Shipper ✓

29. Bölüm

Sahneden iner inmez nefesimi bıraktım. Sanki dakikalardır nefesimi tutuyormuş gibi hissediyordum.

"Tanrııım harikaydın Baekkie."

"C-chanyeol.. Öyle sarılma."

"Kesinlikle öyle sarılma dostum."

Luhan onu yakasından çekip bizi birbirimizden ayırdı ve bana sıkıca sarıldı.

"Harikaydın bebeğim."

"G-gerçekten mi?"

"Sesinin benden daha güzel olması haksızlık."

"Yah! Senin sesin kusursuz."

"Kusursuz olan sensin."

"Aşkınızı bölüyorum ama yetişmemiz gereken bir radyo yayını var. Üstümüzü değiştirip yavaş yavaş oraya gitmemiz gerek artık."

"Ne yayını?"

"Üzgünüm Baek söylemeyi unuttum. Bir yayına katılmamız gerek. Biz sadece bir saatliğine konuk olacağız. Birkaç soru sorarlar. Bir tane de şarkı söylemeni isteyebilirler."

"Tamam sorun değil. Sonuçta beni göremeyecekler değil mi Jongin?"

"O-oh aslında görecekler Baek."

"Nasıl yani?"

"Bir alışveriş merkezinin ortasında camdan bir odada olacak. Etraf hayranlarımızla dolu olacak. Ama sakin olmalısın."

"N-nasıl? Tanrım.."

Bir süre beni sakinleştirmeye çalıştılar. Evet belki her zaman iyi bir idol olmak ve insanlar tarafından sevilmek istiyordum ama işin sahne boyutunu o zamanlar hiç düşünmemiştim. Onca kişi beni izlerken heyecanımı nasıl kontrol edeceğimi öğrenmem epey zaman alacak gibi görünüyordu. Özellikle de sahneyi paylaşacağım kişiler EXODUS üyeleri olduğu için bu ikiye katlanıyordu. Onlar yanımdayken kontrolden çıkıyordum.

Eşyalarımızın olduğu odaya dönüp tekrar üzerlerimizi değiştirdik ve oradan ayrıldık. Alışveriş merkezinin kapısında bizim geçebilmemiz için güvenlik şeridiyle ayrılmış ufak bir yol vardı. Arabadan iner inmez güvenlik görevlilerinin korumasıyla hayranların arasından geçip cam odaya girdik.

Arabadan indiğimiz andan o odaya girdiğimiz ana kadar kalbimde tarif edilemez duygular oluşmuştu. Ben her zaman o kalabalığın içinde olup 'Sehun!' diye bağıran bir hayran olmuştum. Birilerinin de 'Baekhyun!' diye bağırdığını duymak kalbime dokunmuştu. EXODUS'ı seviyorlardı. Üyeleri seviyorlardı. Tüm bu sevgileri yüzünden beni de kabul etmişlerdi. Ama biliyordum ki kabul etmeleri sevmeleri için yeterli bir sebep değildi. Onlar beni gerçekten sevmişlerdi.

Gülümseyerek yerime oturdum. Büyük masanın bir tarafında sunucu oturuyordu. Onun tam karşısına Chanyeol ve Yixing oturmuştu. Sehun, Jongin'le, ben de Luhan'la yan yanaydım. Bunu tamamen üyeler ayarlamıştı. Çünkü Luhan beni sakinleştirebiliyordu.

Yixing ikimize bakıp gülümsediğinde ona çaktırmadan etrafı işaret ettim. Hayranların bunu anlaması hiç de iyi olmazdı. Bir an Luhan'ı sevenlerin bana saldırdığını hayal etmiştim. Sonuçta o yıllardır seviliyordu ve o kadar hayran ona ulaşabilmek için beklerken ben yeni geldiğim halde sevgilisiydim. Üstelik onlardan biriydim..

Sunucunun programa başlamasıyla kötü düşünceleri kafamdan attım ve kocaman gülümsememi sundum. Programın tamamı kahkahalarla geçmişti. Kısa sürede rahatlayıp ortama uyum sağlamıştım. Rahatlıkla cevap verip konuşmalara katılmıştım.