Η συνάντηση / the meeting

Τ Ρ Ι Α Ν Τ Α Ε Ν Ν Ι Α (39)

C H E Y E E N E' S P.O.V

Η ώρα έχει περάσει και μπαίνουμε μέσα στο σχολειο με την Άμι καθυστερημένες. Γαμωτο το μισώ να ειμαι καθυστερημένη. Το κουδούνι έχει ήδη χτύπησει , και τα παιδιά ειναι μαζεμένα στο προαύλιο, στοιχισμένα στα τμήματα τους και κανουν την προσευχή.

"Πάμε γρήγορα πάνω, έτσι και αλλιώς δεν την προλαβαίνουμε" μου ψιθυρίζει η κολλητή μου και ανεβαίνουμε γρηγορα τις μαρμάρινες σκάλες.

Μπαίνοντας στην ταξη, βλέπουμε ώπα γνωστόν τον Ζέιν να κάθεται στο θρανίο του. Γιατι δεν κατεβαίνει ποτέ στην προσευχή;

"Καλημέρα" του λέει η Άμι με έναν πολυ χαρούμενο τόνο.

"Καλημερα" της απανταει. Θεέ μου Κοιτα πως την κοιτάει..

Αυτη την εβδομάδα, καθομαι μόνη μου μπρστα απο το πλέον θρανίο της Άμις και του Ζέιν. Ειναι πολύ καλυτερα ετσι, γιατι εκτος του ότι εχω ολόκληρο το θρανίο δικο μου, αλλά το να κάθεται η Άμι πίσω την φέρνει πιο κοντα στην Ζέιν. Είναι κρίμα να είμαι τόσο ερωτευμένοι μεταξύ τους απο το καλοκαιρι κιόλας, και να μην το προσπαθούν. Θελω τοσο πολύ να τους δω μαζι σαν ζευγάρι..

Ελπίζω οτι ειναι να γινει την Παρασκευη με τον Λούι, να τους φέρουν κοντα, αλλά και να πετύχει. Δεν φοβήθηκα ποτέ τον Λούι, ίσα ισα που τον ερωτεύτηκα τοσο.. Αλλά με όλα αυτά που έμαθα φυσικό είναι πιστεύω να έχει αλλάξει η γνωμη μου για αυτόν.. Δεν περίμενα ποτέ ένας τοσο γλυκός άνθρωπος να κρύβει τόσα μυστικά.. Χασις; Τραμπουκισμός; Που να φανταζόμουν; Ξερω όμως οτι μεσα μου δεν μετάνιωσα για οτι έγινε το καλοκαιρι. Πέρασα καλα και το ξερω..

Ειμαι ομως τοσο μα τοσο τυχερή που έχω τον Νάιαλλ.. Απο την πρωτη στιγμη που το είδα τον ερωτεύτηκα. Τόσα που είχα άκουσει απο την Άμι, και άλλα τόσα που του είδα μονη μου ήταν αρκαιτα για να κολλήσω μαζι του..

Δεν θα ξεχάσω ποτε την πρωτη Μέτα κου βγήκαμε οι δυο μας.. Ηταν πριν κανα δυο μήνες.. Για εναν μήνα βλεπασταν μονάχα μαζι με τους άλλους . Αφότου αρχίσαμε να βγαίνουμε άρχιζα να γινόμουν πιο σιγουρη για τα αισθήματα μου..

Πριν ενα μήνα, που μου είπε τι νιώθει για εμένα, και μου ειπε οτι θέλει να είμαστε μαζι, νομιζω ήταν οτι ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου. Στην αρχη σκέφτηκα την φιαφορα ηλικίας και οτι είναι πλέον ενήλικας.. Αλλα το επόμενο δευτερόλεπτο το είχα ξεπεράσει. Και πολυ καλά έκανα εδω που τα λέμε..

Ξαφνικά ακουω τον ήχο του κουδουνιού. Πόσο γρήγορα περνάει η πρωτη ώρα αν το μόνο που κάνεις ειναι να σκεφτεσαι..