5 Seconds Of Snapchat [Hood]

Genetik

Kostüm değişiminin bitmesini beklerken çekime küçük bir ara vermiştik. Bu arayı her ne kadar bir prizin başına pünemiş olarak geçirsem de kafamın biraz dağılmasına ihtiyacım olduğu için bunu takmamaya çalıştım.

O sırada Michael'ın snap attığını gördüğümde ise yüzüme bir gülümseme yerleşti. Umarım yine de bugün çılgın uçuk kavgalarımızdan birine tutuşmazdık.

Uygulamaya girdim ve snabe tıkladım.

Sevgili kuzenimin saçma hali kıkırdamama sebep olurken, Michael bu konudaki yorumu kahkaha atmama sebep olmuştu.

Elinde o baltanın ne işi vardı? Müthiş moda zevkine değinmeyecek olsam bile şapkasını asla es geçemezdim.

Kesinlikle korkunç gözüküyordu.

Tek bir çare vardı; bunu kabullenmek...

Gözlerimi şaşı yapıp saçma bir ifadeyle snap çektim.

*Evet...*

Kendi snabime kendim gülerek telefonumu sarja bıraktım ve biten aranın ardından çekime geri döndüm.

Çekim bittiğinde çoktan akşam olmuştu ve ben ciddi anlamda tükenmiştim. Bir an önce eve gitmek istiyorum. Telefonumu en son bıraktığım yere giderek şarjdan çıkardım ve eşyalarımı toplayıp stüdyodan çıktım. O sırada bildirimleri kontrol ederken Michael'ın attığı cevaba denk geldim. Gerçi aşağı yukarı bir saat önce atılmıştı, büyük ihtimalle gün boyunca onlar da oldukça yoğundu.

Bildirimi sürüyerek snabi açtım.

Birden patlayan kahkaham ile neşe içinde ekranı izlerken Ashton'un salaklığının keyfini çıkardım. Ama o kesinlikle genlerle geçebileceğinden fazla doz içeriyordu.

Gülümsemem hala yüzümde solmamışsa da kızgın bir ifade takınmaya çalıştım.

*Siktir git*

Tepkim karşısında Michael'ın gülüşünü resmen kulağımda duyuyordum. Snabimi hemen gördüğünde cevap atacağını biliyordum.

Ne?

Uhm. NE?

Nabzım neden yavaşladı ki?

Sanırım nefes almıyordum.

Sanırım nefes alamıyordum. Alamıyor- alamı- al- a-

...