Pag nakikita ko si White na nahihirapan nagiguilt ako dahil in the place kapag umalis ako wala ng mag aalaga sa kanya at hindi na siya makakalabas ng bahay sa kong saan siya. Natutuwa nga ako ngayon dahil kahit paano nagagawa na nyang sumunod sa kin as if naman na may choice siya kong hindi ang sundin ko. Natutuwa din ako dahil kahit mahirap andito pa rin ako para sa kanya kaya hindi ko kaya pag nawala siya.
Ibinalik ko na din si White sa kwarto niya dahil pagod na din siya. Since gabi na din naman kaya naman ibinalik ko na siya sa kwarto niya, pinakain ko na din siya dahil kanina pa siya hindi kumakain, remember ako lang naman ang kumain ng pagkain niya kaninang lunch.
Inayos ko na yong mga pinag kainan saka tumayo na ko para na din sa maka pag pahinga na din siya ganon din ako.
Palabas na sana ako ng pinto ng biglang...
"Thank you Lorie " White
Lumingon ako sa kanya pero ganon pa rin yong expression ng mukha niya. Ni minsan hindi ko pa siya nakikitang tumawa. Naisip ko na lang na siguro marami pa syang tinatago ngayon.
"Okay lang yon White basta tulungan mo lang ang sarili mong bumalik sa dati. Lagi mong tatandaan na maraming rason para mabuhay " sabi ko
"Ang dami mong sinasabi umalis ka na nga " inis nyang sabi
Ganon talaga si White ang hirap nyang intindihin dahil minsan okay naman siya tapos bigla bigla na lang mag susungit. Bipolar talaga siya.
Hindi na lang ako nag salita bagkus lumabas na ko ng kwarto niya saka dahan dahan kong sinara ang pinto.
Nag umpisa na kong mag lakad papunta sa may kitchen para ibalik yong pinag kainan niya.
Alam ko darating ang araw at magiging okay din ang lahat, alam ko kaya ko pa syang pagtyagaan pero the truth is minsan naiisip ko na umalis na lang dito dahil parang ang hirap kasi pero nagiguilt naman ako kapag iniwan ko siya.
Pumasok na ko sa may kitchen saka nilagay yong pinggan na pinag kainan ni White. Paalis na sana ako ng biglang.
"Ms. Lorie pinapatawag po kayo sa office ni Ms. Cathy " sabi nong isa sa mga maid ng mansyon
"Bakit daw ?? " sabi ko
"Hindi ko po alam eh " sabi niya
Tumunga na lang saka lumabas na ng kitchen. Nag umpisa na kong mag lakad papunta sa office ni Mam Cathy. Hindi ko alam pero para akong kinabahan na parang ewan, hindi ko maintindihan eh.
Hays, napapabuntong hininga na lang ako habang nag lalakad, medyo may kalayuan pa kasi yong office ni Mam Cathy kaya nag iisip ako ng mga kong ano ano. Minsan naiisip ko na lang kong tungkol ba to kay White o may nagawa ba akong mali ??
Huminto ako sa tapat ng office ni Tita. Napapabuntong hininga na lang ako kasi ang hirap talaga hays bakit ba ako kinakabahan, normal lang naman to eh, normal lang na kabahan ako.
Binuksan ko yong pinto at lalong bumilis ang kaba na nararamdaman ko. Nakaupo siya sa may mesa na halatang may ginagawa na kong ano ano. Kaya hindi ko alam kong paano ako magsasalita dahil mukha naman kasing busy si Mam Cathy.
"Mama Cathy , pinapatawag niyo raw ako ?? " sabi ko
Tumingin siya sa kin.
"Take your seat " Mam Cathy
Nag lakad ako para maupo pero mas lalo pang lumakas ang kaba ko. May pinirmahan syang ewan saka iniabot niya sa kin.
"Lorir ito na yong first salary mo " Mam Cathy
"Po ?? Diba po wala pa naman akong one month dito ?? " sabi ko
"Exactly, let say early salary mo yan dahil masaya ako para sayo Iha " Mam Cathy
BINABASA MO ANG
You're not My TYPE ( Complete )
Romance"Hindi ko alam kong bat kita nagustuhan basta ang alam ko masaya ako kapag kasama kita" Paano kong wala sa qualifications niya yung ideal man mo. Paano kong siya ang dahilan para maging masaya ka at lahat ng bagay gagawin mo para lang makita syang...
