I never knew

Chapter 28

MM's POV.

.

I was about to open the door yesterday nang naalala kong may nakalimutan pala ako. Sa kakahanap ko ng kwintas na bigay sakin ng SA ko, hindi ko na namalayan na ginabi na pala ako kakahanap. Hindi na tuloy ako natuloy sa Hospital kung nasaan si Ton. Since, mag ko-commute lang naman ako at wala akong kotse kailangan ko maging maaga para hindi delikado. Buti nalang ngayon, 2PM palang pero nakarating na kagad ako dito sa hospital at nasa harap na ako ng room mismo. I opened the door and try to get in with my things nang makita ko sila JM and Cherry... they are kissing.

"What the fuck." Ang nasabi ko nalang. Halatang nagulat sila base on their face expression. "Ah.. I-I'm sorry for interupting you guys. Alis na ako." Hindi ko na kinaya ang awkward na masyado. Yung babaeng yon! Kala mo simple lang, kakambal pala ni Galema!

Iniwan ko na ang gamit ko at tumakbo na palayo. May naririnig akong tumatawag sakin pero hindi ko lang pinansin. Nararamdaman ko na ang pag init ng mga mata ko. Bakit ko ba nararamdaman 'to.. he's nothing to me.. he's just my ex-bestfriend.

Napahinto ako saglit at napaiyak na. Nagulat ako nang may humawak sa braso ko. "Miles.. I-it's not what you think.." Hindi ko siya nilingon dahil alam kong si JM yun. Ayokong makita niya akong umiiyak kaya tumakbo ako papuntang rest room at naririnig ko parin ang pag tawag niya sa pangalan ko.

Pag kapasok ko sa rest room ay nag kulong muna ako sa isang cubicle at doon umiyak. Bakit ganito, affected na ako masyado. Nag seselos ba ako na mas komportable siya kay Cherry o dahil nahalikan niya siya. No! No! No! Hindi puwede. Nag seselos lang ako kasi mas komportable siya kay Cherry kaysa sa akin. After 30 mins. naisipan ko nang lumabas ng cubicle at nag ayos. Medyo, maga ang mata ko. Buti nalang dala ko ang bag ko iniwan ko lang doon sa room ang mga pagkain na binili ko. Natapos na akong mag ayos at nag simula na akong lumabas.

"Ano bang problema mo?!" Nagulat ako nang may nag salita sa likod ko. Pag lingon ko, nakasandal siya sa pader at halata ang pagiging iritado sa mga mukha niya.

"Wa-wala. Sino ba kasing nag sabi sa'yo na sundan mo ako?! At bakit hindi mo tinuloy yung kissing scene niyo?!" Ang sigaw ko sa kanya. Naiinis na ako sa pag mumukha nito!

"Ha.. So, ayon pala problema mo? Ba't hindi ka pumunta kahapon? Dahil ba nandun ako?! Dapat sinabi mo para umalis ako!" Ang sabi niya.Ano bang pinag sasabi nito?! Nasisiraan na ata 'to ng ulo!

"Ano bang pinag sasabi mo?! Wala kang alam sa nangyayari sakin kaya pwede? Manahimik ka na lang! Bumalik ka na doon! Just text me when you guys are done already."

"Hindi naman na kita Bestfriend.." Pumintig ang tenga ko nang sinabi niya 'yong word na 'yon. Nag patuloy siya sa sinabi niya "...at lalong hindi naman kita Girlfriend. So, stop acting like a jealous girlfriend 'cause you're not even my girl. Never been and never will. Ano naman kung halikan ko si Cherry? I'm single and she's single too. Ano bang pakielam mo ha? Hahaha. Don't tell me? You like me? You've fall in love with me? Hahaha. Sorry, hindi ako napatol sa isang Social Climber at Gold Digge-" Sa sobrang sakit ng mga sinasabi niya sakin ay hindi ko na napigilan sarili ko sa pag iyak at hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya dahil sinampal ko na siya.

"Ha-haha! T-thanks for the co-compliment. Yan ba tingin mo sakin?! Yan ba?! Hindi ko sinabing isama niyo ako sa bawat gala niyo na nag papatunay na mga mayayaman kayo! Hindi ko sinabi na ilibre niyo ako! Gold digger? Pinerahan ko ba kayo?! Kayo mismo nag yayaya sakin! Never akong nanghingi ng pera sa inyo! Mapang mata ka pala eh! Pare-pareho kayo ng father mo at ng ibang mapang matang mayaman! Pe-pero eto ang tatandaan mo..." Pinilit kong maging matigas sa harap niya dahil ayokong mag mukhang tanga. "...kung sakaling nahulog man ang loob ko sa'yo, hinding hindi ko hahayaang mag tagal pa 'yon ngayon palang hindi na kita kilala. Sa-salamat sa mga salita. Lumabas rin ang tunay mong kulay. Sana.. sana hindi nalang kita nakilala noon pa man." Sinampal ko siya for the second time.. "Yan! Para sa pag i-insulto sa pag katao ko. Sige, maraming salamat nalang sa lahat." Umalis na ako. Habang nag lalakad sa labas ay hindi ko na namalayang bumubuhos na ang ulan kasabay ng pag buhos ng luha sa mga mata ko.

