Finding Archangels 1 (Completed)

Chapter 19: Divine Intervention

Chapter 19: Divine Intervention: Retrieval of Archangel Chamuel

Gabriel Deleon's POV

Hindi ako nakakalipad. I know that only miracle can save me in this horrible death. Palapit na palapit na sa akin ang apoy. "Say your last wish now, divine mortal. It is the end of your journey. Goodbye." sabi ni Tempesta at tumawa siya ng malatagumpay na tawa.

"God, I just wish the safeness of Ariel and the others. I hope they already find the soul of Benedict Lozaga." nasabi ko sa sarili ko bago ko tuluyang ipikit ang mga mata ko at tanggapin ang aking pagkatalo. Masyadong mabilis ang apoy. Hindi ko ma-calculate kung gaano siya kabilis para maiwasan ko. Tanggap ko naman kung sa paraang ito ako mamamatay. At least, kahit paano namatay ako na nagserve kay God.

Three minutes passed, naramdaman ko ang katahimikan sa paligid. Hindi ko maramdaman ang apoy ni Tempesta. Ito na ba ang langit? Patay na ba talaga ako?

Pagdilat ko ng mata ko'y akala ko ay nasa langit na ako ngunit yun pala'y nasa purgatoryo pa rin ako. Tumingin-tingin ako sa aking paligid. I see a sparkling light. Nakita kong ring nagyeyelo na si Tempesta. What happened when my eyes was closed? Dumating ba ang mga arkanghel na si Raphael at Gabriel para tulungan ako? or Is it one of the miracles of the Almighty God?

"Yes, this is me. I am here in front of you to help you, all of you. You have a good heart. You'll do everything even it takes your life just to retrieved my archangels. I never made a mistake to choose you and give you an special gift." sabi ng isang lalaking may mahiwagang kalmado at maawtoridad na tinig. Totoo na ba ito? Nandito na nga ba ang Diyos sa harapan ko?

"As I told you, I am here. It is for real." sabi niyang muli.

"Thank you for saving me, Almighty Father. Thank you for giving me this gift. May I ask you what happened to the others?" sabi ko sa kanya nang buong galang.

Naramdaman kong ngumiti siya at lumapit sa akin. He pats my shoulder. Maya-mays, nawala ang liwanag na bumabalot sa kanya. Suddenly, I saw how angelic his face. "Don't worry, son. They will safe in my hands. As long as they believe in me, they will never lost their path. I will help you now to go back on the place where you belongs." sabi niya at hinaplos ang buhok ko. Nakakapagpalakas ng loob ang bawat haplos niya. Napakabanayad. Ang huli kong natatandaan ay pinikit niya ang mga mata ko.

Ariel's POV

Suddenly, I lost my track when I lost the bracelet that Chamuel gives to me. Bigla akong nakita ng mga fallen angels. Napalaban tuloy ako. Ouch! Ang hapdi ng mga sugat ko.

"Sumuko ka na, mortal. Hindi mo ako matatalo." sabi ni Tempra, ang fallen angel of temper. Siya ay dakilang kanang kamay ni Tempesta. Ano na kaya ang nangyari kay Tempesta?

"Sige, mag-space-out ka pa. I will kill you in an instant." sabi niya pa at tumawa ng mala-demonyo.

"Hindi mo ako matatalo. I will retrieve Chamuel and go back to my body first." buong lakas kong sabi at inilabas ko ang sandatang ibinigay ni Gab kanina sa akin ng papasok kami rito sa purgatoryo.

"So, optimistic ha! Make your last wish now and die!" nangigigil niyang sabi at balak niya akong tamaan ng apoy na walang pinagkaiba kay Tempesta.

I dough the first one pero hindi ang kasunod.

"I am more powerful than Tempesta!" sabi niya at nagpalabas ng sunod-sunod na apoy. Sinubukan kong ilagan ang mga iyon but still some of them burns my skin.

Maya-maya, nagpalabas siya ng isang malaking apoy na alam kong hindi ko na maiilagan.

"Die! Stupid mere mortal like you! Die!" sabi niya.