Epiloog

266 23 12
                                    

Alles wat er daarna gebeurde ging heel snel. De volgende dag al kwamen alle andere Rangers en het was een emotioneel weerzien. Vooral met Sem. Ik besefte niet dat ik hem zo erg gemist had maar ik moest zelfs huilen toen ik hem zag. Hij kwam aanrijden, zittend op zijn paard. Mijn prins op het zwarte paard. Hij had alleen geen roos in zijn mond, maar het gehele plaatje was al mooi genoeg.
Ik viel hem in de armen. (Letterlijk, want ik struikelde over een steen.) en zoende hem eens flink op zijn mond. Iedereen haalde zijn verloren tijd met elkaar in en we kletsten honderd uit over wat we geleerd hadden en over Johan. Iedereen kwam even bij mij melden dat ze mijn stem heel leuk vonden klinken door die buizen en ik schaamde me werkelijk dood. Zelfs mensen die ik niet kon kwamen dat zeggen en ik wilde op dat moment wel dat ik door de grond kon zakken. Dan vond ik het grapje voor Will nog minder erg.

De dag erna werd Johan terechtgesteld volgens de Algemene Rangers Regels (ARR). Hij had er heel veel overtreden en werd ontslagen als Ranger. Sommige mensen waren verdrietig en anderen juichten. Ik wist niet echt wat ik moest doen dus ik deed maar niks. Ik vond het wel zielig voor Johan, maar het was wel zijn verdiende loon.

En als je je het misschien afvraagt: ik zie hem niet echt als mijn oom. Ik heb nog nooit een oom gehad en dan moet ik nu opeens hem erkennen als mijn oom. Nee dus.

Na de terechtstelling gingen sommigen naar huis en sommigen bleven. Johan huilde de ogen uit zijn hoofd en volgens Will was dat goed voor hem. Als hij naar zijn huis ging kon hij zijn verdriet daar een plekje geven en zijn eigen leven opnieuw opbouwen. Ik vroeg of er misschien nog een kans was dat hij nog terug mocht als Ranger maar dat mocht echt niet.
'Eens ontslagen is altijd ontslagen.' zei hij en hij keek daarbij heel verdrietig.

We zaten natuurlijk nog met de kwestie: Semaine. Waar moest die nu heen nu Johan weg was? Gelukkig kwam er een Ranger en die bood zich aan als vrijwilliger. 'Ik bied me aan als vrijwilliger, want ik zie wel bepaalde ambities en kwaliteiten in haar!' is wat hij precies zei en ik wenste Semaine al van te voren succes. De Ranger zag eruit als een oude Mopperpot en zo klonk hij ook.
Volgens mij moest hij al bijna met pensioen zo oud zag hij eruit.

Will en ik gingen ook naar huis en ik trainde nog een hele tijd door met de pijl en boog, werpmes, saksische mes, spoorzoeken en het zien zonder gezien te worden. Will vertelde me nog wiens idee het was om die paal daar neer te zetten toen ik het vroeg.
Oorspronkelijk was het het idee van Malcolm, een persoon uit de geschiedenis boeken van de Ranger ofwel Grijze jagers. Die heeft het principe bedacht, maar ene Maartje had ook daadwerkelijk bedacht om dat idee te gebruiken als echt werkend systeem.
Ik heb ook geleerd om dieren te villen en klaar te maken en de basis beginselen van EHBO.
Kortom ik ben in een jaar tijd opgeleid tot leerling Ranger.

Heel ons vrienden clubje gaat door met de Ranger opleiding. En we hebben er allemaal superveel zin in. Dit jaar krijgen we ook wat meer theorie en doen we ook wel eens gezamenlijke oefeningen. Teamwork training.

Ik zal maar zeggen: op naar het volgende avontuur!

En dat gaat zeer binnenkort komen want Will heeft een opdracht binnen gekregen.
Een hele bijzondere.
Speciaal voor ons!

A/N
Aaaahh!! So excited!!
Dit boek is af!! Wat zou de opdracht zijn die ze gekregen hebben? Dat ga je te weten krijgen als je het tweede boek leest die ooit een keer online komt. Ik heb al een idee hoe het gaat dus ik heb er heel veel zin in! Dit mag in de geschiedenis boeken, want dit is mijn eerste boek dat ik ooit afgemaakt heb! Snif snif ik word er helemaal emotioneel van. Al ben ik nog dingen vergeten of heb je nog vragen? Zeg het! Want ik ga dit boek misschien herschrijven en verbeteren. Dan heb ik namelijk iets aan jullie commentaar.
Dus, ook al is dit boek afgelopen, votes en comments zijn altijd welkom!
Het is niet dat ik per se wil dat jullie commentaar geven of zo maar ik word er wel blij van en leer er veel van.
Toedels
Lisette!

PS. Ik ga dit boek als voltooid zetten!

De jacht op de JagerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu