Vogue

Opdrachten & ergernissen

Sorry echt sorry! Dat het zolang  duurde tot ik heb geupdate. Wegens omstandigheden ben ik er niet aan toe te komen dus om het goed te maken hier een extra lang hoofdstuk.

Flori Wolfs

"Ik zweer het je, het duurt niet lang voor ik mijn geduld ga verliezen" jammer ik als ik voor de zoveelste keer met een tissue over mijn shirt ga. Door de stress van vandaag had ik melk over mijn rode topje gemorst. "Je moet kalmeren" zeurt William een van de stylisten van Vogue. Ga naar de stock en haal een ander shirt en kom dan terug." Hij duwt me al richting de deur voor ik ook maar iets kan inbrengen. Nog altijd wrijvend over mijn shirt loop ik gehaast naar de deur. Ik moest snel zijn Noé kan me sinds het intervieuw met Gideon wel villen! Ik loop gehaast naar de lift. Onder waren alle grote studio's en net een verdieping daarboven was de stock natuurlijk had je door het gebouw hier en daar ook nog wat studio's en voorraden kleding maar dit waren de hoofdafdelingen. Ik zucht opgelucht als ik de liftdeuren zie openschuiven. Snel stap ik naar binnen en druk op de knop 1. Ik voel mijn telefoon trillen en grijp er meteen naar.

Van william
Neem uit de nieuwe collectie de blauwe Micheal Kors tas mee en de proefflesjes Black opimium YvesSaintLaurent en als je toevallig tegen Noè aanloopt zeg je dat je die opdrachten hebt ontvangen. X Je redder in nood.
Ps bedank me later.

Ik rol met mijn ogen als ik het appje van William lees en mompel iets wat op. Irritante stylisten ook, ze weten ook alles beter! De liftdeuren  schuiven weer open en ik val de eerste beste persoon aan met woorden wat ze voor me moet halen. Daarna haast ik me naar de afdeling herfst vorig jaar en haal een fel oranje blousje met verschillende bloemen eruit en trek die aan. Stond altijd goed bij rood haar. De meid aan wie ik het vroeg staat een paar tellen later weer achter me. "Alstublieft zoals u vroeg." antwoord ze vrolijk. "Dankjewel!" probeer ik vriendelijk te zeggen als ik de dingen uit haar handen grijp en dan bijna niet ren naar de lift. Urgh fotoshoots waren hier altijd zo gestresst. Natuurlijk was het dat met de colums waar het allemaal om draaide en moest alles perfect zijn in Noè's ogen. Even kreun ik bij de gedachte dat ik me kan vergelijken met Andy van de devils wears prada, maar ik word onderbroken door de bekende ping van de lift. Zonder te kijken stap ik in en druk op de knop 0. Ik hoop dat ik dit niet de hele dag hoef te doen anders word het een hel. Even vloek ik in mezelf dat ik toch mijn killerheels heb aangetrokken vandaag ik werp een blik op mijn grijze heels en vloek weer. Ik kreeg vandaag nog een hekel aan mode! Godzijdank was het maar twee weken in de maand dat ik rond moest rennen binnen het gebouw. Normaal als je langs de kantoren of de standaard andere plaatsen zoals de winkels kon je nog wel eens een koffie pakken of even in de winkels neuzen, maar dit was gewoon op en neer rennen en als je niet op tijd was of het niet goed deed was het een nog ergere hell dan hij eigenlijk hoorde te zijn en kon iedereen je schieten. De liftdeuren springen open en ik ren weer naar binnen met mijn heup duw ik de deur open en strompel naar binnen. "Alsjeblieft" zeg ik met een glimlach als William me stralend aankijkt. "God als jij deze dagen niet aan mijn zijde deze dagen stond, was ik zo dood!" kreunt hij als de fotograaf het model voor de honderdste keer een aanwijzing geeft. Ik onderdruk de neiging om met iets te gooien zodat ze verschrikt kijkt wat de hele bedoeling is en concentreer me op de lijst die voor me ligt.

