Vogue

Selfie's & twintig meiden

Hey lezers.
Allereerst bedankt voor alle stemmen echt ongelooflijk zoveel! Ten tweede sorry dat ik zolang niet heb geupload maar jullie kennen het wel school, vrienden en van die dingen :P maar echt duizendmaal sorry ook als dit hoofdstuk een beetje tegenvalt (wat ik persoonlijk wel vind) maar dit heeft me echt letterlijk weken gekost om te schrijven maar ik beloof dat het weer leuker en spannender gaat worden :P
Verder hoop ik dat jullie niet al te boos zijn
Xx
****
Flori Wolfs

"Ja mam ik beloof dat ik me gedraag. Ja gideon let goed op me. Nee mam ik ga niet met vreemde mee."  Ik hou mijn vinger op en gebaar dat Gideon stil moet zijn. Hij gebaart dat ik naar binnen moet stappen en ik begroet hem door een kus op zijn wang te geven en mijn moeders overbezorgde woorden te negeren. "Ja ik stuur je zometeen een selfie van mijn nieuwe look. Niet schrikken op kantoor herkende ze me nog niet eens. Maar ik moet ophangen. Gideon heeft het eten klaar." Lieg ik. "Oh dan stoor ik niet verder, fijne avond nog en denk erom stuur wat als je veilig bent aangekomen! Veel plezier! Jij ook mam doeii!" Kap ik het gesprek af. "Eindelijk!" Zucht ik. Als ik mijn telefoon vergrendel en in mijn tas gooi. "Ze heeft me de hele weg hier naartoe gebeld." Ga ik verder als ik even een hand door mijn hand haal. "Ja dat is ook een vermoeiende wereldreis." Grinnikt Gideon als hij mijn hand pakt en me naar de woonkamer trekt. "Aardig optrekje" mompel ik als ik door het dure luxe appartement loop. "Ach ja mijn geld krijg ik toch niet op." Antwoord hij schouderophalend. "Heb je soms hulp nodig?" Grijns ik. "Bijdehandje." En hij tikt me even op mijn neus. "Chameur." Grijns ik als ik mijn armen om zijn nek sla. "Gaan we zo beginnen? Misschien."  Hij maakt mijn handen los uit zijn nek en laat me een rondje draaien. "Ik moet toegeven als ik eerder had geweten dat Vogue zo'n wonderen kon verrichten had ik wel eerder geinvesteerd." Knipoogt hij. "Dat bedoel je meer dat je nu met een knappe meid was getrouwd die de hele wereld rond vliegt en je knappe kinderen geeft." Antwoord ik lachend. "Precies rust en mooie kinderen wat wil een man nog meer." Grijnst hij als hij me naar de bank duwt. "Liefde. Gok ik tenminste. Mwah als het echt moet." Ik geef hem een speelse tik tegen zijn schouder en kijk zijn appartement verder rond. "Maar mijn nieuwe look bevalt je wel." Antwoord ik nieuwsgierig. "Ja je bent nog altijd jezelf maar dan een nog betere versie eigenlijk de perfecte versie. Oh dus eerders was ik niet goed genoeg. Tuurlijk wel alleen ben je nu perfect." Grijnst hij als hij dichterbij met zijn gezicht komt. "Oeh we moeten mijn moeder nog een selfie sturen!" Ik spring op en ren naar mijn tas in de hal. "Dan schenk ik wijn in!" Roept hij. "Witte graag!" Roep ik terug. Ik kom lachend terug met mijn telefoon in mijn hand als ik gerommel in de keuken hoor. Ik ga terug op de bank zitten en schop mijn schoenen uit en ondertussen zet hij de glazen wijn op de salontafel. "Nou klaar voor onze eerste selfie." Grijns ik. Als hij naast me komt zitten. Wacht!" Roept hij als ik net op de camera knop wil drukken. "Wat?!" Roep ik geschrokken. "Zijn we hier echt klaar voor?" Vraagt hij nu heel serieus. Ik kijk hem verbaasd aan. Hij komt weer dichterbij. "Want we maken Vogue nu wel heel erg trots he." Grijnst hij. Ik rol met mijn ogen en ga weer recht zitten voor de selfie. Ik glimlach en Gideon legt zijn arm om mijn zij en knijpt even waardoor ik de selfie verpest door het rare gezicht. "Ja dit gaat hem echt worden." grijnst hij als hij de tel uit mijn handen trekt en hem me laat zien. Ik rol weer met mijn ogen. "Waarom ben je zo druk vandaag? Ik bedoel drukker dan anders.. Laten we zeggen dat ik de hele dag alles heb moeten regelen voor komende week. Met andere woorden ik heb me de hele dag rustig moeten houden en duidelijk moeten zijn. Ach ja niet elke dag kun je de grote boze ceo zijn." Val en ik hem in de rede en aai hem even over zijn hoofd waardoor er verschillende plukken voor zijn gezicht vallen en zijn strakke paardenstaart losser komt te zitten en hij eigenlijk alleen maar aantrekkeljjker wordt. Gosh! Hij is knap zo! Ik concentreer me weer en glimlach even als hij me onderzoekend aankijkt. "Vertel op wat denk je?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Niks." Giechel ik. "Echt wel!" Hij begint me te kietelen waardoor ik omval en hij bovenop me komt liggen. "Oké genade!" Roep ik. "Nou wat dacht je?" Vraagt hij grijnzend. "Nou eigenlijk vind ik hoe je haar zeg maar nu zit heel erg knap." Zeg ik verlegen. Hij grijnst even en komt dan dichterbij en drukt zachtjes zijn lippen op de mijne. "Weet je?" Fluisterd hij in mijn oor. Ik kan alleen maar nee knikken doordat zijn adem in mijn nek blaast en ik niks weet uit te brengen. "Je bent heel erg schattig als je bloost." Fluisterd hij nog zachter in mijn oor. Ik geef hem een speelse tik en kijk hem uitdagend aan. Hij verplaatst zijn hoofd naar achter en kijkt me onderzoekend aan. "Worden we vals?" Grijnst hij als ik hem nepboos aan kijk. "Misschien." Antwoord ik plagend.  "Hmm katje." Grijnst hij lachend als hij weer dichterbij komt. "We hebben nog altijd geen selfie." Zeur ik verder. Hij rolt met zijn ogen en grinnikt even. "Vooruit een selfie" en hij trekt me weer rechtop. "Minstens vijf." Pruillip ik. "Wat vinden meiden toch belangrijk aan selfies. Het laat je band met elkaar zien." Antwoord ik serieus. "Oh dus we hebben een band?" Antwoord hij grijnzend. "Uhm we zijn gedwongen met elkaar opgescheept." Grijns ik. "We noemen het maar een band." Grijnst hij. "Stiekem vind je het wel leuk dat we met elkaar opgescheept zitten." Mompel ik als we beide lachend in de camera kijken.

