KARmAŞIK

1 Hafta Sonra

Aradan bir hafta geçmiş savcı ile yaptığı anlaşmanın sonucunu görmüştü. Beren'in gözlerinin önünde Haluk'un kollarına kelepçe takılmış ve emniyete alınmıştı. Haluk ve ona yardım eden herkez adaletin önünde hesap vermek için gün sayıyorlardı. Sevmenin ve sevdiğine yapılan kötülüğün en güzel cevabını vermek buydu işte. Beren aşk dedi ve önündeki tüm engelleri kaldırdı. Bu Kenan'ı geri getirmesede huzurla mezarına gide bilecekti. Şimdi gerçektende herşey bitmişti işte....

-Beren bu doğrumu, herşeyi hatırladın mı?
-Evet anne.. Herşeyi hatırladım ve kocamın intikamını aldı.
-Beren Haluk kötü bir insan değildi böyle birşey yapması imkansız.
-Evet Leyla Haluk'u doğru tanımış sın ama Hakan'ı değil.
-Ne demek bu ???
-Yarın duruşma var ve orada herşeyi öğreneceksiniz.

Bu sorgulardan sıkılmış bir şekilde evine gitti ve rahat bir nefes almak istedi, taki kapı çalınana kadar.
-Tık tık....
-Elisa ne oldu? Ne bu telaş?
-Ömer herşeyi öğrendi benim size yaptıklarımı,,, herşeyi,,, ben çok kötüyüm.
-Ne dedi peki sana.?
-Buraya geliyor...
-Ne!!!!!
-Haberlerden görmüş artık burada kalmamıza gerek yok dedi.
-Hayır! Gelmemeleri gerekiyor o pislik hapise girmeden nasıl gelir....
-Üzgünüm..
-Üzülme sen benim hep yanımda oldun bana destek verdin ben seni çoktan affettim Ömer de zamanla affedecektir.

Konuşmadan üç saat sonra kapı çaldı gelen Ömer ve çocukları idi.
-Abla iyimisin?
-Evet yanii sayılır... Aslı, Berke sizi çok özledim.
-Canım annem bizde seni çok özledik.
-Ömer, yarın duruşma var sen Elisa ile çocukların yanında olurmusun.
-Ben yeğenlerime tek bakarım Elisaya gerek yok.
-Ömer yapma böyle...
-Abla asıl sen yapma benim abim nerde belli değil ölüsünü bile görmedik, sakın bana o kızı affet falan deme ...
-Peki Ömer sen nasıl istersen ama şunu da bilki sen yokken bana her konuda Elisa yardımcı oldu.

Ömer kızmakta ve öfkelenmekte haklıydı abisini kaybeden bir insan nasıl iyi olabilirdiki?

-Anne bize hikaye okurmusun?
-Tamam oğlum geliyorum.
-Bir gün babamda bize kitap okurmu anne?
-Bilmiyorum oğlum sanırım artık hep ben okuyacağım.

Çocukları daha fazla oyalayamazdım. Duruşmadan sonra babalarını bir daha göremeyeceklerini anlatmam gerekliydi, sabaha kadar onlara sarılıp iyi olmaya çalıştım. Uzun zamandır sadece koşuyordum artık durmam gerekliydi.