I never knew

Chapter 7

Sumayaw sila!

What is this? Ang kanta na sinasayaw nila is "So in love by all for one"

"Waa! Tita Ella and Mm!" Nagulat ako nung lumabas sila. May hawak sila na colored paper na nakalagay is "YES"

I still don't get it! Basta pakiramdam ko ay ang saya saya ko ngayon!

"Anne, if you're happy say YES. Okay? I love youu." Sabi ni tita.

"Hi ate, just say yes po ah? I'm happy for you. I love youu!" Sabi ni MM.

Nung umalis sila, lahat natahimik. Tumigil ang songs at yung mga sumasayaw.

Nagulat ako na may tao sa likod ko na nag sasalita. Nilingon ko...

.

.

.

"Baby, I hope you realize that you mean so much to me. You're everything I ever wanted in a woman to touch to feel your body close to me and I just want to hold you in my arms forever."

It was Marwen!! With flowers and a little box.

Binigay niya yung flowers sakin at lumuhod siya. He open the little box and say....

.

.

.

.

.

" I want you to be my partner forever. Kung gusto mo, partner in crime pa. Haha. Mylove, thanks for everything. I love you so much. You're the one I'm looking for. And now I have you, hindi ko na papalampasin 'to. I want you to be the mother of my future babies. Will you marry me Maryrose Anne Smith?"

Grabe! Naiyak na ako sa sobrang tuwa. Humagulgul na ako.

"Nakakainis ka mylove! Ginulat mo ako. I love you more so much."

"Yung sagot mylove, hinihintay ko po."

"Of course! I do! I do! I do! I love you Marwen so much!"

We hugged.

Ang daming sumigaw at nag congrats samin! Finally, official na. Hahaha. I'm so lucky to have you mylove!

"Yes! Yes! Sinagot na ni Mylove! Mga pare, attend kayo sa kasal namin ah!" Talon ng talon si Mylove! Ang saya grabe! Thank you God! You're the best! "Thanks po sa mga sumoporta at tumulong sa event na ito. I'm inviting you guys for our wedding soon. I-inform na lang namin kayo ni mommy."Ang dugtong pa niya.

.

.

.

.

MM's POV.

OMG, Ang sweet talaga ni kuya. Kami kinikilig ni mommy sa ginawa ni kuya.

Pero nakakalungkot. Hindi nag tetext si Aron. :( Ano na kaya nangyari dun. I'm worried.

Miss na miss na kita Aron! Masaya ako kaila Kuya pero I feel so down.

Hindi ko pa pala nate-text si JM. Hays. Hindi ko naman alam nangyari kagabi. Lasing na lasing ba naman ako. Mai-text na nga lang yun.

To: BFFAE.

"Sorry. :( Hindi ko naman alam sinasabi ko kagabi. And pinatatanong pala ni kuya kung bakit wala ka raw dito para sa surprise niya kay ate anne. Nag tatampo tuloy sa'yo."

*After 3mins...

Hindi parin nag rereply si JM. :( Bakit ganun, kung kailan kailangan ko siya chaka siya wala. Kasalanan ko kasi 'to eh.

"Lil sister, are you alright?" Aww. Si kuya. Kailangan mag panggap para hindi siya malungkot sa the best na araw na ito.

"Ofcourse! I'm so happy for both of you kuyaa! I'm glad na si Ate anne ang magiging future wife mo."

"Ayaw mo ba kay Ate Anne mo?" What? No!

"No! I like her so much! Hindi lang kasi nag tetext si Aron at hindi naman nag rereply si JM."

"Sabi na eh. Hinuhuli lang kita."

Nagulat ako may humawak sa ulo ko at sinabing... "Eto naman hindi makapag hintay. Nasa byahe kasi ako kaya hindi ako nag re-reply. Pero tandaan mo Mi-les, galit parin ako."

"JM!" I hugged him.

"Hindi mo ako madadaan sa ganyan."

"Ang arte naman nito! Kuya ooh."

"Balakajan. Kasalanan mo kasi yun. Bleh. Iwan ko muna kayo jan. Okay?"

"Hmm. Ge kuya! Congrats pala! Panalo! Nice!" Ngumiti lang si JM kay kuya habang inaasar niya.

"Tado! Hahaha. Thank you! Kahit late kang bata ka! Sige, maya tayo mag tutuos!" Ang sabi ni Kuya na kinatawa lang ni JM.

"JM, tara sa starbucks. Marami tayong pag uusapan. I feel down right now."

"Okay, I'll set aside my anger."

-

A/N:

Hello again. :) I changed the title of the story for some private reason.Pag sinabi ko kasi you'll know the flow of this story. :) Thanks for reading! God bless.

PS: CP lang gamit ko so hindi ko po ma I edit yung font. :)

Dedicated to: Marwen John Tolores

(Edited)