Chapter 15

8.3K 167 2
                                    

"Jenny, wake up." rinig kong sabi ng isang boses lalaki habang hinahawakan ang mukha ko

"90 more minutes" sabi ko sa kanya kung sino man siya, someone tap me on my face

"Wake up, woman." sinampal niya ng mahina, Please let me sleep huhuhuhuhuhuh

"Wake up woman or else..." palakas na palakas ang pagsasampal niya sa akin pero hindi naman gaano ka lakas that will likely mark on my face, pati ba naman sa panaginip ko hindi ako iiwan ni bingi? buong gabi ko siya inalagaan tapos ito ang igaganti mo sa'kin?!

"FIRE! FIRE!!!"

"NASAAN ANG SUNOG?!!!" nahulog ako sa higdaan. Tumayo ako kaagad at nakita ko si Bingi na nakatayo sa edge ng higaan at naka-school uniform.

"Kung ano man yang trip mo, please patulugin mo muna ako" reklamo ko sa kanya as I went back to bed.

"You have no plans in going to school?"

"Oh...." sus yun lang pala edi goodnight, wait school?. Bumalik ang lahat ng energy ko

"ANONG ORAS NA BA?!" Nag-panic ako kaagad knowing that may quiz pala kami ngayon!!!

Agad akong tumakbo sa c.r. upang maligo at agad nagpalit ng damit, kinuha ko yung bag at bumaba saktong-sakto na paglabas ko sa gate nakaparada yung sasakyan ni Bingi kaya agad akong sumakay. Syempre sinuot ko yung seatbelt ko :D

Tahimik lang kami nag-drdrive wait siya lang pala. Medyo unusual kasi tahimik kasi palagi kasi kaming nag-aaway siguro binibigyan niya ako ng peace dahil inalagaan ko siya? kung ganito lang siya palagi sana may sakit nalang siya palagi ahahahah.

"As if." bigla niyang sabi sa akin na tila niya ang lahat ng iniisip ko with his usual smirk but he's eyes are never left the road. I rolled my eyes

S

I

L

E

N

C

E

Tinignan ko ang sarili kong reflection in the car's side mirror. Sometimes, being inside the car bring back horrible memories. Every time I closed my eyes, I could hear the car's explosion but they didn't stop me from riding a car pero ayaw na ayaw kong sumakay sa may likuran ng sasakyan parang kahapon lang yun nangyari. It is like a nightmare that I can't wake up, the scene is always repeating yet I cannot their faces anymore. It's like a missing piece that is always there you can't find it.

"Bulag, are you fine?" tanong niya sa akin, Hindi ko na namalayan na nakarating na pala kami. Agad akong bumaba sa sasakyan hindi ko na pinapansin ang mga nagtatanong na mga titig ng mga schoolmates, naglakad lang ako ng naglakad hanggang nakarating ako sa isang lugar na walang masyadong tao sa school kaso bago pa ako makalayo-layo, I was moved in a swift movement. Arms around me?

teka? Sino ba itong yumayakap sa akin?

"Ano ba ang gi----"

"Shut up, It's fine whatever it is." nawala lahat ng lakas ko, hindi ko mapigilan to hug him back. I could feel him tighting his hug.

Pagkatapos ng ilang minuto he broke his hug and went back to the usual-annoying Ethan.

"You should go already, I think you are already late." he said with his usual smug look.

Agad namula ang tenga ko dahil sa inis

"IKAW-----" nakita ko yung prof. ko kaya agad akong lumapit upang tulungan siya.

*Third Person's P.O.V*

Hindi mapigilan ni Ethan mag-chuckle dahil sa mga kinikilos ng kanyang fiancee. Inakyat niya ang puno kung saan siya kadalasang natutulog ng mabilis at walang problema. Ethan never enter any class basta hindi ito exam, pumapasok lang siya kung kailan niya gusto. He accidentally read all the books for his course when he was lazing around in his uncle's office.

Bago makatulog si Ethan nag-vibrate ang kanyang phone from his pockets

From: Andrea

                Down there

Tumingin sa ibaba si Ethan and saw Andrea waving happily at him. He jumped and landed perfectly from a 8 feet tall tree branch and shoved back to his pocket the phone.

Andrea's P.O.V

 

"Couple case?" I teased him slightly knowing that he hates sweets. I never thought Ethan being a fan of those kinds. He just shrugged

"What do you want?" he asked while eyeing the Engineering Course building that is right across from this place kahit hindi pa niya ito sinasabi sa akin kitang-kita sa kanyang mga mata na he's eyes is not on me

"January and December are back!" I grinned at him causing him to smile a bit, his gazes soften and looks at me which made my heart leap.

"Let's go they must be waiting." sabi niya habang naglalakad na. May napansin akong kakaiba ni Ethan ngayon? Must be my imagination?

"Ethan, may nangyari ba ngayon?" I blurted nonchalantly agad kong tinakpan ang aking bibig making him to stop in his tracks

"It was nothing special, I guess?" he answered at naglakad ulit kaya agad akong sumunod sa kanya 

Nothing special or someone special?

But my ears heard something

"Look kasama na ni Ethan si Andrea!!"  - Estudyante 1

"Oo nga, sus impossibleng magiing sila ni Jenny!" - Estudyante 2 

"ahahaha Oo nga baka nakita lang ni Ethan si Jenny sa daan kaya pinasakay niya!" -Estudyante 3

"Yah, baka nahiya si Jenny na tangihan ang offer ni Prince Ethan kaya pumayag nalang siya!" -Mean Girl 1

"But that ambisyosang frog should put some limits, right girls?" - Mean Girl Leader

"RIIIGHT!" -Lahat ng membro ng Mean Girl 

"Sasabihin ba natin sa kanila ang totoo?"  -Estudyante 4 

"Na ano?"  -Estudyante 5

"Sure ba talaga kayo na hindi mag-jowa si Ethan at si Jenny?"  -Estudyante 4

"OF COURSE YES!" -Mean Girls Leader

Something happen between him and Jenny

"You are rather happy today" sabi ko sa kanya

"Maybe because they are coming back?" yun lang ba talaga ang dahilan? In the first place, bakit ba ako nacucurious?

Maybe because Ethan is treating Jenny different from others? from what I heard pinasakay niya daw si Jenny, they only meet for 3 weeks and then voila! but his past fiancee, he can't even take a look from them yet he and Jenny are living together?!

Don't tell me that Ethan is starting to love Jenny? No way he still love his first love so that would never happen but what about us? How funny there was never Ethan and Andrea just bestfriends under buttonline. Masakit. Masyado na bang late para kumilos ako?

"What are you idling for?" Ethan's voice snapped me back to reality

"Nothing" I smiled at him as I gather my thoughts and will organize my feeling later on.




Maybe, I'm not too late?


Andrea on the multimedia

Married with a GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon