Το μυστικό της Άλις Πάρκερ

14o κεφάλαιο

   Ήμουν τόσο κουρασμένη και δεν άντεξα . Όταν ξύπνησα η ώρα ήταν 10 το πρωί κοιμόμουνα για 15 ώρες , απίστευτο , είχα αργήσει για το σχολείο και ο Ερικ έλειπε . Σηκώθηκα γρήγορα και άρχισα να ντύνομαι , όπως πήγαινα να βγω άκουσα έναν θόρυβο από το μπάνιο, γύρισα και είδα τον Ερικ να με κοιτάει χαμογελαστά .

- Θέλεις πρωινό ? – του λέω για να τον ξεφύγω

- Όχι πήρα

- Καλά τότε πάω να πάρω εγώ

- Δεν χρειάζεται σου έφερα εγώ

Γύρισα και είδα πάνω σε ένα τραπεζάκι ένα ποτήρι γάλα , κάτι μπισκότα και ένα κόκκινο τριαντάφυλλο .

- Ευχαριστώ αλλά γιατί δε με ξύπνησες να πάρουμε μαζί πρωινό?

- Κοιμόσουνα πολύ γλυκά και δεν ήθελα να σου χαλάσω αυτόν τον γλυκό ύπνο

- Μήπως θυμήθηκες τίποτα?

- Όχι αντιθέτως το μόνο που θυμάμαι είναι την Μπόνι να σε τραβολογεί και εσύ να ουρλιάζεις , τι τρελό όνειρο

- Ερικ δεν ήταν όνειρο αυτό έγινε στα αλήθεια

- Πως τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο σε σένα

- Τα ίδια έκανε σε εσένα

- Δε με νοιάζει για μένα , αν είσαι εσύ καλά είμαι και εγώ καλά

Του χαμογέλασα και μετά ήρθε και έκατσε και αυτός δίπλα μου.΄

Κοιταζόμασταν χωρίς να μιλάμε , ήθελα πάρα πολύ να τον φιλήσω αλλά δεν έπρεπε να το συνεχίσω , έπρεπε να τελειώσει αυτό που άρχισε μεταξύ μου και σε αυτόν για το δικό του καλό. Σε κάποια φάση ερχόταν όλο και πιο κοντά μου για να με φιλήσει , έπρεπε να κάνω κάτι ,να μην ανταποκριθώ δε γίνετε γιατί το θέλω τόσο πολύ , από την άλλη να σηκωθώ να φύγω , ούτε αυτό κάτι έπρεπε να γίνει . Εκείνη την στιγμή που πήγαινε να με φιλήσει χτυπάει το τηλέφωνο μου , με έσωσε . Απομακρύνθηκα λίγο για να μιλήσω για να μιλήσω. Ήταν η Αμαντα .

- Έλα Αμαντα

- Αλις είσαι καλά?

- Ναι , εσύ?

- Και εγώ

- Πρέπει να σου μιλήσω

- Και εγώ πρέπει να σου μιλήσω

- Που είσαι?

- Σπίτι μου

- Α ωραία έρχομαι

- Ε δεν είμαι μόνη μου

- Με ποιόν είσαι?

- Με τον Ερικ