Vogue

Koffie & Spijt

Lieve lezers

Aangezien de meeste toch instemmen voor een deel 2 ga ik een deel 2 schrijven maar ik ga proberen omdat sommige liever geen deel 2 hebben het hoofdstuk zo te schrijven dat je niet percee deel 2 hoeft te lezen om te zien hoe het verder gaat met Flori en Gideon... 

Anne-Marie 

***

Flori Wolfs 

- Een paar weken later-

"Mijn leven is momenteel gewoon te rustig. Serieus ik verveel me dood!" klaag ik tegen Cameron die de kopjes klaar zet als het koffiezetapparaat loopt. Hij grinnikt en draait zich dan naar de tafel om de suiker en melk op tafel te zetten. "Tja als je van supermodel naar saaie huismuis gaat dat is inderdaad een wereld van verschil." plaagt die me. "Ik had beter mijn contract moeten lezen toen ik de kans had!" mompel ik als ik met het lepeltje van de suiker begin te spelen. "Ach ja maar nu heb je tenminste wel overvloed Quality time met je vrienden... dat is waar!" stem ik in. "Dus wat zijn je plannen voor deze week?" vraag ik als ik ben uitgeklaagd. "Niet veel bijzonders, werken en verder met de groep afspreken... zoals elke week." grijnst die. Ik rol met mijn ogen. "En wanneer ga je nu eens op date? Op meidenjacht zoals je vroeger altijd ging je bent al veel te lang alleen. Als je niet oppast dan neemt eerders een bedrijf je leven over en kom je achter de levensles die je altijd al hebt geweten. Just saying!" waarschuw ik hem als ik een suikerklontje pik en hem in mijn stop. "Je suikerverslaving is ook al terug zie ik!" ondertussen sabbelend op mijn suikerklontje. Hij schud lachend zijn hoofd en schenkt dan de koffie in. "Maar om op je verhaal terug te komen. Ik heb een date morgenavond... en ik zou het waarderen om het stil te houden!" zegt die er waarschuwend achteraan. Ik grijns onschuldig en doe net of ik mijn mond afsluit en de sleutel weg gooi. "Deal! Dus vertel wie is het?" Hij zet de dampende kop koffie voor mijn neus neer en gaat dan ook aan het keukeneiland zitten. "Nou vooruit het is een meisje van mijn werk. Ze werkt op een andere afdeling en we hebben een paar keer al geluncht. Ze maakt me weer aan het lachen Flori, sterker nog ik krijg er steeds meer vertrouwen in... Dat ik weer gelukkig met iemand kan worden, weer iemand kan vertrouwen en weer aan de toekomst kan bouwen. Een hele tijd wilde ik dat niet en kon ik dat niet, maar sinds jij hebt gezegd dat je Rosi kan vergeven ben ik eens gaan denken... waarom zou ik niet met mijn leven door kunnen gaan?" hij kijkt me met een glimlach aan en een vastberaden blik. Ik glimlach ook en even kijk ik weer in de vertrouwde stralende ogen van mijn beste vriend met zijn vastberaden blik. "Ik ben blij dat je door gaat met mijn leven.. we hebben genoeg geleden vind je ook niet?" moedig ik hem aan als ik mijn hand op de zijne leg. 

"Nee hoor ik loop over de drukke winkelstraat!" roep ik in mijn telefoon als er verschillende auto's beginnen te toeteren als er een paar toeristen op hun dooie gemak de weg oversteken waar je normaal nooit mag oversteken. Ik rol met mijn ogen als ik weer een hele preek krijg van mijn moeder hoe de stad toch gezond voor me kan zijn en ze raad me de biologische groente in de reclame deze week aan. "Ja mam zal het eens bekijken in de reclame. Nee ik heb nog geen idee wat ik vanavond eet we zouden met zijn allen bij elkaar komen bij Mandi in plaats van de kroeg." praat ik haar bij als ze me naar mijn plannen vraagt. Met een paar grote tassen aan mijn arm en mijn Tore hoge hakken aan mijn voeten loop ik nog altijd richting Vogue. Aangezien ze niemand anders hadden om de nieuwe rokken van Chanel en de sjaals van Hugo Boss te halen hebben ze mijn maar opgetrommeld... nou ja alles is beter op het moment dan thuis zitten. Dit hoefde pas morgen in de studio te zijn maar ik heb besloten om het nu al op te halen en te brengen aangezien het nieuwe nummer vandaag in de winkels lag en dan niemand te genieten was.  Ik wijk uit voor een vrouw met een paar kleine kinderen die midden op de grote straat blijven staan en knal tegen iets hards aan.. "Au!" kreun ik als ik mijn evenwicht herpak en nog net weet recht te staan. Als ik hier nu neer zou staan zou de paparazzi en Gideon smullen van mijn momentje en stond ik weer in de bladen.. waar ik dus absoluut geen zin in heb.. Ik herpak mezelf en kijk even om me heen als ik weer op kijk hap ik naar adem en kijk recht in de groene ogen die ik hoopte nooit meer te zien. "G-Gideon.." zeg ik verbaasd als die me net zo angstig aan kijkt. Ik herpak me snel weer en kijk hem kill aan..maar dat verandert al snel in medelijden als ik zie hoe die erbij loopt. Zijn gezicht is al een paar dagen niet geschoren, diepe wallen zijn onder zijn ogen ontstaan en zijn haar zit door de war. Hij draagt een losse trui met een klassieke broek en een lange jas. Dit was helemaal niet de Gideon die ik kende. "Flori!?" reageert die verbaasd als die me nu nog eens goed bekijkt zijn stem kraakt zelfs een beetje en klinkt juist schor. "Goh wat leven we toch in een kleine wereld.." mompel ik verbaasd om me heen kijkend als ik me geen houding weet te geven en vervolg mijn weg weer naar Vogue. "Het spijt me van het publiceren, maar ik kan het uitleggen! Zullen we anders een kop koffie drinken?" Hoor ik dan opeens met een paniekerige ondertoon in zijn stem. Ik twijfel even..."Ik weet het niet Gideon... er is zoveel gebeurd. Een koffie meer vraag ik niet.." Hij kijkt me bijna smekend aan en ik bijt even op mijn lip. "Vooruit een koffie.." hap ik dan toe.

