İntikam

20. Bölüm Yolculuk

Dayım biz sakinleşince konuşmaya başladı. "Arda senin şirketin başına geçip başarılı olman lazım. Hemde çok. Ancak böyle alabilirsin babanızın intikamını" dedi dayım. "Dayı ben ne anlarım şirket yönetmekten. Bu işlerden en iyi annem anlar" dedi abim. "Annen şirket yönetebilecek bir durumda mı git bi bak" dedi dayım sinirle. Abim yerinde biraz kıpırdanıp "tamam. Nerden öğrenebilirim" abimin cevabı herkesi rahatlatınca dayım söze devam etti. "Ben sana herşeyi tek tek öğreticem merak etme" başım aniden ağrımaya başlayınca "ben odama çıkıyorum" dedim. Herkes onaylayınca hızlı adımlarla üst kata çıktım. Tam odama girecekken annemin sesini duydum. Onun odasına doğru ilerledim. Kapıyı azıcık açıp kafamı içeriye uzattım. Annem uyurken sayıklıyordu. Sessizce yanına yaklaştım. Yatağın kenarına oturup annemin elini tuttum. "Adnan gitmee" diye bağırarak uyandı. Hemen başını ellerimin arasına alıp beni fark etmesini sağladım. "Anne buradayım" dedim. Annem yüzünü kapatıp ağlamaya başlayınca hemen sarıldım. "Annem. Canım annem" deyip saçlarını okşadım. "Babama kızma nolur. O da istemezdi bizi bırakmayı. Anne nolur yapma böyle. Sağlam olman lazım" dedim ağlarken. Aklıma gelen fikirle hemen annemin gardolabına ilerledim. Siyah paltosunu alıp yanına gittim. "Ayşe Sultan kalın giyin gidiyoruz" dedim. Annem gözyaşlarını silip "nereye bu saatte" dedi yan taraftaki saate baktım. Saat gece 2 olmuştu. Ama bi önemi yoktu. "Yüreğinin götürdüğü yere" dedim. Nisa'nın taklidini tutturamasam da idare ederdi. Annem oflayıp yatağından kalktı. Ben onu kalın bir şekilde giyindirip kendi odama geçtim. Montumu giyip cüzdanımı,anahtarlarımı ve telefonumu yanıma aldım. Annemle birlikte sessiz bir şekilde alt kata indik. Diğerlerine yakalanma gibi bir lüksümüz yoktu. Eğer görürlerse engel olurlardı. Mutfak kapısından garaja ilerledik. Annem hâlâ anlamaya çalışırken ben sadece onu biraz olsun rahatlatmanın peşindeydim. Garajdan motoru çalıştırmadan çıkarıp annemle bahçe kapısında buluştuk. Orda motoru çalıştırıp yola koyulduk. Nisa'dan farklı olarak çay kenarına değil terasa sürüyordum ben. Uzunca bir yoldan sonra annem dayanamayıp "Daha ne kadar gidicez" diye sordu. Motoru sağa parkettim. Annem bana yaniii? der gibi bakınca bende motorun altını açtım. "Vaoov bunu beklemiyordum"dedi. Sprey boyalardan birini ona uzattım. " Şu duvarı görüyor musun annecim. İşte o senin duvarın. Şimdi bu duvarı içinden geldiği gibi boya" dedim. Annem pek memnun değilmiş gibi bakınca elime kırmızı boyayı alıp başladım. Bir süre sonra oda bana eşlik etti. Uzun bir sure boyunca boya yaptık. İşimiz bitince ilerideki banka oturduk. İzmir ayağımızın altında görünüyordu. Bir de akşam olunca muhteşem bir manzarası vardı. "Daha bitmedi Valide Sultan hadi gidiyoruz" deyip annemi ellerinden tutup kaldırdım. Motora doğru ilerledik. "Evet annecim şimdi istediğin bir şarkıyı açıyorsun ve ben motoru yokuş aşağıya salarken sende bağıra bağıra şarkı söylüyorsun. Merak etme kimse duymaz" deyip telefonu uzattım. "Saçmalama kızım. Daha delirmedim merak etme" dedi annem. "Annecim sen bana güven. Merak etme bişey olmaz" dedim ve motoru çalıştırmadan yokuş aşağı saldım. Annem söylene söylene dediğimi yaptı. Merkeze inince sahile sürdüm. Yol üstünde bir büfeden anneme su ve bir kaç atıştırmalık aldım. İki gündür su dışında birşey yemedi. Sahilde kumların üzerine uzanıp yıldızları seyrettik ağlayarak. Güneşin doğuşunu da izledikten sonra eve gittik. Yine ses çıkartamamaya özen göstersek de teyzemler annemin odasında bizi bekliyordu. Küçük teyzem sinirle ayağa kalkıp "Siz delirdiniz mi?" diye kızdı. Büyük teyzem hemen "Bu saate kadar neredeydiniz siz?" diye kızdı. Tüm geceyi onlara anlattıktan sonra annemle teyzemleri diğerlerine söylememesi için tembihledik.
Saat 8 gibi hep beraber kahvaltıya geçtik. Dayım bir psikolog getirip annemle görüştürdü. Bende bu sırada valizimi hazırladım. Önemli olan herşeyi yanıma aldım. İşim daha yeni bitmişti ve ben Nisa'yla vedalaşmadan çekip gidemezdim. Hemen nisaya mesaj attım.
###Nisa'cım ben Kore'ye gidiyorum bu gece ve seninle vedalaşmadan gitmek istemedim. Zamanın var mı? ###
yazdım. Nisa hemen cevap verdi.
### hemen geliyorum ##
### hayır evde bunaldım. Sahildeki kafede buluşalım ##
dedim. Cevap vermeyince yola çıktığını anladım. Montumu alıp hemen hazırlandım. Abimden izin almadan gizlice kaçtım. Nisa benim için çok değerliydi. Umarım bana çok kızmaz. Hemen yola koyuldum. Biricik arkadaşımı bekletemezdim...
İçimdeki derin boşlukla beraber.