Το μυστικό της Άλις Πάρκερ

3ο κεφάλαιο 3

Καθόμουν και χάζευα για λίγη ώρα γύρω μου , το μόνο που έβλεπα ήταν παιδιά να μιλάνε , κάποια άλλα να κάνουν χαζομάρες και άλλα να κοιμούνται όρθια . Μόλις χτύπησε το κουδούνι πήγα να πάρω την τσάντα από την τάξη για να πάω σπίτι , ενώ περπατούσα σκεφτόμουν ταυτόχρονα γιατί η Αμάντα να μη θέλει να κάνει παρέα με την Σελένα και γιατί να θέλει να μου πει μόνες μας? Ίσως να μη θέλει να την ακούσει να κακολογεί την Σελένα. Από το ένα θέμα στο άλλο σκεφτόταν το μυαλό μου , σε κάποια στιγμή άκουσα κάτι από πίσω μου και γύρισα να δω τι ήταν, μόλις είδα αυτούς τους δύο τύπους με τα μαύρα τρομοκρατήθηκα και άρχιζα να περπατάω γρήγορα , με την άκρη του ματιού μου τους έβλεπα και αυτοί να επιταχύνουν το βήμα τους , δεν μπορούσαν να μου κάνουν τίποτα γιατί γύρω μου υπήρχαν και άλλα παιδιά που γυρνούσαν σπίτι , οπότε δεν ανησυχούσα τόσο πολύ. Καθώς απομακρυνόμουν από τους άλλους οι δύο τύποι έτρεχαν να με βρουν , μόλις τους είδα άρχιζα να τρέχω μαζί και αυτοί , σε κάποια στιγμή εκεί που έτρεχα γύρισα να κοιτάξω και μετά γύρισα να συνεχίσω και αντικρίζω τον Έρικ μπροστά μου να με κοιτά με εκείνα τα μπλε μάτια του , μου λέει

-Είσαι καλά?

-Ε ναι. Του λέω για να μη του δώσω δικαιώματα

-Σίγουρα?

-Ναι

-Φαίνεσαι λίγο αναστατωμένη

-Ε ναι γιατί βιάζομαι να πάω σπίτι

-Γιατί τόση βιασύνη ?

-Ο θείος μου είπε να είμαι εκεί μετά ακριβώς το σχολείο

-Πάντως να προσέχεις , τριγυρνάνε πολλοί επικίνδυνοι σε αυτήν την γειτονιά

-Θα προσέχω , ευχαριστώ για την πληροφόρηση

-Τίποτα είσαι καινούργια και δεν θέλουμε να σε χάσουμε , μήπως θέλεις να σε πάω εγώ μέχρι το σπίτι σου?

-Όχι δεν πειράζει δεν χρειάζεται να σε βάζω σε κόπο

-Κανένας κόπος χαρά μου

-Όχι δεν πειράζει κάποια άλλη φορά

-Καλά , τα λέμε Άλις

-Γεια . του λέω και φεύγω χωρίς να κοιτάξω πίσω μου

Μπαίνω σπίτι και λέω τον θείο μου ότι δεν πεινάω και ότι έχω να διαβάσω και φεύγω χωρίς να ακούσω τι είπε. Πέφτω με φόρα στο κρεβάτι χαρούμενη γιατί είχα πολύ καλή σχέση με τον Έρικ σήμερα , << μακάρι να του αρέσω>> λέω από μέσα μου . Είχε περάσει τόσο γρήγορα ώρα και σε λίγο θα ερχόταν η Αμάντα και δεν είχα διαβάσει τίποτα για αυτό άνοιξα τα μαθηματικά και άρχισα να λύνω ασκήσεις. Εκεί που διάβαζα χτυπάει η πόρτα και μπαίνει μέσα η Αμάντα και της λέω να καθίσει.