Finding Archangels 1 (Completed)

Chapter 31: His Doubts

Chapter 31: His Doubts

Zachary

"Don't forgive God for what he done."

" Don't forgive your parents for killing the priest that loves you the most."

"Don't forgive them, Zachary."

" Don't learn how to forgive them."

Hindi ko alam kung sino ang nagsasalitang iyon. Maaaring ito ang masama kong konsensya. Kung nagsalita ang masama kong konsensya, bakit hindi sumagot ang mabuti kong konsensya? Ano ba talagang nangyayari? Kausap ko lang naman si Ariel kanina tapos kung anu-ano na naman itong naririnig ko.

Maya-maya, nag flash sa isipan ko ang pangyayaring iyon. Kahit saang anggulo ko tignan ay kasalanan ng Diyos ang lahat ng ito. Kung hindi niya itinuro na wag siyang itakwil, sana ay hinayaan ng amain ko na sumama na lang ako sa relihiyong pinipilit nila.

"Tama, Zachary. Yan nga ang dapat mong isipin." sabi pa ng masamang konsensya ko.

Pero parang may mali. Parang...

Tumingin ako sa ibaba. Andoon ang batang ako at ang namatay na amain ko. Sabi na, may mali eh! At ito nga ang mali na iyon.

Sa tuwing naaalala ko ang pangyayaring ito ay nakatingin ako sa baba. Supposed to be katabi ako ng priest dahil ako nung batang iyon. At isa pang mali ay nakalutang ako sa may ere. Ngayon ko lang napagtanto na may posibilidad ngang hindi ito ang tunay kong ala-ala at ako lang ay nanonood.

"Wag ka ng mag-isip pa ng iba Zachary. Nakalutang ka para makita mo ng mas detalyado ang mga nangyari." sabi pa ng nagsasalitang iyon.

Hindi eh! Parang mali talaga.

Maya-maya lang ay nakaramdam ako ng panlalamig na siyang nagtulak sa akin para magising. Isa na naman palang panaginip.

"Sabi ko sa iyo, Ariel, natutulog lang yang si Zach. Madalas niyang mangyari sa kanya sa tuwing naalala niya yung tungkol sa nakaraan niya." sabi ni Franz. Teka, paano napunta si Franz sa lugar na ito?

"Ang lamig ha!" nanlalamig na sabi ko at tumayo na ako mula sa pagkakahiga.

"Good afternoon, Zach. Buti naman gising ka na. Nag-alala ng sobra si Ariel sa iyo." sabi ni Franz. Teka, paano nga napunta si Franz dito?

"Bakit nandito ka ha!?" tanong ko kay Franz. Alam ko kasi talaga kami lang dalawa ni Ariel ang nandito eh!

"Ah! Tinawagan ko kasi siya Zach. Hindi ko kasi alam yung gagawin ko kanina. Nag-panic ako and I dialled his number." sabi ni Ariel na nakayuko.

"Thanks, Ariel. You save me." sabi ko at itinaas ko ang niyuko niyang ulo.

Bumaling naman ako ng tingin kay Franz.

"Thank you din, Franz. Okay na ako, pwede ka ng umalis." sarcastic kong sabi at nag-death glare sa kanya.

Mukhang nakuha naman niya ang ibig kong sabihin kaya naglakad na siya palabas ng pinto.

"Enjoy your date." sabi ni Franz at nagtatakbo palabas.

"Are you okay?" tanong ni Ariel sa akin na halatang nag-aalala sa akin.

"Maybe. May tanong ako, pwede bang may masamang konsensya ka pero wala kang mabuting konsensya?" tanong ko kay Ariel.

"Imposible. Lahat ng tao ay neutral. They are both good and evil. At mayroon silang dalawang konsensya. That conscience of them determines what character that dominant the most." paliwanag ni Ariel.

Kung kay Franz ko sinabi yun, malamang sinabi niya sa akin, 'devil ka kasi Zach kaya wala kang mabuting konsensya. hahahahaha'

Devil? Is it the devil who talk to my mind?

"Last question, Ariel. If I am an angel, who am I? Don't afraid in the consequences. I'll accept it." sabi ko na may buong determinasyon.

Maaari nga kayang isang diablo ang nakikipag-usap sa akin? Maaari nga kayang isa talaga akong anghel?

"Ikaw si Archangel Zadkiel, the angel of forgiveness." sabi niya ng nakangiti.

Pumikit ako at sinubukang mag-medidate.

I can't forgive God for abandon me. I can't forgive my parents to kill my beloved father who I called lolo. It can't be. I am not the angel that she knows. Pero posible kayang dahil sa diablo kaya ako nagkakaganito? No, it is not possible.

"Everything is possible in divines, Zach. Believe it or not, you're the real archangel Zadkiel." sabi ng isang mahiwagang tinig at tuluyan na akong nawalan ng kontrol sa kamalayan ko.

Only I understand that I am not Zachary Zadkiel Zalgosa that I used to be. Then, who am I?