Finding Archangels 1 (Completed)

Chapter 32: Dream and Resolution

Chapter 32: Dream and Resolution

Ariel

"If you are the chosen one, please, set me free. I am begging you. I can't take the pain anymore. Please, asked God to forgive me 'cause I can't move nor escape." pagsusumamo ng isang napakamapagkumbabang boses ng isang lalaki.

Teka, kaninong boses yun? Tumingin-tingin ako sa paligid ko. Nasaan ako? Ang pagkakaalam ko ay nasa isang silid kami ni Sir Zach sa clinic dahil nag-pass out na naman siya. Sa ikalawang pagkakataon ng pagpapass-out niya sa harapan ko ay tinawagan ko si Josh para makatulong ko sa pagbubuhat kay Sir Zach, I mean, kay Zach papuntang clinic. So, supposed to be I am not in the clinic then where am I?

"I call you, chosen one. Please, set me free." isang mahinang mapakumbabang boses na naman ang narinig ko.

Lumingon ako sa paligid ko at nakita ko ang isang naghihinang archangel na nakakulong sa isang hawla. Maaari kayang siya ang arkanghel na si Zadkiel?

"Archangel Zadkiel? Ikaw ba yan?" tanong ko at nilapitan ko siya.

Bagama't wala pa rin akong ideya kung nasaan ako ay hindi ko na inisip iyon. Only I care is the weak archangel in front of me.

"Yes, I am Zadkiel. What is your name, chosen one?" tanong niya sa akin na naghihina pa rin.

"Ariel Jasmine Lee, just called me Ariel. Bakit ka nakakulong?" sabi ko sa kanya at kumapit sa rehas na hinahawakan niya. Bago siya sumagot ay pumikit ako at nagdasal. Alam ko yun ang tanging paraan kahit papaano ay makakuha siya ng lakas.

"Maraming Salamat, Ariel. It helps me a lot." sabi niya sa akin na medyo malakas na dahil sa aking panalangin.

"Wala iyon. It is my duty after all. By the way, maaari bang nasa katawan ako ni Zach ngayon?" tanong ko sa kanya pagkatapos kong magdasal.

Nagkaroon kasi ako ng realization na kaya siya nanghihina ay dahil Atheist si Zach at hindi siya nagsisimba ni nagdadasal at dahil na rin sa galit na nararamdaman niya.

"Hindi. Nasa isa ka lamang panaginip, Ariel. At isa lamang itong interpretasyon ng nangyayari sa akin. Set me free, Ariel." paliwanag niya at tuluyan ng naglaho ang imahe na iyon at unti-unti na akong nagising mula sa pagkakahimbing ko.

Set him free? How?

Pagkagising ko ay nakita ko si Josh na nakangiti. Pinagmasdan niya ba ako habang natutulog ako?

"Hindi naman kita pinagmasdan. I just see how beautiful your dream is." sabi niya na nabasa ang nasa isip ko.

"Shut up, Josh. Akala mo ba bati na tayo." sabi ko na parang tinatarayan siya.

Ngumiti lang siya sa akin.

"Hindi pa ba? How could you teach Zachary how to forgive if you yourself can't forgive others? May kasabihan nga diba na you can't give what you don't have." sabi ni Josh na nangongonsesya.

Gosh! Ang talino ng isang ito. Wala akong panama. Bigyan ba naman ako ng reverse psychology. Pasalamat ka, crush ko talaga si Josh at archangel ka kung hindi...

"Fine. Tell me, you see my dream, don't you?" natanong ko sa kanya at nagsurrender na rin sa sinabi kong galit ako sa kanya.

"Yes. I am actually the one who put you in that dream. Is it beautiful to see the paradise that I retrieved?" sabi niya sa akin.

Paradise? Eh, pagdurusa ni Archangel Zadkiel yung nakita ko eh!

Nakita kong napansin niya ang pagtataka sa mukha ko. At napansin kong napabuntong-hininga siya.