Η συνάντηση / the meeting

Σ Α Ρ Α Ν Τ Α Δ Υ Ο (42)

"Νάιαλλ βάλε το άλλο το δερμάτινο σου το μαύρο" φωνάζει η Σαγιέν στον αδερφό μου και αρχίζει να ανεβαίνει τις σκάλες για να φτάσει στο δωματιο του.

Περπατήσαμε για περίπου 30 λεπτά αλλα δεν μου φάνηκε καθόλου. Γελούσαμε κάναμε πλάκες είχαμε ξεχαστεί τελείως για το τι θα γινόταν ώρες αργότερα.

"Σε 5 λεπτά θα είναι εδω!" Φωνάζει ο Ζέιν καθως μπαίνει μέσα στο σαλόνι

"Τα κανονικά 5 λεπτά ή τα λεπτά που λέει ο Χάρρυ;" Δεν κρατιέμαι και τον ρωτάω γελόντας.

Συνήθως ο Χάρρυ έχει μια άλλη αντίληψη χρόνου..

"Νομιζω κανονικά.. Το ελπιζω δηλαδη" μου απανταει γελόντας

Λοιπόν είμαστε μόνοι μας.. Μπορώ να του μιληςω.. Για όνομα πρέπει.

Τα πόδια μου είναι καρφωμένα στο ξύλινο δάπεδο και παρόλο που τους δίνω εντολή να κινηθούν δεν με ακούνε. Γαμωτο.

Ξαφνικά χτυπαει το κουδούνι και ο Νάιαλλ με την Σαγιέν εμφανίζονται απο τις σκάλες. Ενταξει λοιπόν μάλλον ήρθε ο Χάρρυ

Επαληθεύομαι όταν η ψιλή κορμοστασιά του εμφανίζεται στην πόρτα.

"Επιτελους φίλε" τον χτυπάει μαλακά ο Νάιαλλ

"Ζέιν πάρε τηλεφωνο τον Λούι. Έτοιμοι;" Παίρνει τον έλεγχο η Σάι. Νομιζω οτι νιωθω εναν κόμπο στο λαιμό μου καθως πλησιάζει η ώρα.

"Εμ.. Εντάξει" απανταει ο Ζέιν και καθόμαστε ολοι στο σαλόνι.

Ο Ζέιν βρίσκει την επαφή του Λούι και τον καλεί βάζοντας το σε ανοιχτή ακρόαση καθως τοποθετεί το iPhone του πάνω στο μικρό ξύλινο τραπεζακι μπροστα μας.

"Πες το" ακουω την αηδιαστική φωνή του. Μιλάει αγγλικά..

"Ενταξει. Στο σημείο που εχουμε πει σε πόση ώρα;" Ρωτάει ο Ζέιν με σκληρή φωνή. Νομιζω έχει μπει τέλεια στον ρόλο του.

"Σε δύο ώρες εκει." Απαντάει με την ιδια σκληρότητα ο Λούι και κλείνει το τηλεφωνο.

Εισπνοή - εκπνοή

"Λοιπόν όλα θα πάνε καλά! Εχουμε στην διάθεση μας μια μισή ώρα.. Θελουμε κάπου στο μισάωρο να φτάσουμε.. Πάμε να τσιμπήσουμε τίποτα;" Προτείνει ο αδερφός μου.