Finding Archangels 1 (Completed)

Chapter 5: Zach, Arch, Franz

Chapter 5: Zach, Arch, Franz

Ariel

Nakakabaliw ang buhay na ganito. Akala ko seven lost archangels of heavens lang ang hahanapin ko. Kailangan ko rin palang hanapin ang 7 lost souls. Nakakabaliw na ito. Papaano kaya naging reincarnation ni Josh si Jophiel? Papaano kaya magigising si Gabriel? Saan ko kaya hahanapin ang kaluluwa ng cousin ko? Nasaan kaya yung mga natitira pang mga anghel? "Ms. Lee!!!!" tawag sa akin ng boss ko. Nasa trabaho nga pala ako. Things occupied my thoughts again. "Sorry po!" sabi ko at nagpatuloy na sa pagtatrabaho. Hindi ko muna iisipin yung special mission ko. "Bro, totoo ba talagang may magandang babae rito?" tanong ng isang lalaking parang ngayon ko lang narinig ang boses. "Oo nga! Empleyado nga siya rito eh!" sabi ng isa pang lalaki na parang kaboses ng big boss namin. "Sure ka! Bakit wala siya rito kahapon?" tanong ng lalaking kausap ng kaboses ng big boss namin. "Nagkasprain kasi siya. Maayos na siya ngayon."sabi ng kaboses ni big boss. Wala naman talaga ako balak pakinggan yung usapan nila eh! Talaga lang ang lalakas ng boses nila. "Hey, Ariel!" sabi ni big boss or should I say Sir Zach. "Good morning, sir. Kaibigan mo pala yung pinsan ko?" bati kong tanong sa kanya. "AHHHH! Si Raph. Oo, we are friends. By the way, Ariel, met Uri--- aray!" sabi niya kaya siya nag-aray kasi binatukan siya ng kaibigan niya. "Franz Guzman, at your service." sabi nung lalaki na kasama ni Sir Zach. "Nakakainis ka! Pinahiya mo ako kay Ariel." sabi ni Sir Zach. Napatawa na lang ako. Ang cute nilang mag-away para lang mga bata. "They are the archangels Uriel and Zadkiel." rinig kong boses mula sa utak ko na alam kong kay St. Peter. Dahil sa sinabi niya, it only proves that angels are really near at me. Bumalik na lang ako sa trabaho ko and clear out my thoughts. I think I need to resolve things one at a time.

Pauwi na sana ako nang biglang may humatak sa akin. "Sino ka?" tanong ko na pinipigilan ang takot ko. "Arch. Just shut up. May darating kasing magnanakaw ng ganitong oras dito."sabi niya in the coldest voice that I heard. Gabi na kasi at pinag-overtime ako ng boss ko dahil sa pagiging tulala ko kanina. Maya-maya, may narinig kaming hakbang ng tao. Mukhang may magnanakaw nga. "Just stay here." sabi nung Arch. Lumabas siya mula sa pinagtataguan namin at pinukpok niya ng stick na hawak na suppose galing sa isa sa mga gamit na naiwan ng ibang empleyado kanina. Nakatulog ang magnanakaw at maya-maya lang naaresto na siya. Wow! As in Wow! Nakakamangha. I was about to say thank you nang bigla siyang natumba. God! What can I do now? Buong lakas ko siyang binuhat at pinaupo sa chair table ko. Binuksan ko rin ng bahagya yung ilaw para makita ko kung ano bang nangyari. I check him up, pero parang wala namang problema sa kanya. I see his face clearly now! Takte, ang gwapo... His face is like a god. Ang kinis ng kutis niya, ang tangos ng ilong, ang pula ng labi. "Why are you staring at me? Do you want to rape me?"biglang sabi ng gwapong nilalang na ito na may pagkapangit pala ang ugali. Automatikong nasampal ko siya. "I will never do something bad on you. Nagkataon lang po na bigla kang hinimatay kanina at ako lang ang nandito and I just checking you up kung okay ka lang." medyo galit na sabi ko. "Sorry! I am just paranoid." sabi niya at nagsimula nang maglakad. Iiwanan niya ako rito? "Hey, are you planning to leave me here?" tanong ko sa kanya. Bumaling siya ng tingin. "Do I supposed to take you in your home?" balik na tanong niya sa akin. Grabe! As in! Napa-UNGENTLEMAN NG LALAKING ITO. NAG-IINIT ANG ULO KO!!!!! "PAGKATAPOS MO AKONG KALADKARIN KANINA AT PAGKATAPOS KITANG HINATAYIN MAGISING, HINDI MO MAN LANG AKO IHAHATID????? YOU SUPPOSED TO TAKE ME HOME KASI PO SOBRANG GABI NA AT DELIKADO PARA SA AKIN NA ISANG BABAE NA MAG-COMMUTE." nagagalit kong sabi. Napabuntong-hininga siya. "I HELPED YOU ONCE AND I NEVER DO THAT AGAIN." cold niyang sabi pero may emphasis kada salita. "BY THE WAY, WALA NAMAN AKONG SINABING HINTAYIN MO AKONG MAGISING. TO TELL YOU HONESTLY, palagi akong hinihimatay if I helped someone." dugtong niya pa na siyang lalong ikinainis ko ng dugo. BUWISIT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "Isa pa, I already called Franz to pick you up here. Thanks for your concern." huling salita niya at tuluyan nang nawala sa paningin ko. KAINIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! UUWI AKO NANG GANITO KADILIM..... Mag-papanic na sana ako ng maalala kong he called someone to pick me up. Aba, may puso pa rin pala ang isang iyon.