Το μυστικό της Άλις Πάρκερ

40ο κεφάλαιο

Ήρθε η διευθύντρια και μας κατέταξε στα λεωφορεία. Ευτυχώς δεν ήμουν στο ίδιο λεωφορείο με τον Ερικ ούτε η Σελενα. Καθίσαμε στις πισινές θέσεις για να μη μας δει κανένας. Ήμασταν μέσα στο λεωφορείο για 1 και μισή ώρα, μετά από φτάσαμε τελείως έξω από την Καλιφόρνια όπου εκεί είχε ένα γνωστό αεροδρόμιο που ήταν ειδικό για τα νησιά της Αμερικής. Πήραμε όλοι τις βαλίτσες από το χέρι και πήγαμε να βγάλουμε εισιτήριο. Εγώ έβγαλα πρώτη και περίμενα την Αμαντα και τον Λογκαν. Μας άφησαν μισή ώρα να πάρουμε ότι θέλαμε από τα αφορολόγητα είδη που είχαν , όπως καλλυντικά, ρούχα, τρόφιμα και άλλα. Όλοι έτρεξαν αλλά εμείς καθίσαμε σε ένα παγκάκι πιο πέρα, μέχρι και ο Λογκαν πήγε να κοιτάξει για παπούτσια που ήθελε και έμεινα μ την Αμαντα.

-Ευτυχώς που έφυγε θέλω να σου πω

- Ακούω, τι έγινε?

- Όταν με πήρε στο σχολείο και με απομάκρυνε ο Λογκαν το έκανε επειδή είδε τον Ερικ. Με πήγε πίσω από το σχολείο και πήγαμε να βγούμε από ένα αντίθετο μυστικό διάδρομο όμως είδαμε να έρχεται η Σελενα με την Τζέσικα , τότε πήγαμε από την άλλη όπου ερχόταν ο Ζακ με τον Ερικ. Αυτός ο έξυπνος με άρπαξε με κόλλησε στο τοίχο και με φίλησε. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι το είχε κάνει, του έδωσα μια σφαλιάρα κι ησύχασα.

- Όχι που θα έχανε ευκαιρία αυτός, καλά του έκανες , αλλά γιατί το έκανε?

- Γιατί είπε ότι ήταν ο μόνος τρόπος για να μη με δουν οι άλλοι

- Δικαιολογίες, σε θέλει ακόμα και προσπαθεί να βρει μια δικαιολογία να στην ξανά πέσει, μα δεν καταλαβαίνει ότι δε τον θες

- Κοίτα δεν είναι ότι δεν τον θέλω , είναι πολύ ωραίο παιδί , μου αρέσει εμφανισιακά αλλά δεν τον αγαπάω , πάντα θα είναι ο Ερικ και αυτό με φοβίζει

- Δε χρειάζεται να σε ανησυχεί γιατί θα τον έχεις δικό σου

- Θέλω αλλά τι θα του πω, ξέρεις σε αγαπάω σε θέλω αλλά δεν μπορούμε να ήμαστε μαζί?

- Όχι δε θα του πεις το τελευταίο

- Και πως θα τον προστατέψω?

- Μαζί θα τα αντιμετωπίσετε όλα

- Δεν ξέρω τι συμβαίνει και τι είναι αυτό που με τρομοκρατεί

- Μην ανησυχείς θα τα μάθουμε όλα σύντομα, κοίτα να περάσεις καλά στις διακοπές και μην τα σκέφτεσαι αυτά.

- Αυτό προσπαθώ.

Η Αμαντα προσπαθούσε να μου δείξει συμπόνια και να καταλάβω ότι αυτές οι διακοπές είναι που πρέπει να με προβληματίζουν και τίποτα άλλο, αλλά εγώ μέσα ήξερα ότι αυτές οι διακοπές θα είναι οι τελευταίες, κάτι μου το έλεγε ότι αυτές οι διακοπές ήταν οι τελευταίες και να τις χαρώ όσο μπορώ γιατί αυτά που θα ερχόταν θα ήταν πολύ δύσκολα. Μόλις ήρθε ο Λογκαν μας έδειξε τα παπούτσια που πήρε, ήταν Βανς μπλε με μαύρες ρίγες έμοιαζε σαν σκάκι. Ήταν πάρα πολύ ωραία. Εκείνη την ώρα μας μάζεψε η διευθύντρια για να αποβιβαστούμε στο αεροπλάνο. Ήταν ένα το αεροπλάνο αλλά ήταν πολύ μεγάλο, είχε πάρα πολλές λωρίδες. Ήμασταν πρώτοι που μπήκαμε μέσα, ήταν όλο μπλε, κλασικό αεροπλάνο αλλά αυτό ήταν διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Καθίσαμε στην δεύτερη λωρίδα από τις τέσσερις. Κάθισε στο παράθυρο η Αμαντα που ήθελε να βλέπει απέξω σε αντίθεση με εμένα που είχα φοβία με το ύψος, δίπλα της κάθισα εγώ δίπλα μου ο Λογκαν και παραδίπλα ένα αγόρι που δεν τον ήξερα, παράξενο με καστανά μαλλιά , φορούσε γυαλιά και δεν μπορούσα να δω τα μάτια του, εγώ φορούσα από την αρχή τα γυαλιά με το καπέλο, μέσα το έβγαλα και μάζεψα τα μαλλιά μου αλογοουρά. Το ταξίδι ήταν 7 ώρες και είχα σκυλοβαρεθεί. Έβαλα τα ακουστικά και άκουσα μουσική , δεν με πήρε ο ύπνος κοιτούσα απέναντι, ευτυχώς ούτε σε αυτήν την λωρίδα ήταν ο Ερικ. Ξαφνικά η δόνηση από το κινητό της Αμαντας με τρόμαξε και τινάχτηκα σαν χαζή. Το άνοιξε και το διάβασε και εγώ άνοιξα το δικό μου κινητό και είδα ότι είχα ένα μήνυμα από τον Ιαν.