✔️Broken Glass L.H.

22

Kan best een heftig stukje worden! Heb gewaarschuwd, lezen op eigen risico....

Daar staan we dan, voor de bus en we nemen afscheid van iedereen. Als laatste kom ik aan bij Luke. Drie maanden zonder Luke.... Ik weet niet hoe ik dat moet volhouden! 'Tot snel' fluistert hij in mijn oor. 'Tot snel.' Ik kijk Luke recht in zijn ogen aan en zie dat hij de tranen in zijn ogen heeft. Nu krijg ik ook de tranen in mijn ogen! Ik kijk weg, maar Luke tilt mijn kin op waardoor ik hem wel aan moet kijken. Luke buigt zich naar mij toe en kust me. Onze tongen vinden elkaar en passievol draaien ze om elkaar heen. *kuch kuch* Geërgerd draai ik me om naar Louis. Hij begint als een idioot te glimlachen en rent dan de bus in. 'Ik moet gaan' zeg ik dan zacht. Luke knikt. Ik geef hem nog een snelle kus en loop dan de bus in. 'Dat was niet leuk, Tomlinson!' roep ik meteen. Louis en Niall beginnen heel hard te lachen. Ik laat me op de bank vallen en doe mijn muziek op.

Ik kijk op naar Louis en Niall die nog steeds aan het lachen zijn. Rot jongens! Liam ploft naast mij neer. 'Het komt wel goed. Jullie zien elkaar weer voor je het weet' zegt Liam. Je zou bijna denken dat hij het over zich zelf heeft. Ik knik alleen maar. Liam zet de tv en aan en gaat een film kijken. Niall begint gitaar te spelen. Ik zucht en loop naar mijn bed waar ik filmpjes van vroeger ga kijken van Luke en de boys. Het is echt super grappig! Ik lach me helemaal rot. Mijn telefoon geeft een melding dat iemand van de boys is getagt in een foto op internet. Ik klik er op en zie een foto van Luke en een meisje, zoenend, en dat meisje ben ik niet! Ik smijt mijn telefoon weg en ren naar de 'badkamer'. Ik staar in de spiegel en ik begin te huilen. My heart is broken, just like broken glass. Ik wil de spiegel gebroken zien, net als ik. Ik wil de glasscherven aanraken, wetende dat het mij pijn gaat doen. Ik zou mezelf op alle manieren pijn willen doen, het maakt niet uit hoe! Ik zie een scheermesje liggen en denk er geen seconde over na. Het mesje zet ik in mijn pols en begin strepen te trekken. Het bloed stroomt de wasbak in. Het doet vreselijk pijn, maar het voelt goed! 'Kate, wat ben je aan het doen?' vraagt Harry die op de deur klopt. 'Wat ik doe op een wc' snauw ik. Zelf hoor ik al dat het niet erg overtuigend klinkt. 'Oké dan' zucht Harry. Opnieuw zet ik het mesje in mijn pols. Na dat nog twee keer gedaan hebben, ben ik er wel klaar mee. Het bloed stroomt nog steeds en wil maar niet stoppen. Ondertussen zit alles onder het bloed; de 'badkamer' en mijn kleren. 'Kate, doe die deur eens open' zegt Harry. Hij mag me niet zo zien! 'Kate, doe nu die deur open!' zegt Liam. Ik kijk vlug naar mijn armen. Het bloed nog steeds. Maar wat moet ik doen? Straks ga ik hier dood! Ik besluit dan toch om de deur open te doen. Het laatste wat ik zie is dat Harry mij bezorgt aan kijkt.