Kurtlar Arasında

60. Bölüm

    Medya Skyler. İyi okumalar!!

     Sabaha kadar uyumamıştım. Daha doğrusu uyuyamamıştım. Anna ve dönüşmememle ilgili bir sürü kabus görmüştüm. Yatakta tek başımaydım. Chris aşağıda yatmıştı. Yavaş bir şekilde doğruldum. Camın önüne geldim. Güneşin doğmasına çok az kalmıştı. Yeni bir günün daha başlamasına...
    Yarım saat boyunca camın önünde dikildim. Güneşin doğuşunu seyrettim. Bana çok büyük bir huzur verdi. Kendimi biraz olsun iyi hissettim.
   Kendimi toparladıktan sonra giyinip saçımı ve makyajımı yapmak için banyoya girdim. Yaklaşık 15 dakika sonra geri çıktığımda Chris ile banyonun kapısının önünde karşılaştık.
"Uyuyorsun sanmıştım"
"Hayır uyumadım. Yani..bugün oldukça erken kalktım. Güneşin doğuşunu izledim. Çok güzeldi. "
    Bir şey demedi. Yalnızca gülümsedi. Ben de gülerek banyodan çıktım.
"Seni arabada bekliyorum." Diyerek çantamı alıp merdivenlerden aşağıya indim. Arabaya oturup bir süre düşündüm. Yine aklıma bütün yaşadıklarımız gelmişti. Ailem, Dylan, Bill, Jessica.. En çok da Bill olayı aklımdan çıkmıyordu. Beni zehirlemesine rağmen yaşıyordum. Halbuki dönüşmediğim için ölmem gerekiyordu.
    Kısa bir süre fazla dalmış olmalıydım ki Chris arabanın kapısını açınca yerimde zıpladım.
   Ona şöyle bir göz gezdirdim. Kan kırmızısı tişörtüyle çok iyi duruyordu. Saçları beni bitiriyordu. Kafasını bana doğru çevirdi göz kırpıp gülümsedi ve arabayı okula doğru sürmeye başladı.
...
   Bugün David ile biyoloji dersimiz aynı saatteydi ama David sınıfa gelmemişti. Açıkcası fazlasıyla endişelenmiştim. Doğru düzgün ders bile dinleyemiyordum. Cam kenarına doğru baktığımda Skyler ın bana doğru baktığını farkettim. Gülümsüyordu. Ben de ona gülümsedim ve hemen kafamı çevirdim.
    Öğle yemeği için kafeterya ya doğru giderken biri arkamdan seslendi. İlk başta yanlış duyduğumu sanıp umursamadım. Ama aynı sesi üç kez duyunca emin oldum ve arkamı döndüm. Bu Skyler dı.
"Merhaba Bella."
"Merhaba. Skyler dı değil mi?"
"Evet ama sen kısaca Sky diyebilirsin."
"Pekala."
Bir süre suratıma öylece bakarak bekledi.
"Evet bir şey mi diyecektin Sky?"
"Haa evet...şey ben biyolojide iyi olduğunu duydum ve diyordum ki..yani acaba... Bana yardımcı olabilir misin?"
Biraz bekledikten sonra konuşmaya başladım
"Pekala çalıştırmamı mı istiyorsun."
"Evet bu daha açık oldu."
"Pekala. Eee yarın okul çıkışında olabilir. Nerde buluşmak istersin?"
"Farketmez."
"Öyleyse okul çıkışı evime gel. O zaman çalışmaya başlarız."
"Tamamdır. O zaman yarın görüşürüz"
"Görüşürüz" diyerek yanından ayrıldım. Ve kafe ye doğru ilerlemeye başladım.
Bir an o kadar dalmışım ki Jessica nın seslenmesini duymamışım bile.
"Bella sen iyi misin?"
"Evet ne oldu?"
"Arkandan kaç kere seslendim ama cevap vermedin."
"Aa şey duymadım."
"Her şey yolunda mı?"
"Evet neden?"
"Bilmem biraz tuhaf gibisin"
"Yok iyiyim bir şey soracağım."
"Evet"
"David'i gördün mü?"
"Hayır dünden beri görmedim."
"Biyoloji dersine gelmedi de. Merak ettim."
"Neden aramıyorsun?"
"Haklısın bir arayayım. Neyse sonra görüşürüz." Diyerek yönümü değiştirdim ve bahçeye çıktım. Hava son günlerde acayip soğuktu. Buranın coğrafi konumuna göre fazla soğuk.
Hemen telefonumu çıkarıp David'i aradım ama meşgul çalıyordu. Bir türlü açmıyordu. Artık endişelenmeye başlamıştım. Bu sefer de Chris'i aradım.
"Chris nerdesin?"
"Ed ile birlikteyim bi işimiz var.
"Ne işi?"
"Sonra anlatırım."
"Chris neler oluyor?"
"Bella şu an konuşamayız ben seni sonra arayacağım. Kendine dikkat et! Seni seviyorum"
"Karşılık vermeden telefonu kapattım. Çok sinirlenmiştim. Herkese neler oluyordu böyle?
David'i aramak için telefonu tekrar açtığımda ,tarihten bugün dolunay olduğunu anladım.