Chapter 20: Cheesecake and Horses

1K 66 13
                                    

Gusto kong sumagot pabalik, pero hindi ko alam kung anong isasagot ko. I wanted to agree with him and say oo nga noh, parang tayo lang, but I didn't want to sound so engaging that I want us to do it all over again.

Pareho kaming pinanonood yung dalawang nagkukulitan, yung mga ngiti at tawanan nila reminding me of us.

"Ano iniisip mo?" Tanong sa akin ni Alden, yung boses nya hinting on something.

I shook my head and fixed my hair, "ah wala lang." I turn to look at his face. "May naalala lang..." A small smirk came upon his face.

Then I realized what I just said, Shet, Maine binigay mo nanaman yung sarili mo. I immediately turned the other way, hoping na hindi nya makita ang namumula ko nang mukha.

He lets out a small laugh before going back in front. Hoo, Maine muntik na. I thought to myself as I let out a sigh of relief.

"Okay guys focus na tayo, we only have a few hours left." He had his hands clasped together, "let's get going."

We managed to teach them a total of seven recipes before the day has ended, many would say that's a lot pero nung training day ko, I learned almost twelve recipes while Rihanna learned nine. Iba talaga kung si Lola ang nagturo at kung sana lang walang kulitan ang nangyari sa loob ng oras na tinuturuan namin yung mga baguhan.

Alden then offered all of us to stay for awhile and have dinner. "Guys do you mind joining me to eat dinner?" Tanong nya saamin lahat nung nasa living room kami ng bahay ni Lola.

"Oo naman po sir, basta sasamahan ako ni Ms. Pretty dito." Sabi ni Sam kay Patricia, magkatabi silang nakaupo sa sofa. Si Patricia naman ay ngumiti at tinanggap ang offer ni Sam.

"Kayo Rihanna?" Alden asked the two that were flirting with each other since this morning.

"Go go go ako dyan, libreng pagkain kaya yan."

"Ikaw Cindy?" But Cindy was nowhere to be seen, "asaan na yun?" All of us turning our heads in search of for her.

Biglang lumapit yung isang Rogelio ni Lola, binulungan si Alden. "Ano, kailan pa?" Biglang bumalik sa pinag pwepwestuhan yung Rogelio, "unfortunately hindi tayo makakasama ni Cindy, sabi nung isang Rogelio na kanina pa daw siya nakaalis."

Sabi ko na nga ba, naliligaw lang yung babae na yun eh.

"Ikaw Maine, will you join us?"

Ewan ko ba pero naiistress ako sa decision making kapag si Alden ang nag offer. Bakit ganito pakiramdam ko nahihirapan ako magsabi ng oo.

Ano ka ba Maine, libreng pagkain yan, libre! Kailan ka ba tumanggi sa libre.

Tama si inner voice, libreng pagkain pero at the same time yung huling offer ni Alden ng free food kung saan-saan na umabot yung nangyari.

"Maine will you?" His voice is so inviting nakaka-bwiset ang hirap tanggihan.

Ano na Maine?

Making a tough decision, "I'll join." I decided to stay and have a friendly dinner with Alden.

"Then what are we waiting for let's go eat." Alden leads us to the dining room,where amazing looking and smelling food were placed at the center.

"Wow, ang sarap naman." Lumaki ang mga mata ni Rihanna, "C'mon Harry let's eat." Dragging Harry to sit themselves first at the table,sitting right in front of the lechon.

Sina Sam at Patricia naman umupo sa kabilang dulo para magkatabi sila dalawa. The only seats left were three chairs all next to each other.

I saw Alden sit himself next to Patricia, "Are you going to sit?" asking me as I stood still.

"Sabi mo nga." I sat myself on the seat at the very far left, an empty chair between me and him.

"Ba't dyan ka?" he pulls out the vacant chair next to him,"dito ka para mas close tayong lahat kumain.

Umupo ka na dun, alam mong hindi mo maresist yan si Alden.

Talagang ayaw akong tigilan ng sarili ko. I transferred seats and instantly I felt the awkwardness and the kilig forming inside of me.

"Diba mas okay yan?" He gives me a small smile, yet his dimples continue to show. Hay, weakness ko yan.

