✔️Broken Glass L.H.

21

~Kate~

Al een week zijn we hier en ik word knetter gek. De muren lijken wel op mij af te komen. Eten krijgen we bijna niet en iedereen is er helemaal klaar mee. Onze telefoons staan allemaal uit, zodat we af en toe kunnen bellen met mensen van buitenaf. 'Ik heb honger' klaagt Niall. 'Wij allemaal' zucht ik. Ik ben blij dat ik die boeken in mijn tas heb gestopt, ook al lees ik ze nu al voor de twintigste keer of zo. Ik leg het boek weg en ga voor het raam staan. Alles ziet er nog precies zo uit als een week geleden. In de bosjes zie ik iets bewegen. 'Niall kom eens' sis ik, aangezien de rest slaapt. Niall komt naast mij staan en ik wijs naar de plek waar ik iets zie bewegen. 'Zie jij daar ook iets bewegen?' vraag ik. Niall kijkt goed en knikt dan. Degene in de bosjes kijkt mij recht in de ogen aan en verdwijnt dan. Een maar minuten valt er niks te zien en dan komen er allemaal auto's aangereden. Mannen in uniform en wapens stappen uit. 'Kijk!' gil ik. De jongens schrikken wakker en Niall ligt helemaal vlak van het lachen, ondanks dat er niks grappigs is. Iedereen rent nu naar het raam en we zien alles gebeuren. Wij pakken onze spullen in en wachten tot de deur open word gedaan. Ik voel mezelf licht worden in mijn hoofd en mijn handen beginnen te trillen. 'Kate, gaat het wel?' vraagt Ashton. 'Ja' mompel ik. 'Volgens mij niet' zegt Calum. Ik zie nog net hoe de deur open gaat en dan word alles zwart.

•

•

•

Ik word wakker in een witte kamer. Op de grond liggen Ashton, Michael, Harry en Niall. Liam, Louis en Luke zitten op een stoel naast mijn bed. 'Hey' zegt Louis als hij doorheeft dat ik wakker heb. 'Hey. Waar ben ik? Wat is er gebeurt en...-' 'Rustig aan. Je bent in het ziekenhuis en je ging out net voordat die mannen binnen kwamen. Volgens de dokters komt het door ene te kort aan eten, drinken en door dat je nogal in elkaar gemept bent. Je hebt geloof ik drie gekneusde ribben en verder onderzoek gingen ze doen als je wakker was.' 'Pppfff, pittig wat dus en Troy?' 'Die zit in de gevangenis. Hoe lang dat is, word over twee weken bekend gemaakt.' 'Dan pas?' 'Ja, dan pas. En wij moeten binnen kort ook weer op tour' zegt Louis zachtjes. Mijn ogen worden groot en staan vol met tranen. 'Ik wil niet dat je gaat' fluister ik. 'Wie zegt dat? Ik neem je gewoon mee!' 'Serieus?' 'Ja!' 'Dat is super!' 'Weet ik' zegt Louis en ik grinnik.