"Hoe gaat het?" vraagt die dan om zich heen kijkend. Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk dan recht in zijn ogen. "Oké niet de beste vraag, maar je moet me geloven dat ik je verhaal niet heb gepubliceerd." Ik kijk hem nog verbaasder aan. "Het is toch jou bedrijf? Ja maar ik heb het verhaal niet uitgegeven. Sterker nog ik heb er helemaal geen toestemming voor gegeven." hij neemt een slok koffie en kijkt dan nog om zich heen voor hij naar me toe buigt. Automatisch leun ik wat naar achter. Het voelt gewoon raar, de man waar ik de sterkste gevoelens ooit voor heb gehad zit recht tegenover me en we lijken wel vreemde voor elkaar. "Mijn compagnon heeft het gepubliceerd. Je weet toch een paar maand geleden dat ik naar Parijs ging voor een fusie/zakendeal en investeerders te vinden." Hij kijkt me afwachtend aan en ik besluit om te knikken omdat ik op het moment geen woord kan uitbrengen. "Laten we zeggen dat ik toen niet echt met de beste mensen in zee ben gegaan." Hij haalt een hand door zijn haar en kijkt me dan weer ernstig aan. "Hoe bedoel je niet met de beste mensen?" vraag ik dan een beetje bang. "Laten we zeggen dat er iemand zoals de beste stylist met een aanbod aankwam dat te goed voor het bedrijf was om af te slaan." Hij bijt op zijn lip en ik kijk hem nu met open mond aan. "Je bent een deal met Vince aangegaan?!" val ik dan tegen hem uit als die even inkrimpt van mijn reactie. "Hij wilde een paar miljoen investeren in mijn bedrijf als die een paar pagina's per tijdschrift kreeg. Het leek mij een goed plan omdat het meer voor zijn populariteit ging. Ik leende hem wat fotografen die bij hem in de buurt waren en liet wat artikelen over hem schrijven zodat die nog wat meer bekender werd voordat fashion week aanbrak. Ook had hij vrienden die ook allemaal investeerde waaronder ook Rose.." fluistert die zachtjes. "Maar je moet me geloven op dat moment wist ik allemaal van niks... hij zei dat hij mensen regelde voor een tijdje om in me te investeren en dat ik uit de rode cijfers kwam maar hij wilde wel vijfentwintig procent publiciteitsrecht." Ik bijt op mijn lip en vloek zachtjes binnensmonds en toen kwamen hun aan op dat feestje...Flori ik had echt geen idee! Ik had echt geen idee dat die Vince zo'n gladjakker was.. het ging gewoon zo slecht door de crisis en ik mocht niks met mijn eigen vermogen doen. En toen ging het uit en Rose had hem alles verteld die avond en voor ik het wist werd ik de volgende ochtend kwaad door Vogue gebeld en zag ik wat die je aan had gedaan. Ik dacht dat het beter was als ik de schuld op me nam aangezien ik je niet weer door de hel wilde laten gaan, maar ik had tijd nodig om het goed met je te maken. Om het recht te zetten dus ik heb Vince zijn vrienden een rechtszaak aangespannen en heb me dezelfde minuut failliet laten verklaren toen ze een schade claim wilde. Er is nog meer ook heb ik hier het contact verbod zowel Rose, Vince en derest van je personen uit je verleden mogen geen contact meer met je opnemen of je zelfs maar aankijken" Hij schuift een stapel papieren naar me toe die uit zijn binnenzak te voorschijn komen. Met grote ogen lees ik het aandachtig en bekijk de handtekeningen die er stuk voor stuk onder staan. "Na die failliet verklaring heb het bedrijf weer opgericht onder een andere naam en heb ik alles eruit gesodemieterd wat niet meer aan de orde is. Ik ben de helft van mijn imperium kwijt en ik moet helemaal opnieuw beginnen met opbouwen... en dat gaat een heleboel tijd en eigen vermogen kosten, maar je moet weten dat ik het allemaal weer zo voor jou zou doen. Het spijt me zo ik ben zo stom en hopeloos geweest please vergeef het me Flori." Ik kijk verbaasd van hem naar de papieren en weer terug naar hem. en voor ik het weet realiseer ik me wat die de afgelopen weken allemaal heeft gedaan voor me en wat ik hem heb gemist.. Ik glimlach even voor ik me naar hem toe buig en mijn lippen op de zijne druk.