KARmAŞIK

25.Sayfa

Uzun mesayinin ardından müşteriler bitmiş ve yorgunluk kahvesi içme vakti gelmişti. Boş masaların birine oturp önümüze sıcak kahvelerimiz geldikten sonra sohbet etmeye başladık.
-Yoğunluktan tanisamadik, ben Melis..
-Menmun oldum bende Açelya..
-Bende Tarık..
-Burası hep böyle kalabalıkmidir?
-Evet nerede ise herzaman..
-Baya yorulucaz anlaşılan.
-Siz sevgilimisiniz??
Bu soruda şaşkınlık yaşayarak ve birazda kekeleyerek cevap verdim.
-Ha...hayır yok öyle birşey biz uzun zamandır yakın arkadaşız..
-Sevindim..
Neden sevinmişti ki buna yoksa.....!!!! Hayır hayır olamaz değilmi o kız,, Kenan dan hoşlanmış olamaz. Sabah yaşanmış olayda Kenan neden bu kadar gergin oldu şimdi daha iyi anlıyorum. Sevince böyle oluyor işte kıskanıyosun, sahipleniyorsun, kimse ile yanyana gelmesini bile istemiyorsun. Melis'in Kenan'a olan bakışlarını görmezden gelmeye çalıştım yoksa şuracıkta "o benim kocam yavaş ol diye bilirdim"... Kendimi zor tuttuğumu ve kıskançlık içerisinde olduğumu onlara belli etmemeye çalıştım. Saçlarım ile oynayarak dikkatimi dağıtmaya çalıştım. Kahvelerimiz bittikten sonra kalkıp eve doğru ilerlemeye başladık, otelden uzaklaştıktan sonra Kenan'ın elini hızla tutup gözlerine sinirle bakmaya başladım.
-Melisden uzak duracaksin ..!
-Ne oldu Beren..
-O kızın sana nasıl baktığını gördüm ondan uzak durucaksin..
Ellerini belime dolayip beni öptükten sonra "ben seni her geçen gün dahada çok seviyorum" , bende onu seviyorum ve hep sevecegim, sevmeye devam edeceğim. Aşk gelip geçici bir heves değil bağlılıktır ve ben Kenan'a aşk ile bağlıydım aynı zamanda oda bana böylesine aşk başkaları yüzünden bozula bilirmiydi. Başkaları bu aşkı boza bilirlermi.. Sevdalı insanları birbirinden ayıra bilirlermiydi??? Bunların cevabı gelecekte ve bizde ne olacağını bilemez halde göreve kaldığımız yerden devam etmek üzere yarını bekleyeceğiz..