Battle of Love

Chapter 26: Love Triangle 1

CALVIN KYLE POV~

"Richard Branson is a firm believer in art of delegation.

"...and he also said, when employees tell you about their good ideas for the business, don't limit your response to asking questions, taking notes and following up."

Tss. Boring strikes again -,- Kanina pa dadak ng dadak tong prof ko. Pero as I can see, wala namang nakikinig -,-

She's just wasting her time, eh kung dinis-miss niya na kami! May nagawa pa siyang tama! =__=

Kahit naman anak ako ng may-ari ng school na to eh, hindi ko pwede pabayaan ang studies ko, dahil soon I'll be the one who manage my dad's company.

"Okay...Class dismiss!" Woah. Atlast! -,-

Tsk. Lumabas na ko ng room ko at pumunta sa HRM bldng. para puntahan si Korynne. Every wednesday lang kasi kami magka-klase.

Syempre HRM course siya.

Nang makarating ako, saktong palabas na sila.

"Korynne!" tawag ko sakanya. Lumingon naman siya.

"Oh? Calvin..anong ginagawa mo dito?" tanong niya.

"Ah...a-ano..k-kasi.." Shit! Mag isip ka ng rason Calvin!

"I-im just passing by. Oo tama!"

sagot ko. Maniwala ka!

"Passing by talaga? Eh ang layo ng building mo sakin! At imposible namang may pupuntahan ka dito kasi wala naman dito tropa mo! Ako lang nandito!" I smile. She got my point!

At sa wakas! Unti unti na syang bumabalik sa dati.

Natulala siya saglit, siguro narealize niya yung sinabi niya. hahaha

"Exactly! Ikaw ha, hindi ka na nagiging slow!" asar ko.

"Che!"

"hahaha. Tara lunch na tayo!" aya ko sakanya, sabay hila sa kamay niya.

Pababa palang kami ng hagdan, nang makasalubong namin si Ken. tsk!

"Uyy..yannemylabs! Sakto tara lunch tayo!" "Yo bro!" tumango lang ako sakanya. Nawalan ako ng sa mood -__-

Tingnan mo to! Hinila na niya si Korynne kaya napabitaw si Korynne sa pagkakahawak ko sa kamay niya.

It was supposed to be OUR lunch with the two of us. -____- But dahell?!

Nauna na sila lumabas, kaya sumunod na ko. Naririnig ko pinag uusapan nila kung ano ano lang naman! Nagbibitaw pa si Ken ng mga banat, Si korynne naman tumatawa.

She's smiling, laughing  and such or should I say, She enjoy Ken's company.

Pero bakit sakin, hindi?

Am I not deserve?

-______-

When we reach the cafeteria, nauna na kong umupo sa vacant table na nakita ko. Sumunod naman sila.

"yannemylabs, ano gusto mo?" tanong ni Ken.

"Uhm..Steak and rice lang Ken"

"Sige, Ikaw bro?"

"Di pa ko gutom." sabi ko nalang.

"Sigurado ka calvin? Ayaw mo kumain?" tanong ni Korynne. Kanina gusto ko, pero ngayon wala ng gana -___-

Tumango nalang ako kaya umalis na  si Ken para umorder, naiwan kaming dalawa.

"Uy, ano na naman inaarte mo ha?" tanong niya.

Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Wow lang! Mas mataas pa sakin?!" sarcastic niyang sabi.

"tsk! Tomorrow at 12pm. Be on time, don't be late. Dnt worry I'll fetch you." sabi ko agad, at tumayo na. Hindi ko gustong makisalo sa lunch nila ni Ken. Ewan! Nagseselos ako! -____- What da hell did I say?!

Naramdaman ko nalang na may pumigil sakin sa paglalakad, hinabol pala niya ako =__=

"Calvin! what do you mean?" agad niyang tanong.

"We have a date. So prepare." sabi ko at iniwan na siya dun.

I wonder what her reaction right now. Maybe she jump for joy. Who wouldn't, with my looks? Okay, Im too confident.

I just want to have a bonding with her, I want to make her smile. I hope I won't fail. =___=