Gözlerimi açtığımda direkt beyaz bir ışıkla karşılaştım. Gözlerim alışamadığı için uzun bir süre kapatıp geri açtım. Bulanık görüyordum.
"Bella" diye bir ses duydum. Bu Chris'ti.
"Uyandı. Doktor o uyandı!" Diye bağırıyordu.
O sırada beyaz önlüklü birinin odaya girdiğini gördüm. Gözlerime ışık tutuyordu. Konuşamayacak kadar yorgundum. O yüzden sessizliği seçmiştim.
"Pekala. Durumu iyi görünüyor. Ama çok yormayın. Hareket etmemeye çalışsın." Dedi ve odadan dışarıya çıktı.
Bulanık görüşüm iyice netleşti. Gözlerimi kapattım ve uzun bir süre beklettikten sonra yeniden açtım.
Bu sefer karşımda Chris'i gördüm.
"Chris." Dedim sesim kısık bir şekilde.
"Bella. İyi misin?"
"Ne oldu bana?"
"Bilmiyorum bebeğim. Tek bildiğim seni bulduğumda kan içinde olman."
Ve gözlerim tekrar kapandı.
...
Kendime geldiğimde hala hastanede olduğumu farkettim.
Bu sefer David'de yanımdaydı. Hatta diğerleri de. David yanıbaşımdaydı.
"Bella. İyi misin?"
Gözlerimi iyice açtığımda Anna'nın da orada olduğunu farkettim.
Hızlı bir hareketle kalkmaya çalıştım ama dikişlerim beni engelliyordu. Zaten David'de beni tutmuştu.
"Bella ne yapıyorsun? Bu haldeyken kalkamazsın."
Anna'ya bakıyordum. Yüzüne yara bandı yapıştırmıştı.
"Yatağımı biraz kaldırır mısın?" Diye sordum David'e bakarak. Kafasını salladı ve yandaki düğmeler aracılığıyla yatağımı biraz kaldırdı. Neredeyse oturur vaziyete gelmiştim.
"Bella ne oldu sana böyle?" Diye sordu saçlarımı okşayarak. Jess ve Ed'de yanıma geldi.
"Senin için çok endişelendik." Dedi Jessica.
"Nasıl oldu?" Diye sordu Ed. Elini karnıma götürerek.
Anna ile göz göze geldik.
"Ha...hatırlamıyorum." Dedim. Hala Anna'ya bakıyordum. Anna bunu söylediğimde derin bir nefes aldı.
"Chris nerde?" Diye sordum. Odada yoktu.
"Bilmiyoruz. Bir işi olduğunu söyleyerek gitti." Dedi David. Anna David'in yanına yaklaşıp elini tuttu.
"David beni eve bırakır mısın? Çok yorgunum." Diye sızlandı. Ama David elini onun elinden çekti.
"Bugün kendin gitsen olur mu? Ben bu gece Bella ile kalacağım. Onu yalnız bırakamam." Dedi. Anna'nın suratı asılsa da kabul edip odadan dışarı çıktı.
"Jessica geç oldu. Seni eve bırakmamı ister misin?" Dedi Ed. Jessica, İlk önce Ed'e sonra bana baktı.
"Bella.."
"Gidin lütfen. Benim için burada kalmayın. İyiyim ben gerçekten, hem David'de var."
"Peki öyleyse." Dedi Jessica. Koltuğun üzerinden montunu ve çantasını alıp dışarıya çıktılar.
"Yarın yine uğrarız." Dedi Ed ve o da gitti.
David ile ikimiz kalmıştık.
"Senin de kalmana gerek yok David. Zaten Chris birazdan gelir."
"Olmaz. Sen de benim başımı beklemiştin."
"Peki kendin bilirsin." Dedim. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Gerçekten çok yorgundum. Şu an sadece uyumak istiyordum. Ama tuvaletim gelmişti.
"David"
"Efendim?"
"Tuvalete gitmeme yardım eder misin?" Dedim doğrulmaya çalışarak. Hemen diğer tarafıma gelip kolumdan ve belimden sıkıca tuttu. Ve beni yavaşça kaldırdı. Ben de kolumu onun boynuna attım. Neyse ki banyo odanın içindeydi.
Beni içeriye soktuğunda hala bekliyordu. Kapıyı suratına kapatmak zorunda kalmıştım.
"Eee Bella?"
"Evet" diye bağırdım.
"Tek başına yapabilecek misin?"
"Yapabilirim. Tutunacak yerler var."
"Tamam ama dikişlerine dikkat et."
"Tamam David." Dedim alaylı bir şekilde. İşimi bitirdikten sonra yavaşça kapıyı açtım. O sırada hemşirenin de içeride olduğunu gördüm.
"Orada mıydınız?" dedi hemşire.
"Evet" dedim gülümseyerek. Yine David'e tutundum. Beni yavaşça yatağa geri yatırdı. Ağzımı şapırdattım.
"Su var mı?" Diye sordum. Ağzım kupkuru kalmıştı. David hemen ayaklandı.
"Ben hemen alıp gelirim" dedi ve dışarıya çıktı.
Hemşire gülümseyerek bana baktı.
"Sevgilin mi?" Diye sordu.
"Ne? Hayır!! Sevgilim değil. Sadece yakın arkadaşım."
"Hımm sana çok değer veriyor. Sen baygınken seninle konuştuğunu duydum. Odaya girdiğimde elini öpüyordu. Bence sana karşı bir şeyler hissediyor."
Yapmacık bir şekilde gülümsedim.
"Dediğim gibi biz yakın arkadaşız." Serumumu değiştirdikten sonra gülümseyerek odadan çıktı. Tam o sırada içeriye elinde suyla David girdi.
"İşte suyun." Dedi ve kapağını açarak elime verdi.
"Teşekkür ederim. " dedim ve hemen suyu içmeye başladım.
"Pekala şimdi biraz dinlen. Çünkü saat gece yarısını geçti. Yarın için doktorlardan sana 1 haftalık rapor yazmalarını isteyeceğim ve okula vereceğim. Böylelikle devamsızlığından gitmiş olmayacak."
"Teşekkür ederim David." Dedim ve elini tuttum. O sırada David bana tuhaf tuhaf bakmıştı. Sanki heyecanlanmış gibiydi. Geri çektim. O sırada odaya Chris girdi.
"Bebeğim uyandın mı?"
"Evet de sen nerdeydin?"
"Yapmam gereken önemli bir işim vardı."
"Neymiş o?" David'e baktı.
"Sonra anlatırım." Dedi.
"Hem sen daha uyumadın mı?"
"Ben de tam yatıyordum zaten." Dedim ve yorganı iyice üzerime çekip gözlerimi kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurtlar Arasında
LobisomemYeni bir ev, yeni bir okul, yeni bir çevre, yeni bir HAYAT!! En yakın arkadaşının da bulunduğu grubun farklı olduğunu öğrendiğinde ne yapardın? Peki ailenin ölümüne bu farklı insanlar sebep olsaydı... KURTLAR ARASINDA serisinin 1. Kitabı...