Finding Archangels 1 (Completed)

Chapter 3: Archangel Raphael Awakening

Chapter 3: Archangel Raphael Awakening

Lalo akong nahihirapan sa sitwasyon na ito. Pwede na bang umatras? But unfortunately, hindi pwede. Kung pwede man, isa iyong disappointment kay God. Bakit kasi sa milyon-milyong tao sa mundo na naniniwala sa Diyos eh! ako pa ang napag-utusan na hanapin ang mga anghel? "Lapitin ka kasi ng mga anghel, Ariel." sabi ni St. Peter. Nakakainis talaga itong si St. Peter bakit kasi hindi na lang siya ang maghanap sa mga anghel niya. "I have a lot of appointments in heaven, dear. Gisingin mo si Jophiel para may makatulong ka."sabi ni St. Peter tapos tumawa pa ang loko. Sira ulo itong santong ito eh! Si Gabriel nga na nasa malapit hindi ko pa nagigising eh! Yung Jophiel pa kaya na hindi ko pa nga 'ata nakikita. "Hilig mo pa ring masalita mag-isa no!"bungad sa akin ng pinsan kong si Raphael. Nabigla ako sa pagpasok niya. "Nasa kanya ang archangel na si Raphael."bulong ni St. Peter sa akin. "Oo nga! Hindi ko naman nakakalimutan eh!" sagot ko sa kanya. Narinig kong tumawa siya at nawala na. Saka ko naalala na narito rin nga pala ang pinsan kong si Raphael at tumatawa siya. "Cous, nababaliw ka na ba?" tanong niya sa akin. Automatikong nasampal ko siya. "Hindi ah! Nagpapratice lang ako ng monologue. Pwede ba akong mag-monologue?" lame excuse ko. He chuckled na siyang lalong ikinainis ko. Nag-peace sign siya. I rolled my eyes tapos tinalikuran ko siya. Naiinis ako. "Sorry, cous. I just miss you that much. I want you to notice me kaya inaasar kita." sabi niya with sincerity. Tinignan ko siya sa mga mata. I see his full sincerity. Saka ko naalala na, nasa kanya nga pala ang archangel na si Raphael. "Pinatatawad na kita basta maniwala ka sa aking anghel ka." sabi ko sa kanya trying to waking up his angel's soul. I heard him chuckled. "Angel mo naman talaga ako diba! I do believe that I am your angel. Ikaw nga itong hindi naniniwalang angel ako eh!" sabi niya pertaining to our childhood days. "What I mean is your the real Archangel Raphael!" sabi ko sa kanya hoping na maalala niya nga na siya ang archangel na iyon. He laugh so hard. "I know that my mother gave me the name of Raphael because she believes that Archangel Raphael guides me. Maligo ka na. Aalis tayo. I already asked your boss about this at pumayag siyang mag-leave ka." sabi niya then ginulo niya ang buhok ko. Nakakainis! Parang niloloko lang ako ni St. Peter. Sana man lang nangyari yung katulad ng kay Gab kung totoo ngang nasa kanya ang kaluluwa ni Archangel Raphael. "Fine! Paano mo nakilala yung boss ko?" tanong ko sa kanya. "Zach is my classmate when I was in high school. Best buddy ko siya." sabi niya sa akin at binilinan ako muling maligo na. Bago ako maligo, pumunta muna ako sa may kwarto ko. "St. Peter!!" tawag ko sa kanya. Maya-maya, nakaramdam na ako ng panlalamig na indication na narito na siya. "What do you want, my dear?" sabi niya sa akin. I take a deep breathe. "Pinagloloko mo ata ako eh! I open to him the thoughts that he is an archangel. Tinawanan niya lang ako and nothing happened to him. Hindi naman ata ang pinsan ko ang nagtataglay ng kaluluwa ni Archangel Raphael." sabi ko sa kanya in my most irritated voice. Porket wala akong kakayahang tukuyin ang mga archangel, pinagloloko niya na ako. I heard him chuckled then laugh so hard. "Alam mo bang si Archangel Raphael is the angel of healing? Hindi na nakapagtataka kung hindi siya maapektuhan tulad ng kanila Gabriel. He is different. Bakit mo naman naisip na niloloko kita? I am asking your help at gustong-gusto ko na silang makabalik para may katulong na ako." sabi niya na may halong disappointment dahil sa pinagdudahan ko siya. Sorry na! Wala naman kasi talaga akong masyadong alam sa mga angels. Ang alam ko lang, Archangel Michael is the angel of strength at si Archangel Gabriel ang messenger. Maliban doon wala na akong alam. " I am really sorry. Nagtaka lang talaga ako." sabi ko sa kanya. Bigla namang napangiti si St. Peter.

"Ariel!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Bilisan mong maligo!!!!!!!!!!!!!!!!!!" sigaw ni Raphael sa akin. Oo nga pala, may pupuntahan kami. "Ito na maliligo na!" sigaw kong sagot. Nagpaalam na ako kay St. Peter at nagmadaling dumiretso sa banyo. Kakamadali ko sa pagpasok ng banyo, nadulas ako. "OUCH!!!!" sigaw ko at halos umiyak-iyak na rito.

Maya-maya lang nasa tabi ko na si Raphael. "What happened?" tanong niya sa akin. Sinabi ko sa kanyang nadulas ako. "Kaya mo bang tumayo?" tanong niya uli. I just nod at sinubukan kong tumayo but I can't. "Wag mong pilitin kung hindi mo kaya." sabi niya at binuhat ako. Thanks God! Hindi pa ako nakahubad kung hindi... katakot-takot na kahihiyan ito. Pinasok niya ako sa kwarto ko at inilapag ako sa kama. Chineck-up niya kung ano yung masakit sa akin. I told him na yung butt ko pati yung paa ko. Buti na lang, he taking up Medicine kaya may alam siya sa first aid. Before niya ako lapatan ng first aid, bigla siyang natulala. Teka, anong nangyari sa kanya? " Hey! Baka lumala ito. Lapatan mo na kaya ng first aid." sabi ko sa kanya trying to bring him back to the reality. " Sorry! Random memories do happen." sabi niya at nilapatan na ako ng first aid. Kala ko pa naman, nakaalala na siya!