"Ειιι" λέω ενώ ανοίγω την πόρτα στους τρεις άντρες μπροστα μου, και τους κάνω νόημα να περάσουν μέσα
"Τι κάνεις αγάπη;" Μου δίνει ο Ζέιν ένα φιλί στο μάγουλο
"Καλά" γνέφω με ένα χαμόγελο
Προχωράμε μαζι προς στην στρομένη τραπεζαρία, ενώ εγω φευγω για να φέρω τα φαγητά σιγα σιγα. Η Σαγιέν προθυμοποιήθηκε να με βοηθήσει και σε λίγη ωρα είμαστε πια έτοιμοι να ξεκινήσουμε το φαγητο μας
"Λοιπόν θέλω να κάνω μια πρόποση" απευθύνομαι προς την παρέα μου απο την θέση μου
"Μακάρι και του χρόνου να ειμαστε ενωμένοι, και να μας πάνε όλα καλα!" Συνεχίζω και τσουγριζουμε τα ποτήρια μας.
Έχουμε ένα πολύ όμορφο και γιορτινό κλίμα που πραγματικά ευχαριστιέμαι. Παίρνω στα χέρια μου την μεγάλη κουτάλα της σούπας και τοποθετώ στο πιάτο μου μια μερίδα.
Κοιτάζοντας τον Ζέιν απέναντι μου αρχίζουν στο μυαλό μου και παίζουν τα λόγια της Σαγιέν. Μήπως όντως πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω; Δεν ξέρω αν είμαι απόλυτα έτοιμη.. Αλλά και πάλι δεν λέμε οτι το γοργών και χάριν έχει;
Αφού τελειώσουμε το γεύμα μας ο αδερφός μου αυτη την φορά με βοηθάει στο να πάμε τα πιάτα στην κουζινα και στο καθάρισμα της τραπεζαρίας. Όταν έρθει η μητέρα μου πρέπει να είναι έτοιμο το σπίτι, στην εν τέλεια γιατι αλλιώς δεν με βλέπω καλά..
"Έτοιμη;" Ακούω μια φωνή απο πίσω μου την ώρα που πλένω τα πιάτα ενώ νιώθω δυο χέρια τυλίγονται στην μέση μου
"Γιατί έχετε τέτοια σκοτούρα με το δέντρο;" Λεω στον Ζέιν απο πίσω μου
"Άμι είναι Χριστούγεννα! Όλος ο κόσμος στολίζει. Εγω θα ήμουν ενθουσιασμένος στην θέση σου" γυρνάω και βλέπω στο πρόσωπο του ένα puppy face
Δεν μπορω να κάνω τίποτα άλλο απο το να γελάσω, ενώ το κατσούφιασμα σιγά σιγά εμφανίζεται στο πρόσωπο του. Σκουπίζω τα βρεγμένα μου χέρια στην πετσέτα που βρίσκεται στο διπλανό πάγκο.
"Είμαι ενθουσιασμένη που μπορω αυτά τα Χριστούγεννα να έχω ανθρώπους που πραγματικά αγαπω και με αγαπούν"ψιθυρίζω και τον πλησιάζω
Είμαστε πια σε απόσταση αναπνοής, ενώ τυλίγει μαλακά τα χερια του λίγο πιο πάνω απο τους γοφούς μου. Πλησιάζω με σιγανές κινήσεις το πρόσωπο του αναπνέοντας επάνω στα χείλη του. Είχα σίγουρα κάποια επίδραση επάνω του αφού το κράτημα του σφίγγει και βλέπω το πρόσωπο του να ακουμπάει το δικό μου
ESTÁS LEYENDO
Η συνάντηση / the meeting
Fanfic~ήξερα οτι η επίρρια που ειχε επάνω μου, ήταν καλώς ή κακώς μεγάλη~ ~οταν είμαι μαζί της ξεχνάω το σκοτάδι στο οποίο ανήκω~ ~όλα είχαν ξεκινήσει απο εκείνη την άκυρη συνάντηση..~
