Kyline POVHindi pa rin ako makapaniwalang aalis na ko ngayong araw kasama si Mama. Huhuhu maiiwan ko sila bestii pati si kuya maiiwan dito. :(
"Kai, get ready na. Later punta na tayong airport. Antayin muna natin Ms. Lauren." -mama
Parang kahapon lang nag aaway kami ni twittle tapos ngayon aalis na ko?
Pagkatapos kasi ng pangyayaring yon hindi na ko pumasok sa sumunod na araw. Si mama na din ang nag asikaso ng mga papeles ko sa school.
Nga pala, hindi nya pala alam na aalis na ko. At hindi nya din alam na dun na ko titira at mag aartista daw? for 4 years lang naman daw. Eh ang tagal kaya nun!
Wala naman syang pakialam saken kaya dun nalang sya sa twittle nya! -__-
Ineexpect ko pa naman na magtetxt sya para magsorry pero nag antay lang ako sa wala. Alam nyo naman kung sino ang tinutukoy diba?
Ngayong aalis na ko, hindi man lang sya nagparamdam. At ayaw ko na una akong magpaparamdam sakanya. Ano sya chix?
Hayy. Madami pala akong mamimiss dito. Mga kulitan namin magkakaibigan... Tapos mamimiss ko din sya... :(
"Bestii!!!!!!!" nagmomoment ako dito tapos bigla nalang akong guguluhin ni bestii. Yung totoo?
"Grabe ka bestii. Hindi ka naman mahilig manggulat noh? Bakit ka andito at hindi ka pumasok?" tanong ko kay bestii na nakapambahay lang.
bigla syang naluha at niyakap ako.
"Bestii, bakit hindi mo sinabi na ngayon na pala kayo aalis?" -andrea
"Ayaw ko naman mamiss mo ko." -ako
"Buti nalang sinabi agad ni mommy saken! Huhuhu. Pano na yan bestii? Aalis kana? Sino na lagi kasama ko?" -andrea
"Ang drama mo naman bestii, 4 years lang naman ako dun. Uso naman skype eh. Tsaka wag ka mag alala, ikaw pa rin bespren ko kahit anong mangyari." sabi ko kay bestii. Pati tuloy ako naiiyak na. ;(
"Teka, hindi pala alam nila nathan na ngayon alis mo. Tsaka si Darren wala syang kaalam alam sa pag alis mo. " -andrea
"Hayaan mo na bestii, wag mo na ipaalam sakanila lalo na kay Darren." -ako
"Naiintidihan kita bestii, pero mas maganda kung malaman nila agad dahil kaibigan mo din sila." -andrea
"Sabihin mo nalang sakanila pag andun na ako." sabi ko.
"Ok. Ikaw bahala. Basta chocolate ko wag mo kalimutan!" sabi nya at niyakap akong mahigpit.
"Oo na! Hindi pa nga ko nakakarating dun. Atat ka masyado." -ako
"Kai. Tawagin mo na kuya mo sa kwarto at ihatid na tayo." -mama
"Sige po. Anjan na po ba si manager?" tanong ko kay mama.
Tumango nalang si mama. At inasikaso ang mga dadalhin namin doon.
"Kuya!" at niyakap ko sya ng mahigpit.
"Ano aalis na ba?" tanong nya.
"Oo kuya. Mamimiss kita!!!" sabi ko sakanya.
"Bunso, bibisita naman ako dun pag bakasyon after graduation." sabi ni kuya.
"Kaso paano yan kuya, hindi kami makakapunta ni mama sa graduation mo?" tanong ko.
"Si Mama babalik daw dito pag graduation ko. Pero ikaw iiwan daw muna dun. May mag aasikaso naman sayo dun." -kuya
"Ehhh ayoko nga. Sasama ako kay mama pag bumalik sya dito." sabi ko.
"Hindi pwede. Pagkatapos naman ng graduation ko. Didiretso naman kami ni mama sa canada. Dun tayo mag cecelebrate." -Kuya Jk
BINABASA MO ANG
Mr. Destiny (Puppy Love) - COMPLETED
Fiksi RemajaDo you believe in destiny? The two people met by accident. They are meant to cross their path for a reason. They become a childhood bestfriend turn into puppy love.