Zamanın Üçüncü Tekili

(4.3)-Belirsiz Güven

İçsel bir yangını, sadece kalbin gözyaşları söndürebilir.

🍁

Batı Poyraz

"Evet sayın seyirciler, gündemimize bir son dakika haberiyle devam ediyoruz. Ünlü iş adamı Diyar Altun ve birkaç korumasının cesedi sabah saatlerinde bir bekçi tarafından bulundu. İhbar üzerine olay yerine intikal eden polis ekibinin ilk izlemlerine göre bu cinayetin arkasında oldukça profesyonel kişiler var. Medyada saygınlığıyla ve yardımseverliğiyle tanınan Diyar Altun'un şirketindeki çalışanlardan biri ifadesinde birkaç gün önce de şirkette bir siber saldırı olduğunu ve iş adamının eşini aldattığı fotoğrafların ortaya çıktığını söylemesi olayı iyice karıştırdı. Diyar Bey'in eşi, konu hakkında sessizliğini sürdürürken iş ortaklarından Memduh Bey, bu durum için oldukça üzüldüğünü ve faillerin her kimse bir an önce bulunup adalete teslim edilmesini talep ettiğini söyledi." Batı, kumandayı alıp diğer kanala geçti. Televizyondaki bütün haberler Diyar'ın ölümünden bahsediyordu. Bu kanalı da değiştirecekken gördüğü adamla duraksadı. Kucağındaki kediyle yanındaki tekli koltuğa oturan Duygu ekranda gördüğü yüzle geriye yaslandı ve parmaklarını kedinin kulağına götürüp hafifçe kaşıdı. O masadaki adamlardan biri olan Mümtaz Ünsal, "Diyar çok iyi bir eş ve arkadaştı." dedi sahte olduğunu kızın bile zor anladığı bir hüzünle. "Son zamanlarda üstüne çok gidiliyordu ve tamamen sahte fotoğraflarla önce itibarını yok etmek istediler. Bunu başaramadıklarındaysa onu haince kıstırıp canını aldılar. Ortaktan öte kardeşim olan Diyar için çok üzgünüm. İnanın bana, bu işin sorumlularının hapiste çürümesi için elimden geleni yapacağım."

Kameraman Mümtaz'a biraz daha yaklaştı ve muhabir "Mümtaz Bey, bunun bir intikam cinayeti olduğu yönünde iddialara ne cevap vereceksiniz?"

Mümtaz başını iki yana salladı. "Acımız oldukça büyük arkadaşlar, pek konuşmak istemiyorum ama şunu bilmenizi isterim ki Diyar karıncayı bile incitmeyen biriydi. Diyebileceğim tek şey, iyi olanların düşmanının çok olduğu."

"Altı ay kadar önce Onur Bey'in de ölüm haberini almıştık, Mümtaz Bey. Sizce bu bir seri katil vakası mı?"

"Bilmiyorum, olabilir. Artık savcılığa ait bu dosyada daha fazla bilgi verebileceğimi sanmıyorum. İyi çalışmalar."

Mümtaz, Diyar'ın evine siyah takım elbisesiyle giderken Duygu "Seni öldürecekler," diye mırıldandı. "Adamın nefreti buradan bile belli oluyordu."

Batı dudağını bükerek televizyonu kapattı. "Karıncayı bile incitmeyen adamın onlarca insanın ölümüne sebep olduğunu bilip bunu söylemelerinde kaldım ben, gözlerine bakmaya zaman olmadı hiç. İnsan canının değeri ne kadar ucuz olmuş değil mi kızıl?"

"İşler bu şekilde yürür," dedi Duygu. "Kendine burjuva adını veren bir sınıf güçlüdür ve zayıfları ezer. Onlar da bu sınıftan ve önemli olan tek şey kendi hayatları."

Batı güldü. "Biliyor musun, onları tek tek indireceğim."

"Fazla hızlı gitmiş olmaz mısın?" Duygu kucağındaki kediyi bırakıp öne doğru eğildi. "Hız beraberinde dikkatsizliği de getirir ve geçtiğin yerlere dikkat etmezsen dönüş yolunu bulamazsın."

"Umrumda değil," Batı ayağa kalktı. "En başından beri yapmam gereken buydu, kızıl. Geç bile kaldım. Ayrıca bil diye söylüyorum ben bu yola geri dönmek için değil ölmek için çıktım. O herifi çoktan öldürmeliydim. Düşünsene, belki de büyük patron öldüğü için bu işler sekteye uğruyor ve zavallı insanlar bağımlı olmaktan kıl payı kurtuluyor. Bunun için, her şeye değer."

"Sen fedakar aptalın tekisin biliyorsun değil mi?" Duygu iç çekti. "Kendini kötü göstermek için bir tarafını yırtıyorsun ama kalbin hala on yaşındaki o çocuğa ait. Masum ve fedakar."