Married with a Gangster

Chapter 45

Jenny

Nagising ako sa mga boses na nag-uusap ngunit hindi muna ako bumangon, nagpanggap akong natutulog dahil mukhang importante ang pinag-uusapan nila ni Andrea.

"Is your wound, okay?" tanong ni Andrea kay Ethan na klaro ang pag-aalala

"It is recovering really quick." sagot naman ni Ethan na umupo sa tabi ko.

"Have you told her yet?" Sino ang tinutukoy ni Andrea?

"Not yet but I will someday. I'm waiting for that perfect chance to tell her." random kong may naglalaro sa buhok ko.

"When will be that perfect chance, Ethan?! yung patay ka na?!" Patay na siya? Bakit may sakit ba si Ethan na hindi ko alam? Ano ba ang nangyayari? Bakit ba siya mamatay?

"There is no perfect chance, just take the chance and it will be perfect." Pagpatuloy ni Andrea

"Andrea, do you know how hard is it to keep it from her?"

"And do you know how hard it is to keep it from her even we knew everything?" GUSTO KONG GUMISING AT MAGWALA DAHIL SINO BA YANG HER BA?!! TAS BAKIT BA MAMATAY SI ETHAN?!! NAKAKABEASTMODE NA TO!!

"Please Ethan, tell her. Before you harm yourself further more." Hindi sumagot si Ethan and that was the cue na umalis si Andrea at magising ako. Hinay-hinay ko ring dinilat ang mga mata ko para kunwari bago lang ako nagising. Nabigla nalang ako na si Ethan ay nakatingin sa akin habang pinaglalaruan ang buhok ko.

"Go-Good Morning!"

"Good Morning, you're late." sabi niya tas tinuro ang alarm clock na nasa display table.

"Oh, fvck." mura ko

--

"LANGYAAAA" sigaw ko habang hawak-hawak ko yung maleta ko!! SHEMAY INIWAN AKO NILA!! Nagising kasi ako ng late tas ayun hindi ako nakaabot sa flight.

"Paano na ito" Napaupo nalang ako sa sahig sa airport, yung flight ko 30mins ago na nakalipad.

"Kasalanan mo ito. Bakit di mo ako ginising?!!" sigaw ko kay Ethan na parang wala lang sa kanya, kasalanan din niya ito bakit di ako makatulog kagabi eh!!!! Naalala ko tuloy yung ginawa niya kaya biglang bumilis ang takbo ng puso ko. TAENG HINDI ORAS NG LANDI NGAYON, JENNY. INIWAN KA NG EROPLANO!!

"You can just boo--" and with that agad akong umalis.

--

"I'm very sorry, ma'am but all the flights are full."

"I have to stay for another day ganun?!"

"Fortunately ma'am yes." She eyed Ethan tas ngumiti habang si Ethan din naman ngumiti pabalik.

"Pardon?"

"I mean, iinform ko nalang kayo pagmay vacant na po." ngiti niya sa akin.

"Pigilan mo ako Ethan dahil magwawala ako" sabi ko sa kanya habang padamog na naglakad.

"No, I want to see you embarrass yourself." lokong ngiti niya kaya sinapak ko siya. Nag-ouch pa ang loko.

"Why not join us instead?"

"Ha?"

"We are going home tomorrow."

"Sige bukas nalang, para makalibre ako at di mabawasan baon ko." nag-peace sign ako sa kanya tas tumawa siya kaya natigilan ako saglit tas nagfunction ulit ng normal.