✔️Broken Glass L.H.

31

~Kate~
Met hoofdpijn word ik wakker, al de derde keer deze nacht. Ik zou alleen al hier van zie worden! Ik heb godverdomme mijn slaap nodig! Zachtjes stap ik het bed uit en wankel naar de 'badkamer'. Uit het kastje haal ik een aspirientje en slik hem weg met een slok water. Ik krijg een enorme hoestbui, wat super mijn doet aan mijn keel. Vlug drink ik wat water en loop dan al hoestend terug. Ik schrik van Niall die op de bank zit. 'Wat doe jij op de bank?' fluister ik. 'Ik kan niet slapen' fluistert hij terug. 'Sorry.' 'Is niet jou schuld. Kan jij ook niet slapen?' 'Nee, doordat ik de hele tijd moet hoesten kan ik niet slapen. En doordat mijn neus dichtzit ook niet helemaal.' 'Snap ik. Maar probeer nog wat te slapen. Je hebt het hard nodig.' 'Thanks.' Thanks? What the fack! Ik klim het bed weer in en probeer weer verder te slapen.
•
'We zijn er' fluister Luke. Ik open mijn ogen en kijk hem recht aan in zijn ogen. 'Hoe voel jij je?' vraagt hij bezorgt. 'Iets beter dan gisteren, alleen door de slaap net zo slecht als gisteren.' 'Slaap?' 'Ik werd bijna om het uur wakker.' 'Wil je dat we een dokter bellen?' 'Alsjeblieft niet! Ik heb gewoon een griepje. Meer niet.' 'Geef je het aan als we wel een dokter moeten bellen?' 'Ja, papa.' Luke krijgt een speelse glimlach op zijn gezicht en samen lopen we de bus uit. Alleen al daarvan ben ik moe. 'Ik til je wel' zegt Luke en tilt mij het hotel binnen. Van Ashton krijgen we de sleutel.

In de kamer legt Luke mij op het bed neer. 'Ik ben zo terug. Ik ga even de koffers halen.' 'Is goed.' 'Luke!' roept Paul. 'Kom al!' roept Luke terug. Hij geeft mij nog snel een kus op mijn wang en loopt dan de kamer uit. Harry komt de kamer binnen gelopen. 'Wat doe je hier?' vraag ik. 'Even praten' zegt Harry en komt op het bed zitten. 'Vertel maar.' Ik ga rechtop zitten en leun tegen de muur aan. Harry stroopt zijn mouw op en ik zie twee sneeën. 'Ongelukje?' vraag ik, maar zelf weet ik dat het niet waar is. Harry schud zijn hoofd en trekt zijn mouw weer naar beneden. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en probeer hem zo een beetje te knuffelen. 'Dan moeten we een tattoo halen, en Louis ook' zeg ik zachtjes. 'Ik wil niet dat Louis het weet...' 'Waarom niet? Hij is je beste vriend!' 'Ik weet het, maar hij heeft al zo veel aan zijn hoofd.' 'Zoals?' 'Dat jij ziek bent.' 'Ik heb gewoon een griepje! Waar maakt iedereen toch een probleem van?!' 'We zijn gewoon bezorgt.' 'Haz?' 'Ja?' 'Waarom?' 'Gemma heeft een ongeluk gehad en van Paul mag ik niet naar haar toe en mijn moeder vind ook dat ik hier moet blijven.' 'Als je naar haar toe wilt, dan ga je toch gewoon? Ze heeft je nodig! Als jullie een dag vrij hebben zoek je haar gewoon op zonder dat iemand er iets van weet en ik dek je wel. Je bent terug voor dat de dag voorbij is en niemand zal het merken. En als ze het merken en ze komen er achter dan zullen ze je begrijpen.' 'Oké, en die tattoo gaan we halen als jij beter bent.' 'Doen we!'