de middelbare in de schoolband gezeten. Hoe ik door de audities heen ben gekomen, weet ik niet. Maar ik was blij dat ik mocht spelen. Zingen deed ik zelden. Ik was bang dat mijn medeleerlingen me uit zouden lachen.

Voor ik het zelf door heb, speel ik een bekend deuntje. Een deuntje, die ik al meerdere malen op de radio in Nederland heb gehoord.

Uit mezelf zing ik mee.

'Als de oorlog komt,
En als ik dan moet schuilen,
Mag ik dan bij jou?
Als er een clubje komt,
Waar ik niet bij wil horen,
Mag ik dan bij jou?
Als er een regel komt
Waar ik niet aan voldoen kan
Mag ik dan bij jou?
En als ik iets moet zijn,
Wat ik nooit geweest ben,
Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen,
Droog jij m'n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij.
Kom wanneer je wilt,
Ik hou een kamer voor je vrij.

Als het onweer komt,
En als ik dan bang ben,
Mag ik dan bij jou?
Als de avond valt,
En 't is mij te donker,
Mag ik dan bij jou?
Als de lente komt,
En als ik dan verliefd ben
Mag ik dan bij jou?
Als de liefde komt,
En ik weet het zeker,
Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen,
Droog jij m'n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij.
Kom wanneer je wilt,
Ik hou een kamer voor je vrij

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen
Droog jij m'n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij
Kom wanneer je wilt,
'k hou een kamer voor je vrij.

Als het einde komt,
En als ik dan bang ben,
Mag ik dan bij jou?
Als het einde komt,
En als ik dan alleen ben,
Mag ik dan bij jou?'

Ik schrik op van geklap achter me en kijk betrapt om.

'Dat was geweldig!' roept hij uit. Ik bijt op mijn lip en draai me van hem weg.

'Ga alsjeblieft weg', zeg ik zacht, maar hard genoeg zodat hij het hoort. Ik hoor voetstappen naar me toe komen en draai me kwaad om. 'Ga weg! Je verpest alles zo!'

'Kunnen we alsjeblieft praten?' vraagt hij zacht en met tranen in zijn ogen.

'Nee, laat me er langs!' roep ik kwaad, terwijl ik opsta en weg probeer te rennen.

Maar Louis pakt me bij mijn pols en trekt me terug. 'Alsjeblieft, Victoria?' Ik laat me zuchtend op de grond zakken en Louis sluit de deur, waarna hij naast me komt zitten.

Ik schuif bij hem weg en hij zucht.

Zo, weer een hoofdstukje.

Wie kent het liedje?

Voor degenen die het niet weten: Claudia de Breij- mag ik dan bij jou.

Vote als je het een mooi lied vind, en als je dit hoofdstuk leuk vond.

Reageren mag natuurlijk ook ;)

Maar nu even serieus.

Bijna 100 votes!!!!!!! Woehoe! Ik kan jullie echt niet vaak genoeg bedanken!

Love you all xxx wondergirl101