"Waarom moest je die vlucht nu zo vroeg boeken?" Zeur ik als we door de douane zijn. "Omdat ik een ochtendmens ben." Antwoord hij grijnzend als hij zijn arm om mijn schouder slaat en rustig verder loopt. "Pffft ochtendmens... Ik haat ochtendmensen!" Ga ik geirriteerd verder als er iemand tegen me aan loopt. Hij grinnikt even en sleurt me half mee in de richting waar ik gok ons vliegtuig dadelijk komt. "Oh dus zo begint onze romantische vakantie, je haat me nu al. Nee ik haat je niet ik haat ochtendmensen!" Reageer ik bijdehand en grinnikend terug. "Ja maar ik ben een ochtendmens. Dan ben je mijn favoriete ochtendmens en haat ik derest van de ochtendmensen." Verbeter ik mijn eerdere conclusie. "Maar zolang je me langer laat slapen dan vandaag heb je een leuke vakantie. Ik waarschuw je meneer Black mij wil je niet moe mee maken." En ik prik hem even in zijn arm als we stoppen voor de ingang waar we dadelijk moeten stoppen voor onze vlucht. Onze koffers zijn al ingeleverd. "Dus je hebt geen prive jet, ik moet toegeven dat je me toch wel teleursteld nu. Wie zegt dat ik geen prive vliegtuig heb? We vliegen juist prive terug want we pikken een zakenpartner via een kleine omweg op de terugweg op. Daarom dat we nu first class met een 'gewoon' vliegtuig vliegen. Wat ben jij eigenlijk veel eisend". Grijnst hij als ik hem schaapachtig aankijk. "Kijk daar heb ik een heel goede rede voor." Hij fronst zijn wenkbrauwen en kruist zijn armen voor zijn borstkast, vervolgens bijt hij even op zijn onderlip en kijkt me met glimmende ogen aan. Conclusie ik heb dus geen enkele rede meer. En om het nog even erger te maken giechelen een paar meiden als hij een blik op ze werpt. "Kun jij voor een paar seconde stoppen om zo verdomd sexy te zijn en me helpen met een rede. Dat is al de twintigste meid die naar je lacht sinds we uit de taxi zijn gestapt." Pruillip ik. Hij lacht en strijkt even een pluk achter mijn oor. Daarna slaat hij zijn armen om me heen en trekt me naar zich toe. "Weet je?" Fluisterd hij zachtjes als hij zijn kin op mijn hoofd zet en ik mijn armen om zijn middel sla. "Nee?" Antwoord ik zachtjes. "Ik vind het fijn dat je bent mee gekomen en ik zou niet een van die twintig andere meiden mee genomen hebben." Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en net als ik wil zeggen dat ik het ook fijn vind ondanks de vroege vlucht wordt er omgeroepen dat ons vliegtuig klaar staat.