"Marci? Marci!" Narinig kong may natawag sakin. Familiar ang boses niya sakin. Hindi ko na alam nangyari dahil bigla nalang nag dilim paningin ko.

.

Jordan's POV.

.

Pupunta ako sa hospital kung saan ko dinala ang isang lalaking duguan na binubog ng mga gago nung isang araw. Ewan ko kung bakit ko pa tinulungan samantalang sila naman ata may kasalanan. Naawa narin ako kasi may tama yung lalaki. At ewan ko rin kung bakit ko sila gusto mabisita. Bigla nalang ako dinala ng paa ko dito.

Bumaba na ako sa kotse ko ng biglang umulan. Buti nalang may payong na nakalagay dito. Kung hindi, basang basa siguro ako. Kinuha ko na yung payong at nag simula na mag lakad. Habang nag lalakad ako may tumakbo sa harapan ko isang babae at umiiyak. Halata naman dahil sa hagulgol na naririnig ko sa kanya. Medyo, familiar siya pero hindi ko matandaan. Naalala ko na siya nang makita ko ang bag niya. Tinakbo ko papunta kung nasaan siya.

Tinignan ko muna kung siya nga.. "Marci? Marci!" Nang makasiguro ako na siya nga hinabol ko pa siya lalo. Mayamaya ay hinimatay siya. Anong nangyayari dito sa babaeng 'to? Ba't siya naiyak at natakbo?

Hindi ko alam kung saan siya dadalhin. Sa hospital ba? Kung saan siya nanggaling habang umiiyak? Oh sa ibang place na hindi niya pinanggalingan ngayon? Naguguluhan na ako. Kaya sinakay ko nalang siya sa kotse ko. I drive as fast as I could to reach our house.

.

MM's POV.

.

Argh. Ang sakit ng ulo ko.. wait.. where the hell I am this time?! Nakakaloko na nangyayari sakin this fast few days. Lagi nalang akong nagigising sa ibang bahay. And now, I'm definitely don't know whose house is this. Tumayo ako at nakita kong iba na ang damit ko. SAME SHIT, BUT DIFFERENT DAY. Ano nga ba nangyari? Tumatakbo ako.. Umiiyak.. dahil.. dahil.. sa sinabi ni JM. Is that a dream? Well, thank God if it really is a dream!

Biglang bumukas ang pinto at niluwa ang isang lalaki. "Oh, Good afternoon. Right timing, I brought you some food." Nakangiting sabi niya.. mind fuck! Hindi ko alam kung papaano, kelan at saan! Nakatingin parin ako sa kanya. "Pumunta ako kanina sa San Juan De Dios kung nasan ang mga taong niligtas ko last last night.. then nakita kitang umiiyak kanina habang tumatakbo in the middle of the rain then suddenly you just fell into the ground. That's why you're here." Ang sabi niya sakin. I'm still confused.. "At kung tatanungin mo kung bakit kita dinala dito instead at the hospital... yun ay dahil I saw the guy who hurts you. Alangan namang dalhin kita doon and.. I don't know.. it's kind a awkward for me.." Ang sabi niya habang kinakamot ang ulo niya. Talagang handa siyang iexplain sarili niya ah. "..and about your.." Nakatingin siya sa damit ko. Napatingin rin ako dun at binalik kagad ang mga mata ko sa kanya. "..My personal maid, manang nancy is the one who changes your clothes not me." He's a brat. Hahaha.

"Uhm, thanks. Naabala pa kita. Ngayon lang naman ako nahilo sa ulan." Ang sabi ko. Totoo naman eh.

"Pagod ka lang siguro. Gusto mo mag pacheck up? Samahan na kita. Baka.. baka.. baka kasi.. you're.."

Hindi ko pinatapos ang sasabihin niya. "Mali iniisip mo. I'm not pregnant. Never been touched 'to." Ang sabi ko.

"Hahaha. Ah, okay. Wait, do you want me to call Laxies to come over?" Ang sabi niya. Ha? Bakit? Para san?

"Ha? Wa-wag na. Baka kasi maistorbo pa siya. Teka, I need to go home na. Thank you, Jordan! Malaki na utang ko sa'yo. First, Candy and now me. Bawi ako next time. Haha. At ito palang damit babalik ko nalang." Ang sabi ko

"Hahaha. Don't mention it. Kahit sino naman makakita ng ganyan, tutulungan rin nila eh. Hala, wag na I bought it for you. Take it as a gift from me. Teka? Kainin mo muna pala pag kain mo bago ka umalis. Hindi ako natanggap ng tanggi." Ang sabi niya.

Kumain na ako at nag kwentuhan kami. Ang galing naman niya pumili ng damit. I love these clothes he bought me. Simple but elegant. Pero hindi pala panaginip ang lahat ng iyon. Totoo ang mga 'yon. Bigla ako nakaramdam ng sakit.