Το μυστικό της Άλις Πάρκερ

36o κεφάλαιο

  Ξύπνησα νωρίς για να πάω στο σχολείο . Έβαλα μία μπλε μπλούζα με ένα παντελόνι μπλε , πήρα και ένα καπέλο και γυαλιά και πήγα. Συναντήθηκα με την Αμαντα έξω από το σχολείο, δεν ήξερα άμα ήμουν έτοιμη να το κάνω αλλά ήταν ο μόνος τρόπος, ούτος συ άλλος το είχα υποσχεθεί στην Αμαντα. Πριν μπούμε στο σχολείο πήρα μία ανάσα αισιοδοξίας και μετά μπήκα.

Δεν υπήρχε κανένας μαθητής εμπόδιο έτσι πήγαμε με ευκολία στο γραφείο, μόλις με είδε η διευθύντρια τρόμαξε και απομακρύνθηκε.

- Μη φοβάστε, δεν είμαι φάντασμα

- Μα πως γίνετε να ζεις? Μα πριν λίγο καιρόν πήγα στην κηδεία σου

- Βρήκατε το πτώμα μου?

- Όχι μόνο το πνεύμα σου, μόνο υποθέσαμε

- Λάθος κάνατε, δεν είχα πεθάνει απλώς αναγκάστηκα να πάω ένα μακρινό χωρίς α ειδοποιήσω κανέναν

- Δηλαδή δεν πέθανες?

- Όχι βέβαια και ήρθα εδώ για να ξανά γραφτώ στο σχολείο

- Εντάξει χρειάζομαι πάλι τα στοιχεία σου

- Εντάξει

- Και λυπάμαι για το θείο σου, πρέπει αν έπαθε μεγάλο σοκ

- Όντως όταν πήγα δε με αναγνώρισε

- Αλήθεια?

- Ναι κάποιος τους είχε βάλει την ιδέα ότι είχα πεθάνει και δεν με ήξερε ούτε καν, μπορείτε να μου κάνετε μία χάρη?

- Ναι, τι?

- Μπορείτε να πάτε να τον βλέπετε τακτικά? Και να του μιλήσετε για μένα , μήπως εμ θυμηθεί?

- Ναι, ούτος συ άλλος θα πήγαινα, είναι φίλος μου ο θείος σου εδώ και χρόνια

- Ευχαριστώ

- Τρομερό, λοιπόν εντάξει, γράφτηκες , θα ήθελες να πάρεις μέρος στην καλοκαιρινή εκδρομή που θα γίνει σε δυο μέρες στην καραϊβική?

- Ναι , πολύ

- Και οι δύο?

- Ναι

- Εντάξει και που πήγες τόσες μέρες?

Δεν ήξερα τι να της πω και την υπνώτισα λέγοντας της ότι να μη ρωτάει άλλα και απλώς άμα την ρωτήσουν να πει ότι πήγα ένα μακρινό ταξίδι αλλά να μη με αναφέρει, δεν ήθελα να το κάνω αλλά με έφερε σε δύσκολη θέση. Έτσι εύκολα ξεμπέρδεψα και πήγα στο σπίτι μαζί με την Αμαντα, πήρα κάποια λεφτά και πήγαμε για ψώνια. Με πήγε στα καλύτερα μαγαζιά και τι δε πήραμε, σχεδόν τα πάντα , καθίσαμε μετά σε ένα παγκάκι και πήραμε ένα καφέ.