"En hier hebben we de stock" meteen verstijf ik als ik de stem hoor. "Je beste vriendin is zo net binnen getreden" fluisterd William die naast me staat. Ik vloek voor de zoveelste keer stilletjes zachtjes. "Je weet toch dat ik het hier ken, Noè" klinkt een fijnere stem door de ruimte. Meteen vallen de kletsende modellen op de achtergrond stil, de fotograaf stopt zijn commentaar op het zoveelste model. Binnen een paar tellen is de ruimte de rust geworden waar ik al de hele ochtend naar verlang. Alleen het geklik van de camera is te horen. "Weet je Noè, je zou wat muziek op moeten zetten dat brengt altijd wat meer sfeer." een paar modellen beginnen te giechelen. Ik kan het niet laten en bijt op mijn lip ook William probeert zich in te houden. Langzaam draai ik me om en ga langzaam met mijn ogen de studio door tot ik de persoon heb gevonden waar de aangename bij hoort. Zodra hij mijn blik door heeft draait hij zich relaxt om en tovert een lach op zijn gezicht. "Flori! Wat een genoegen dat ik je hier tref" zegt hij vrolijk als hij voor me staat en grijnst. De bekende grijns waar iedere meid bij weg zwijmelt. "Gideon. Het genoegen is geheel wederzijds" speel ik mee. Ik zie even Noè jaloers kijken. God ik voelde me net assepoester en Noè kon wel de boze stiefmoeder zijn! Ik onderdruk de neiging om met mijn ogen te rollen en verplaats mijn blik weer naar Gideon. "Wat brengt jou hier?" vraag ik nieuwsgierig. "Ik heb zometeen een shoot voor bij het intervieuw." hij geeft me een knipoog. Ik bijt even op mijn lip dat was ik helemaal vergeten Noè zou verder contact opnemen met Gideon om de foto's te maken voor bij het artikel. "Kom maar, ik geef je wat gepastere kleding." snuift William als hij het dure pak ziet dat hij nooit kan betalen al werkt die het dubbele dagen. "Ik vertrouw erop dat je een beetje goede foto's van me uitzoekt, weet je wel voor mijn reputatie." hij knikt met zijn hoofd naar de modellen die spontaan beginnen te giechelen. "Maar natuurlijk meneer Black, ik zou u niet teleurstellen." glimlach ik. Williamtrekt Gideon bij me weg hij momeplt nog iets dat lijkt op " die kinderachtige miljadairs ook!' en leidt hem naar de kleedkamers daar haalt hij een jeansbroek uit met een witte blouse. "Graag de blouse in je broek stoppen. Voor hij hem in het pashokje duwt geeft hij hem nog  zwarte laarsjes. Daarna verdwijnt hij in het pashokje en voel ik een teleurstelling. Op de een of andere manier heb ik hem gemist de afgelopen week. Hij heeft iets wat hem aangenaam maakt. "Wauw meid, ik weet niet hoe je het hebt geflikt! Maar hoe die miljonair naar je kijkt! Petje af!" ik draai me om en frons verbaasd mijn wenkbrauw. "Hoe bedoel je?" vraag ik verbaad. "Meid ben je blind? Heb je gezien hoe Gideon naar je kijkt, zodra hij je zag lichtte zijn hele gezicht op. Ik wed dat zelfs Noè nu in je schoenen zou willen staan. Even weet ik niet wat ik moet zeggen. Lichtte zijn gezicht echt op toen die me zag? Vind hij me leuk? Ons gesprek word verstoord door Gideon die ruw het gordijn aan de kant trekt. " Is het zo goed?" vraagt hij met zijn bekende grijns. Hij wiebelt even met zijn wenkbrauwen als William hier en daar nog wat aan zijn witte blouse frunnikt. Ik schrik even op als er "perfect!" klinkt Noè's stem. Iedereen lijkt zich weer te realiseren dat hij aan het werk is en de aangename sfeer van een paar minuten geleden is meteen weg. Gideon loopt langzaam maar elegant naar het midden van de set en gaat relaxt staan. "Noè please, laat iemand wat muziek opzetten dat is voor iedereen aangenamer." Ik bijt weer op mijn lip om mijn lach in te houden. Iedereen genoot er gewoon van dat de Gideon Black de kant koos van het personeel. Ik zie Noè op de binnenkant van haar wang bijten, dat is een van haar erger trekjes. Ik moest nu echt mijn best doen en gewoon niet opvallen anders stond ik dit uur nog op straat! Ik neem een adem teug en richt mijn aandacht op de macbook die voor me staat. Ondertussen ga ik verder met het bekijken van de foto's en sorteren welke er mogelijk in het magazine kwamen deze week. Af en toe werp ik een blik op Gideon die soms serieus voor zich uitkijkt of relaxt in een moderne stoel zit.

"Oke, nu alleen nog met een model en dan zijn we klaar." Noè klapt even vrolijk in haar handen. "Eerst even een pauze, ik voel nog niet eens meer wanneer ik lach." Tevreden check ik alle foto's nog een keer met William en voeg erbij en verwijder er een paar. "Heb je zo nog tijd voor een foto" voel ik een zware stem bij mijn oor meteen draai ik mijn hoofd naar het geluid. "Jij bent inmiddels degene die me heeft geintervieuwd." klinkt Gideons stem bij mijn oor. Ik voel zijn borst tegen mijn rug aan. "Ik weet niet of mijn baas dat zo leuk gaat vinden. Je weet dat ik machtiger ben dan jou baas. Maar mijn baan is niet afhankelijk van je" kaats ik terug. Ik voel zijn grijns in mijn nek en heb nu al spijt van mijn woorden. "Heb je een outfit voor haar?" vraagt William die zich nu omdraait. Zijn vingers die die onder zijn kin hadden geplaats vallen van zijn gezicht en kijken mij met open mond aan. "Natuurlijk ,me. Gideon is het." valt hij William in de rede. William loopt naar een van de stylisten die een wijde grijze trui uit het schap halen. Ze wenkt me en ik werp een kwade blik op Gideon die me nog een knipoog geeft. Daarna zie ik hem naar Noè lopen gauw pakt hij nog een van de magazines van de tafel. Daarna loop ik naar de stylist die me de paskamer in duwt.

Gideon grijnst als ik helemaal klaar ben. "Ik haat je" mompel ik als ik naast hem sta. "Gedraag jullie speels" zegt Noè met een lach. Even frons ik mijn wenkbrauwen. "Ontspan, ze vind het goed. Relax je ziet er geweldig uit." hij komt een beetje achter me staan en doet mijn haar opzij hij legt zijn arm over mijn middel en de ander om mijn schouder. Daarna lacht hij tegen mijn wang en kietelt me even in de zij waardoor ik in de lach schiet. "Perfect ga zo door!" roept de fotograaf. Dan draait die me heel snel om waardoor hij me net opvangt. "Het is geen huwelijk!" mompel ik. Hij grinnikt even en trekt me op, daarna pakt die me onder mijn knieeën en mijn rug en houd me in bridestyle. Hij komt heel dichtbij met zijn gezicht en legt zijn voorhoofd tegen het mijne. "Vind je het heel erg als ik eerst met je wil date, voor ik voor het altaar ga staan?."