Η συνάντηση / the meeting

Τ Ρ Ι Α Ν Τ Α Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α(34)

Αρχίζουν να μαυρίζουν ολα. Τον χανω.

"Νάιαλλ;
Ζέιν!
Σαγιέν;
Χαρρυ;
Απαντήστε καποιος γαμωτο" τσιρίζω και μαυρίζουν ολα.

Κλείνω τα ματια μου για να ξεχάσω αυτήν την εικονα. Δεν μπορει.. Τι συνέβη; Ξαφνικά ενα μικρό φως ανάβει, που με κανει ικανή για να δω το πρόσωπο του Ζέιν. Αρχίζω να κινούμε προς τα εκει, καθως το φως σβήνει.

"Ζέιν!" Φωνάζω τρομαγμένη, και δάκρυα αρχίζουν και τρέχουν στα ματια μου

"Δεν σου έμεινε κανεις πια Άμι. Κανεις. Δεν σε θελουμε. Αυτο θα ειναι το τελος"

Θεέ μου. Ανοίγω απότομα τα ματια μου και κοιτάζω τριγύρω. Ειμαι στο δωματιο της μαμάς μου στο σπίτι των παππούδων μου. Αυτος ο εφιάλτης ήταν ειληκρινα ότι χειρότερο, όπως και ο χείριστος τρόπος να ξεκινήσει η μέρα μου.

Σηκώνομαι απο το κρεβατι, και πηγαίνω προς το παράθυρο. Εχει πια ξυμερωσει και για να μην ειναι η μαμα μου στο κρεβατι σημαίνει οτι, πρέπει να ετοιμαστώ γιατί πλησιάζει η ωρα..

Θα είναι μεγάλη μέρα σήμερα. Για αυτούς. Δεν μπορω να προσποιηθώ τιποτα και δεν πρόκειτε να το κανω.

Ανοίγω την ασημί βαλίτσα μου, και βγάζω εξω το μάυρο μου φόρεμα. Πάντα μου άρεσε αυτό το φόρεμα, γιατι ήταν διαφορετικό. Δεν σε έκανε πρόστυχη, ταυτόχρονα ειναι κολακευτικό. Μαύρο, εφαρμοστό και φτάνει περίπου στα γόνατα. Απο πάνω αποφασίζω να φορέσω το μαύρο μου δερμάτινο μπουφάν.

"Άμι! Ξύπνησες;" Φωνάζει η θεία μου η Λίζα απο κάτω

"Ναι!! Κατεβαινω είμαι σχεδόν έτοιμη" φωνάζω. Μαρεσει που μιλάω αγγλικά.

Φοράω ενα μαύρο καλςον καλσόν και το φορεμα μου και παίρνω το μπουφάν στα χερια μου. Απο κάτωφ φοράω τα μόνα μαύρα μποτάκια που έχω που εχουν και λίγο τακούνι. Θα με κουραςούν και το ξέρω αλλα δεν πειράζει.τέλος χτενισω τα μαλλιά μου, τα οποία ειναι ένα αίσχος αλλα δεν δίνω δεκάρα

Βουτάω την τσάντα μου και κατεβαινω τις σκάλες. Όλοι ειναι έτοιμοι, μα ειληκρινα γιατι δεν με ξύπνησε κανεις;

...

Δεν το αντέχω το κλίμα ειληκρινα. Η εκκλησία σιγα σιγα γεμίζει, καθως και την εμφάνιση τους τα ξαδέρφια μου, που δεν θυμάμαι καν τα ονόματα τους.. Τοσο δεμένη είμαι με όλους αυτούς. Με εξαίρεση φυσικά τον παππου μου. Αυτος ειναι άλλη περίπτωση..