5 Seconds Of Snapchat [Hood]

Sabaha karşı

Ve kıpırdamıştık.

Luke bana bir açıklama yapmamıştı.

Sadece beni süzmeye devam edip dönmek istediğini söylemişti. Ona bakabileceğim en uzun sürede gözlerimi diktiysem de buna karşılık vermemişti.

Şimdi de arabayı sürerken konuşmuyordu. Radyo açık değildi ve arabadaki tek ses açık pencereden içeri dolan rüzgarın sesiydi.

Çocuklarla ilişkimizin zor olacağını hiç düşünmemiştim ama onlar böyle zorlu turneler yaparken hiçbir şey aynı kalmamıştı. Biz birbirimizden uzaklaşmıştık... Sanırım?

Bilemiyorum... Onları ziyaretimin gerçekten iyi geçeceğini düşünmüştüm, gerçi Ash ile birlikte uyurkenki hallerimize ya da Michael'ın bana takılmalarına bakarsak onlar için bir şeylerin değişmediği oldukça ortaydı.

"Hep beraber çıkıyoruz. Altı üstü sizinle bir gece geçirmek istiyordum! Ama sonra-" elimle bir balon patlıyormuş gibi yaptım. "Puf! Calum erkenden ayrılıyor. Peki onun sorunu ne?"

"Bana Calum'u sorma."

Bir anlığına lafımı kesmesini anlamlandıramasam da zaten Luke'un bana cevap vermesini beklemiyordum.

"Sonra puf! Sen! Benimle zaman bile geçirmek istemiyorsun." dediğimde bir anlığına durdum. "Eğer bunun birlikte olduğun şu kızla bir ilgisi varsa yemin ederim o sürtüğü-"

Cümlemi tamamlamama izin vermeden beni kesti. 

"Hayır."

"O halde ne!? Çünkü... kendi kendine tribe giriyorsun! Benimle konuşmuyorsun bile."

Bana cevap vermedi. Yine. Ve artık sinirlerim beni sinirlendirmekten çok, benim kırılmama sebep oluyordu. Onu anlamıyordum. Onu ilk defa anlayamıyordum. Yıllarca aynı frekansta olup ilişkimiz çevrenin anlamsız bakışlarına beraber maruz kalırken, şimdi ona manasızca bakan bendim.

En azından aklımdakileri ona kusmayı bırakmayacaktım. Derin bir nefes aldım.

"En azından bana Rahibe Teresaymışım gibi davranmayı bırakmalısın. Sonuçta kendi başımın çaresine bakmaya çalışıyorum!"

Yola kilitli gözlerini bir anlığına yavaşça bana çevirdi ve bir şey demeden yeniden önüne döndü.

"Neden abarttığını anlamıyorum!"

Sonuçta ben birine bağlanıp ondan ayrıldıktan sonra avunana kadar onun kucağında ağlayan biri değildim. Hiç olmamıştım. Beni tanıyor olmalıydı!

"Çünkü!"

Araba durduğunda kırmızı ışıkta olduğumuzu fark ettim. Luke bana döndüğünde gözlerimi ona diktim.

"Çünkü... Calum sana aşık oldu."