Hanggang ngayon hindi pa rin mag sink-in sa utak ko yung mga sinabi ni Mam Cathy. Nagdadalawang isip din ako kong kaya ko pa bang ituloy ang trabaho ko kasi sa totoo lang, mas maraming araw yung natatakot ako sa kanya. Hanggang ngayon napaka hirap pa rin niyang intindihin. Hindi ko alam kong saan ako lulugar. Ganito nga siguro ang trabaho ng isang nurse. I need to be patience.
Ilang araw din ang lumipas simula nung pumayag si Sir White na lumabas ng kwarto niya. Lahat kami natuwa dahil kahit paano unti unti ng bumabalik yung determination niya na gumaling. Sana lang talaga maging okay ang lahat at sana lang talaga makayanan ko pa ang lahat ng mga nangyayare sa loob ng mansyon.
Nakipagkita ako ngayon kay Jasmin. Since off ko naman ngayon at marami din akong ikukwento sa kanya.
"Ano bang meron Lorie ??? " sinipsip niya yung juice sa may baso niya "Oyy thank you sa pagpapakopya sa akin huh, don't worry sagot ko na ngayon " nakangiti niyang sabi.
"Wala yun, ano ka ba. At isa kailan ba ako nanlibre sayo ?? " sabi ko kaya napangiti na lang kami pareho.
"So what's new ?? Bilis kwento ka na " excited niyang sabi habang yong mga mata niya parang nangungusap na magkwento na ako. Huminga ako ng malalim saka nag umpisang magsalita.
"Well to tell you honest, medyo okay na ako sa mansyon dahil si Sir White medyo napapasunod ko na kahit paano, pero mas marami pa rin yung mga araw na ang sarap niyang durugin " pabiro kong sabi saka naman niya ako tiningnan ng hindi ko alam kong paano ipapaliwanag.
"Baka naman at the end of the day mahulog ka sa kanya ?? As far as I know siya lang naman si White Jackson ang former team captain ng isa sa mga sikat na university dito sa Pilipinas and the also Pinakagwapo " sabi niya habang hinalohalo yung straw sa laman ng baso.
BINABASA MO ANG
You're not My TYPE ( Complete )
Lãng mạn"Hindi ko alam kong bat kita nagustuhan basta ang alam ko masaya ako kapag kasama kita" Paano kong wala sa qualifications niya yung ideal man mo. Paano kong siya ang dahilan para maging masaya ka at lahat ng bagay gagawin mo para lang makita syang...