Buti nalang talaga na nag stay ako para mag dinner, grabe ang sarap ng pagkain. Tapos nagkwentuhan pa kami pagkatapos, enjoy na enjoy talaga ako.

Masaya na sana ang lahat hanggang nag offer si Alden ng dessert, "recipe pa ni Lola Dora yan." Sinerve sa amin ng mga maids sa mansion ang cheesecake na hindi nakalagay sa menu ng mga bakery ni Lola. "Specialty yan, dito nyo lang yan matitikman."

Ganang-gana ako para lantakan yung cheesecake pero biglang nawala ito nung nagsimulang magsubuan sina Pat at Sam. "Mmm, open wide!" Dahan-dahan sinubuan ni Sam si Pat. "Masarap ba?" Tanung nya sa kanya, si Pat naman ay sa itsura palang alam mong nasarapan sya sa cheesecake. "Talaga masarap, sige nga ako naman," sya naman ang nag pasubo ng cheesecake para matikman rin nya.

"Kami nga rin," sabi ni Rihanna while slicing a portion of the dessert, "Here comes the train!" Pagkasubo nito sa bunganga ng kanyang boyfriend. Lumaki ang mga mata ni Harry, amaze na amaze sya. "Masarap?"

Si Harry in complete awe sa goodness nung cheesecake, "Let me try." Binuksan ni Rihanna ang kanyang bibig para matikman nya ang specialty ni Lola Nidora.

Sa sobrang excite, na pakuha si Harry ng malaking slice, at sinubsob ito sa loob ng bibig ni Rihanna, muntikan pa syang mabulunan dahil halos hindi na nga magkasya ang cheesecake, talagang idinukdok pa ni Harry ito sa kanyang lalamunan. "Oh my, I'm so sorry," sabi nya habang inaalalayan nya si Rihanna uminom ng tubig.

Pinigilan ko ang sarili kong tumawa, kagat-kagat ko ang aking mga labi para kahit isang tawa walang kakawala, "Rih, kay ka lang?" I said trying not to laugh.

Pagkatapos nyang uminom ng tubig, she said she was fine, at pinagsabihan nya si Harry na small slices and careful sa pagsubo. And once again, they tried to feed each other, atleast now alam na ni Harry.

Hindi ko na sana mapapansin ang nangyayari sa kapaligiran ko, eh biglang sumulpot si inner voice.

Maine, tingnan mo sila o, ang kyu-cute nila. Subuan pa more talaga. Kinikilig na sabi nya.

Leading me off to stare at both couples, alternating gazes and feeding each other. I can't help deny the fact na naiinggit ako sa nakikita ko.

Uy, kung naiinggit ka ayan o, may pwede ka namang partner dyan.

Turning to look at Alden who I've been trying to avoid making eye contact with was doing the same thing. Staring at the two couples, his cheesecake not even touched once.

Biglang kong naramdaman ang tingling sensation travel through my body, yan na nga ba ang sinasabi ko, nagsimula na rin kumaba-kaba ang aking dibdib. Pag si Alden talaga ang nakikita ko, I start becoming very uneasy and tingly.

Ano panghinihintay mo? Gora na!

Uy, ano kaba! May atraso pa yan sa akin. Reminding myself not too long ago about our argument.

"Maine," Sabi ni Alden not even turning his head to look at me.

Nagulat ako sa kanya, hindi ako prepared, I turn my face downwards to face my cheesecake. My face starting to become red once again.

"Kanina ko pang napapansin na tinitignan mo ako," How did he know. May extra ba 'tong mata sa loob ng kanyang tenga?

Trying to cover myself, I started fake laughing. "Hindi may nakita kasi ako sa labas ng bintana, kala ko kabayo or something."

Kabayo talaga, are you serious sa karami-raming hayop ang nakita mo sa labas ng bintana kabayo pa ang naisip mo.

"Maine it's rude to talk to someone, without giving him eye contact." Alden said with a moody voice.

He was right, kahit hiyang-hiya na ako dito, he is still my boss and he deserves to be treated like one.

As I turn to look at him, may naka abang nang cheesecake sa harapan ko, waiting for me to take a bite. "Mmm, open wide," Nakangiting sabi sa akin ni Alden na dahan-dahang sinubuan ako.        

Moment That I Met UTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon