Through the looking glass

CHAPTER 7 (Suction)

"Thank you for the lift. I appreciate it very well, Mr. Fontanilla. Naabala pa tuloy kita, sabi ko naman sa 'yo kaya kong magcommute." I said then I turned my back on him. Alam kong hindi pa 'yun ang huli naming pagkikita. Sinubukan ko na lang i-distract ang sarili ko sa matandang naka-wheelchair na tinutulak ng nurse. She looks in pain. Okay, the patients should get your attention. Hindi ka pwedeng ma-distract kahit na gaano pa siya kagwapo kasi bawal nga Kayla.

"Wait!" I felt him grabbing my arm. Napalingon ako at hindi ko alam kung bakit ako biglang kinabahan. Nanlalamig din ako at nakatingin sa kanya. This is bad; really bad. Knowing his past string of lovers should make stay away and for Pete's sake, he's my cousin's fiancee. I should stop myself. Stop it, Kayla. Stop it. Hindi magandang may mga bagay kang naiisip sa mapapangasawa ng pinsan mo. Mahiya ka naman, Kayla. You need to frigging wake up now.

"Yeah?" Sabi ko pa habang nakatulala lang sa mahahabang pilik mata niya. I never imagined that someone will make me feel this way. Ang weird, sobra. Hindi ko rin maipaliwanag kung paano. Paano nga ba?

"Ah... sabay na tayo sa elevator. Paakyat din naman ako sa office ni tito. I'll also meet James or  Dr. Jimenez to all of you. We're actually friends, you know? So baka lang nami-miss niya ako eh bibisitahin ko na din siya bago 'yung surgery niyo. I want to... just see him for a bit." Then he smiled.

He gave me a wicked smile.

"Before I forget this, I need you to pretend that you don't know me. Pretend you don't know about me. No one knows that my family is downright wealthy. No one knows. I want to stay low profile as much as possible and I can't afford myself to be judged that I paid my way to Med school. Pinaghirapan ko naman kasi." I told him as he pressed for 11th floor.

"I won't tell. I know how it felt, you know. Ikaw ba naman mag-intern sa ospital na pag-aari ng mga kamag-anak mo eh ano kayang chismis ang aabutin mo? I had tons of them to be exact. Saan ka nga pala naka-assign?"  Tanong naman niya habang kaswal na nakasandal sa pader ng elevator

"Pediatric ward, 8th floor pero mag-aassist ako sa bypass surgery ni Dr. Jimenez. First time ko kasi magparticipate kaya naman pumayag agad ako. I'm thinking of cardio-thoracic." Tumunog ang elevator at sa second floor pa lang eh marami nang pumasok kaya naman naipit kami sa pinakalikod.I felt him pressing him body on me kahit pinipilit niyang lumayo. Utang na loob, overweight na yata sa capacity ang elevator. I felt his hot breath against the skin of my neck and I don't know why my knees ang frigging shaking right now. 

"God, don't push!" I heard him yelling kasi nga nakadikit na talaga ang buong katawan niya sa akin. Ano ba 'to? Parang movie lang pero ayoko. Ayokong ma-involve sa kanya kasi masakit. Ayokong masaktan. I want to live a normal life.

Ayoko na nafa-fascinate ako sa mga simpleng kilos ni Damien. Everything he does in front of my eyes is all sensual. May intensity lagi at pakiramdam ko kinakapos ako ng hinginga kahit nakikita ko pa lang siya kahit na hindi naman dapat. Ayoko eh, mahirap mag-assume. Mahirap masaktan kaya ayoko makipagrelasyon kaya noon hanggang fling lang ako kasi mahirap. In my case, the guy died. 

He just died fighting too hard.

"Ouch! Ano ba manong!" Sigaw ko naman sa nasa likuran niya na talagang ginigitgit lang kami sa sulok. Hindi ko malaman ang dahilan kung bakit nagpanic ang kalooban ko sa mga nangyayari ngayon. Para bang gusto kong mag-hysteria ngayon. Kinakabahan ako na naeexcite na parang natatakot na ewan. I've never had such mixed feelings and this is the first.

"Pasensya ka na, Katherine Lane. I'm sorry kung... naiipit man kita." He said. I saw him looking away from na para bang feeling ko na ayaw niyang madikit ang mukha niya sa mukha ko. Ayaw nga ba niya?

"A-ano ka ba, hindi mo naman sinasadya." Sabi ko na lang habang mahigpit na nakahawak sa strap ng backpack ko. Nakayuko ako at hindi makatingin sa kanya ng diretso. Tumunog ang elevator at sa wakas nasa 8th floor na ako.