Το μυστικό της Άλις Πάρκερ

27ο κεφάλαιο

Δε θυμόμουνα πολλά πράγματα από χθες, μόνο ότι ήπια κρασί μαζί με τον Λογκαν και μετά με πονούσε πολύ το κεφάλι τίποτα άλλο. Βρήκα την Αμαντα να μιλάει με τον Ζακ , όταν πήγα δίπλα της με απέφυγε , την έπιασα από το χέρι και της είπα να μιλήσουμε.

- Θέλω να σου μιλήσω- της είπα

- Για πιο θέμα?

- Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για αυτό που παραλίγο να σου κάνω χθες

- Γιατί?

- Νιώθω άσχημα και είδα και ένα άσχημο όνειρο με εσένα

- Αλήθεια? Το εννοείς?

- Ναι συγνώμη , δεν έπρεπε να σου μιλήσω έτσι και ειδικά να σε απειλήσω

- Σε συγχωρώ, πες μου το όνειρο σου

- Χθες το μεσημέρι κοιμήθηκα και είδα ότι ήμουνα στον τάφο με πολλούς ανθρώπους νεκρούς δίπλα μου, μετά είδα εμένα και άλλους βρικόλακες άγνωστους να τρώμε, το περίεργο ήταν ότι είδα ότι ήμουνα μαζί με τον Ιαν και μάλωνα μαζί του για το ποιος θα σε φάει, φρικτό όταν ξύπνησα βρήκα τον Λογκαν δίπλα μου , είναι το μόνο που θυμάμαι από χθες, μετά με πονούσε το κεφάλι και από τότε δε θυμάμαι τίποτα άλλο.

- Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μπορείς να μου κάνεις κακό και είσαι επικίνδυνη.

- Όχι , μη με φοβάσαι απλώς δεν είμαι ο εαυτός μου πολλές φορές, όταν βλέπω τον Ερικ γίνομαι έτσι

- Από το μίσος σου?

- Ναι

- Μα εσύ το αγαπάς

- Όχι πια

- Δε το εννοείς, σε ξέρω καλά ακόμα τον αγαπάς, απλώς δε το παραδέχεσαι

- Όχι ξέρω τι θέλω απλώς ....δεν είμαι σίγουρη

- Θα σε βοηθήσω εγώ μη φοβάσαι αύριο είναι το πάρτι του Ζακ θα πάμε έτσι?

- Γιατί τόσο πολύ? Τρέχει τίποτα

- Μπορεί

- Για λέγε

- Ε ε εδώ και λίγο καιρό είμαστε πιο κοντά

- Άντε και ένα καλό νέο.

Της χαμογέλασα, εκείνη την στιγμή ήρθε ο Λογκαν και με έπιασε από τους ώμους , σηκώθηκα και με φίλησε , αυτό δε ξέρω γιατί το έκανε αλλά το καλό ήταν ότι μας είδε ο Ερικ και κιτρίνισε , το ποτήρι που είχε στο χέρι του είχε πέσει και είχε σπάσει. Συνέχισα και εγώ να φιλάω τον Λογκαν έτσι για σπάσιμο. Πήγαμε στην αίθουσα του θεάτρου και εκείνη τη στιγμή ήρθε η καθηγήτρια.