I never knew

Chapter 25

Laxies POV.

.

.

"Hey! Send this to this address. Okay? Thanks. Text me if you're done already." Ang sabi ko sa driver ko. Papadala ko sa kanya itong binili naming necklace na nirecommend sakin ni Bani wala naman akong pasok ngayon. And it's kind a cute! I hope she'll like this.

"Sige po sir." Ang sabi niya sakin.

Nagbabasa ako sa isang website ng school nila Miles. Wow! According to this website, nanalo siya bilang Crown Queen sa Talent day nila. Pati yung partner niya Crown King and according here, bestfriend niya yung partner niya. Yung talent na ginawa nila ay pang hiphop! She can dance? Okay. Gusto ko pa siyang makilala. And wait, who's her partner? Baka kilala ko. Babasahin ko 'to and find out who's that guy. Bakit parang hindi masyadong minemention pangalan nung guy? Oo nga pala, It's been a long time since the last time we talked. I kind a miss miles. I should text her.

"Hey bro!" Biglang pumasok si Bani na ikinagulat ko kaya sinara ko muna yung laptop ko.

"Hey! What are you doing here?" Ang tanong ko. He never texted me kaya hindi ko alam.

"Hindi mo nareceive yung text?" Uh-oh. Hindi ko pala tinitignan yung phone ko.

"Nag text ka ba?" Ang tanong ko.

"Hindi." Nakangising sabi niya. Aba abnormal 'to ah?

"Oh hindi pala eh?! Ba't mo tinatanong kung nareceive ko yung text?" *Sigh I hate it when bani is acting dumb. Seriously, hindi bagay sa itsura niya ang ugali niya when it comes to us. But when it comes to other people, he's 'handsome' (they say) at hindi na ako magtataka kung bakit maraming nababaliw sakanya.

"I didn't say that I'm the one who texted you. Si Jordan, pinapasundo ka na dito. Hindi mo daw kasi sinasagot mga tawag niya. We have class today." Ang paliwanag niya. Kala ko walang pasok ngayon? This is impossible. Trip lang siguro ako ng mga 'to.

"Walang pasok ngayon, bro. Wag niyo akong pag tripan. I don't have time for your silly games." Ang sabi ko nalang sa kanya. Chaka, dean na namin ang nag sabi na walang pasok. And when he said it, he mean it.

"Uh-oh." Lumapit siya sakin at bumulong. "Dude, yung mga maids mo nasa pinto nakikinig so, sakyan mo na lahat ng sinasabi ko! May gala tayo ngayon. Make it faster." Those maids! They will never give me some privacy! Lumayo sakin si Bani, at nag salita ulit. "Dalian mo na Lax. May pasok nga tayo ngayon. I checked it on our bulletin board. Kaya kung ako sa'yo, I'll fix myself as faster as I could. 'cause you know, I hate it when I wait." I stood up and I walk towards the door.

As I open the door, I saw our maids standing there like they are a spy or something. I just gave them a 'What-the-hell-are-you-doing?' look. If only I can fired them, then that would be great.

"So-sorry sir." Ang sabi nila ng sabay. 2 lang naman sila ngayon.

"Pack your things, now. Both of you are fired." Bigla nalang lumabas sa bibig ko. I'll just talk to mom regarding this. Napatingin lang sila sakin na may halong gulat sa mukha nila. I can't blame them, first time ko lang naman mag sesante ng mga maids.

.

.

MM's POV.

.

.

Kakatapos ko lang maligo ng tinawag agad ako ni mommy. Hindi na ako makakapasok ngayon dahil sobrang late na ako. Hindi naman ako pinagalitan ng bongga nila mommy at kuya dahil si JM naman ang kasama ko. Grabe talaga pag titiwala nila kay best. Ay, hindi na pala kami mag bestfriend. Nadala ako ng emotion ko ng sinabi niya sakin yung bagay na yun.

"Yes mom?" Ang tanong ko habang pinupunasan ko ng towel yung buhok ko.

"I think, this is for you." Ang nakangiting sabi ni mom.

Pag bigay niya sakin ay umalis na siya at tinignan ko na ang bagay na hawak ko ngayon isang pahabang box at may note na nakalagay dun. 'This is perfect for a beautiful lady like you. Always smile! -SA' Wala namang nakalagay na para kanino pero siya nanaman. Ang SA ko, Secret Admirer. Binuksan ko na ito at tila napanganga ako sa ganda. Nakalagay ang pangalan ko dito. Now, I'm sure that this is for me.

Secret Admirer, who are you?

.

.

JM's POV.

.

.

Almost 3 hours na akong nakahiga dito sa bed ko. Hindi naman ako makatulog at hindi rin ako nagugutom.

Today I don't feel like doing anything

I just wanna lay in my bed

Don't feel like pickin' up my phone

So, leave your message at the tone

'cause today I don't feel like doin' anything

Nothing at all

Sumasabay ang kanta sa nararamdaman ko. Nakalagay kasi siya sa play list ko sa iPad. Lahat ng kanta simula 2011 na naging sikat hanggang ngayon nasa iPad ko parin. Hindi ko na rin tinitignan phone ko. Wala ako sa mood talaga ngayon. Biglang may kumatok sa pintuan ko. Who could that be? Alam naman ni manang na ayokong na iistorbo ako pag wala ako sa mood. This must be important. Tumayo na ako at nag punta sa pinto. Pag bukas ko bumugad agad si manang.

"Iho.." Mukhang worried si manang pinag papawisan kasi. Nakaramdam narin ako ng kaba.

"Bakit po manang? Ano nang yari?" Ang tanong ko nakakaloko na ang mukha ni manang. Mas lalo akong kinakabahan.

"Anjan sila Patrick sa baba. Kung maaari, mag bihis ka na at dalian mo." Mas lalo akong kinabahan at bigla nalang bumaba kahit wapali pa ako.

Pagkababa na pag kababa ko nakita ko kagad sila. Marami sila. Kasama sila Jason, Nick, Carlo, Kyle, Dan at si Menard. Halatang ang lungkot nila at wala sa sarili.

"Pare..." Ang sabi sakin ni Patrick. "Hindi mo pa ba alam?" Ang dugtong niya. Alam ang alin?

"Ang alin? Teka. Kinakabahan ako sa inyo eh. At ibig sabihin ba nito, hindi rin kayo pumasok?" Ang tanong ko.

"Paps, ba't hindi ka ba nasagot sa tawag namin? Halos lahat na ata kami natawag sa'yo pero hindi ka na sagot." Ang sabi naman ni Nick. Halatang galit siya ngayon. Ano ba kasi mga problema nito?

"Naka silent kasi phone ko at wala ako sa mood tignan cellphone ko. Ano ba nangyari?" Nakatingin lang sakin si Patrick na para bang may nawala sa kanya. "Ba't ganyan ka makatingin? Wala na ba kayo ni Shane? Tara par shot nayan!" Tumawa pa ako. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanila kaya tinignan ko muna yung phone.ko na nasa bulsa ng short ko. Ang daming missed call from Ton at sakanila. Binuksan ko ang isang message dun na kay Ton din galing.

From: Ton

JM! Cherry 'to. Wala akong maitext na iba kundi ikaw. Hindi ko naman kasi kilala ang mga nasa contacts niya dito. Nasa hospital si Ton. Text ko sa'yo name ng hospital. Please! Answer my calls.

Pag kabasa ko nun natulala ako at napatingin kaila patrick. "Oo, nasa hospital siya bro. Nag aagaw buhay." Ang sabi sakin ni Jason na ikanalumo ng katawan ko. Anong nangyare sa'yo ton? Ba't ka nag kaganya?