✔️Broken Glass L.H.

40

'Ik, Carl, heb jou hierheen gebracht omdat....' Hij word onderbroken door een harde knal. 'Stomme rot jongens' snauwt hij. 'Maar goed, verder met het verhaal. Ik heb jou hierheen gebracht omdat het moet van de grote baas.' 'En wie is dat?' vraag ik nieuwsgierig. 'Troy.' Ik hap naar adem. 'H-Hij zit in de gevangenis' stamel ik. 'Dat betekend nog niet dat hij ons geen opdrachten kan geven.... Dus Kate, alles over One Direction.' 'Dacht het niet! Die vuile klootzak krijgt niks van mij!' zeg ik kwaad. 'Wat jij wilt' zegt Carl en tilt mij weer met stoel en al op. 'Dan maar op de harde manier' fluistert hij tegen mijn huid en zet mij in een kamertje neer. Veel kleiner dan die andere. 'Vertel Kate, of anders....' 'Hoe weet je mijn naam?' 'Ik weet alles van je...' 'Wat moet je van me?' 'Wil je dat echt weten?' 'Ja!' 'Ik ben hier wel vanwege Troy, maar dat van One Direction is gelogen. Ik moet dit doen omdat Troy jou ellendig wil zien en je was zo gelukkig met die Luke van je. Dus daar gaan we wat aan veranderen' zegt Carl en verdwijnt uit de kamer. Ik probeer mezelf los te maken, maar dat lukt niet. Weer spelen er op de muur filmpjes af. Van 5sos en 1D deze keer. Tranen lopen over mijn wangen. Ik heb geen idee hoe lang ik al weg ben, maar ik mis de jongens enorm!
Carl komt de kamer weer binnen en maakt mij los. Zonder een woord te zeggen loopt hij het kamertje weer uit. Ik wrijf over mijn polsen die enorm veel pijn doen. De filmpjes beginnen weer, alleen deze zijn van fans. Filmpjes van mij en Luke. Sommige zijn gewoon foto's. Filmpjes van mij en 1D, 5sos en vroeger. Ik begin te huilen en rol mezelf op tot een balletje. Ik kan hier niet meer naar kijken. Het doet pijn. Pijn om ze zo gelukkig te zien. Misschien verdien ik het wel hier te zijn. Ik verdien Luke niet. Ik verdien helemaal niemand! Ik begin harder te huilen. De lucht word uit mijn longen gehuild. Ik zie zwarte vlekken. Ik krijg gene lucht meer. Mijn ademhaling gaat sneller en dan word alles zwart.