SAVAŞ TANRISIYLA OYUN OYNAYAN KÜÇÜK KIZIN HİKAYESİ...(romantizm)
*6 Kasım 2016 1 milyon okunma sayisi!
İntikam isteyen iki kişilik bir mezar kazsın.(Konfiçyüs)
Geriye dönüp hatırladığım ilk şeyi sorsalar oyun derdim. Kimi zaman t...
Ask Bulutların Üzerinde isimli kitabıma da beklerim. Eş zamanlı gidebilirsiniz. İçiniz kıpır kıpır olacak ,söz veriyorum:) Ayrıca o da kitap oluyor. Bölümler kalkmadan tadını çıkarın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sanat tarihi dersinden geçmek için resim dersi almak zorunda olan , sanattan nefret eden aklı havada bir kız öğretmenine aşık olursa nolur...:)
"Sahi boyacı,ben ne ara seninle nefes alır oldum?"
****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedia ,Ares
Serseri 2016 Ocak'da yazılmaya başlandı. 2017 Ocak'ta kitap oldu:) Serseri macerasına hosgeldin sevgili okuyucu. Gec kalmadin merak etme..
İz bırak sen de, "Ben de geldim ."de. Olur mu?
(İtalik yazılar 'Sera' karakterinin iç sesi olacak.Keyifli okumalar. ****
💙💙 ****
Ares görür görmez vurulacağınız parlak çocuklardan değildi. Soylu yüz hatlarına sahip bir masal kahramanı ya da sahnede elinde gitarla hayal edilecek ışıltılı bir pop yıldızı gibi görünmüyordu. Dağınık, abanoz rengi saçları, gri gözleri ve köşeli çenesiyle sıradan bile sayılabilirdi.
Onu gizli aşklara özne yapan şey, her an bir sır verecekmiş gibi beklenti uyandıran kalkık dudakları ve hiç bir notada akordu bozulmayan kendinden emin yumuşak ses tonuydu.
İnsanları ,onun sadık müridi haline getiren görünmez bir ağ vardı elinde.Bu ağı hayatına dahil etmek istediği kişiler üzerinde sessizce örter, amacına ulaşınca ise geri çekilir ;sonrasını insanların sevilme isteği, merak, yalnızlık ve popüler olamama korkusu ya da bambaşka zaaflarına bırakırdı.
Onu ilk gördüğüm gün,yeni okulumun da ilk günüydü.Ailemin işi gereği İstanbul'a henüz taşınmıştık .Taşınmak benim tercihim değildi elbette.İnşaat mühendisi olan babam bazen bir yıldan az süreli projeler alıyordu ve bu yüzden sık sık şehir değiştiriyorduk.Taşınmak babam için işinin bir parçası artı yeni bir keşif,benim içinse hep sıfırdan başlamak demekti
