Prologue

92.7K 378 13
                                    

PROLOGUE:

Flashback

" Baby san ka pupunta?"

" Kila Van po Mom. I will ask him kung magclassmate kami kasi po pasukan na bukas diba?" tatakbo na sana sya sa bahay ng bestfriend nya ng magsalita ulit ang mommy nya

" Baby,  Van is not there anymore. I guess..."

"Why po? lumipat po sila? mommy magpapahatid nalang ako sa driver"

"Anak, His new home is far from here..." Mom looks a bit nervous after saying that.

"Mom payagan muna ako hindi kasi sya sumasagot sa phone tapos inaaya ko syang maglaro dito di sya nagrereply"

"Anak wag kang magagalit sa kanya ha? Promise me that you will not get angry with him"

"bakit naman po ako magagalit eh bestfriend ko yun "

"Van will stay in the states with his Mom " Suddenly my Mom said to me. Nakatitig sya ng malungkot sakin at inaantay ang magiging reaction ko.

"States po? You mean sa malayong malayo? Diba mommy you need to ride an airplane pa?" Mom nodded as a response.

Then Yanna remembered, kaya ba nung huling pagkikita nila nung birthday nya ay niyakap sya nito, kiniss pa nga sya nito sa lips pero dahil sa musmos palang sila ay wala syang kaalam alam na that was her first kiss.

"Niloloko mo naman ako mommy e, andito pa nga sya nung birthday ko and that was last friday lang po" Today is Wednesday, pag alala nya sa araw ngaun.

" No baby, It is true. They left already" naawa at naninimbang na tinignan nya ang anak at akmang lalapitan ngunit lumayo ito habang may pumapatak ng luha sa maliit nitong mukha.

" He left me? He really left me? If it is true, I will hate Tita and I will hate Van so much" She run. She needs to go to His house to confirm if her mommy is saying the truth.

Maybe her mommy said that because she does not want her to go out. Yes, maybe that was her reason - Yanna said, trying to convince herself that Van did not really left her.

"YANNA!" rinig pa nya na tinatawag sya ng ina pero ayaw nyang makausap ang kung sino.

tinakbo nya ang bahay ni Van. tinignan ang loob noon mula sa Gate.
Mabilis mong makikita ang loob ng gate dahil ang designs nito ay mga nakatayong bakal kung kaya naman malaya nyang nakikita ang loob.

She called his name.

Why his dog is not barking. Pag nagpupunta sya  tumatahol agad si Thunder maramdaman palang kung nasa labas sya.

She called his name again and again but no one responded until she notice the sign.

FOR SALE.

That's when she confirmed. Umalis na to...

'You left me"  She said.

Umupo sya sa gilid ng gate at umiyak ng umiyak. Sino ng kalaro nya, magtatanggol sa kanya , mangaasar.

Paano na sya?

Tumayo na sya ng may napansin na nakaipit na papel mula doon.

binuklat nya ito at tuluyan ng napaiyak.

Baby girl ,

Aalis muna si Van ah? sabi kasi ni mommy mas maganda daw magaral sa states.

Hindi na ako nagpaalam kasi iyakin ka baka gaya dati ikulong mo ako sa room mo para di ako makaalis.

madaming tulog lang baby girl tapos babalik ulit ako dyan , wag kang makikipagaway ulit kasi wala ako dyan. Maghanap ka sa school ng Bestfriend mo MUNA . Babae dapat.

Mahal kita baby girl ah kahit nagaaway tayo. Promise mo wag kang iiyak hanggat wala ako.

-VAN-

" INIWAN MO AKO EH IBIG SABIHIN DI MO AKO MAHAL. I HATE YOU! " Pinunit nya yung papel at umalis sa lugar na yon

Oo sinunod nya lahat ng sabi ni Van , nawala na yung pagkaiyakin nya. Yun nga lang everything has changed.

She found a new friend.

She found her new self.

wala nang iyakin.

twing bday nya tumatawag parin to , nagpapadala ng regalo na di nya tinatanggap. Panay din ang kwento ng mom nya na maganda ang pinapakita ng bestfriend, este ng lalaking yun
sa States habang sya....

-----

"Yanna mahal kita .."

"Seriously?! OA mo ha? ngayon lang naging tayo Jason!" she rolled her eyes at tinignan ang lalaking umiiyak sa harapan nya.

"Jacob ang pangalan ko " malungkot na sabi nito at tumingin sakin nang malungkot. Nagpapaawa ba sya? sorry hindi ako tinatablan nang ganyan.

"Uhmm sorry tutal magkatunog naman diba? So Jacob sinabi mong mahal mo ako? Really? Isang araw palang tayong mag ON." napairap ako sa kanya.

"Alam ko pero totoo Yanna mahal na talaga kita" naluluha na ani nito. Napakaiyakin naman.

"Pwedeng pakipasok sa kokote mo na hindi kita mahal. Oo nga at pumayag akong makipagdate sayo, bat aba magpasalamat kapa nga diba na kahit pangit ka eh pumatol ako sayo." umalis na ako at naglakad sa pang pitong fling ko ngayong buwan na to, ganun naba sila ka obsess sakin? Sorry nalang kasi hindi ako ang babaeng tingin nila ay babagay sa kanila. Sa totoo lng lahat nang ito ay pampalipas oras, masyado silang madaling mauto, well sa ganda ko ba naman na ito.

I am happy pag may naghihiwalay dahil sa akin. It was not my fault though why their boyfriends are obsessed with me. Sinong hindi.

I am a 5'6 tall, A chinita with black long straight hair and a porcelain skin.

I  am also a top achiever sa class noon nung seryoso pa ako sa pag aaral, that was 8 years ago, I guess.

"Yanna pag nakipagbreak ka sakin, I will kill myself" He said. Lumingon ako sa kanya at nakahawak sya sa bulsa nya na parang may huhuguting baril. Idiot.

Nakalimutan na ba niya. Our school is super strict in terms of security, I don't think he is holding a gun.

"Go kung dyan ka sasaya at dyan mo ako makakalimutan. " I raised my eyebrow at agad akong tumalikod na ulet, narinig ko ang pagiyak nya pati ang pagtunog ng bagay sa  semento. He is kneeling? haha. Hanggang salita lang pala sya eh, bakit di nya totohanin.


To be continued.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Paalala :D

ang mga exciting na mang yayari ay baka mga chapter 6 pa kasi ineedit ko tong first five eh :D

~XOXOChinita

She got me Twisted [Under Revision]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon