Ruzie & Pijnlijke herinneringen

1.9K 72 3
                                    

Zoals gevraagd heb ik alle foto's van de hoofdrollen verwijdert.. Ik hoop dat dat jullie beter bevalt. :P
***

1 week later

Flori Wolfs

"Je hebt hem alles verteld!" schreeuwt Clover door haar appartement. "Schreeuw niet zo, hij had het recht om te het weten." zeg ik zuchtend met mijn ogen rollend. "Hij had het recht om te weten! Jullie hebben nog niet eens een relatie wat als die het publiceert!" roept ze paniekerig. "Jeetje ja dat is echt een goed verhaal voor de story!" grinnik ik. "Dus je hebt ook verteld van je duivelse tweelingzus..." de onzekerheid in haar stem is te horen. Ik zucht voor de zoveelste keer. "Ja. Ik heb hem zelfs het huis laten zien." antwoord ik verveeld. Ik herkende de laatste tijd mijn vrienden echt niet meer eerst moest ik date en dan vertel ik hem alles, heb ik na jaren het lef om het iemand te vertellen en dan word ik aangevallen. "H-heb je met hem geslapen?" vraagt Clover dan fluisterend. Even ben ik geschokt van haar vraag. "Wat denk je nu wel niet van mij!" roep ik gefrustreerd. "Aha dus je hebt hem niet alles verteld!" even bijt ik op mijn lip. Ik heb hem grotendeels de waarheid gezegd. Dat Rose bovenop mijn verloofde kroop en zo de relatie tussen haar en Cameron kapot heeft gemaakt en die jongen helemaal kapot heeft gemaakt! Dat leek mij genoeg voor nu!" schreeuw ik nu ook. "En waag het om over dat andere te beginnen. Ben eens niet zo jaloers ik heb eindelijk weer een beetje geluk en alles verwerkt! Jaloers!" schreeuwt ze hard terug. "Nee Flori ik ben niet jaloers ik ben bezorgd. De laatste keer heb ik je van het politiebureau moeten halen! Ik heb eindelijk mijn beste vriendin na jaren weer terug, tenminste het meisje wat je ooit was is tenminste weer aanwezig!"
Fijn dat je me die dingen erin blijft wrijven. Het me blijft verwijten!"

Ik verwijt je niks! Ik bescherm je!

"Ik ben volwassen!" schreeuw ik op mijn allerhardst. "Een halfjaar Flori, een halfjaar ben je volwassen. Nuchter, jezelf weer! Zie je wel dat je het me verwijt!" Ik pak mijn tas en wil naar de deur lopen.

"Flori wacht nou ffe! Ik bedoel het niet zo. Ik maak me zorgen je bent weer in contact geweest met je verleden. Je hebt hem alles verteld de man die voor verhalen leeft. Verhalen die hem rijk hebben gemaakt." ze slikt en kijkt me bezorgt aan. Zonder haar aan te kijken pak ik de deurklink en fluister zachtjes. "Ik ben verandert het afgelopen halfjaar, jij van alle personen zou moeten weten hoe moeilijk ik het heb gehad! En jij moet niet vergeten wie er continue aan je bed zat in het ziekenhuis, je borg al die maanden heeft betaald en wie bij je was toen je.... Hou je mond daarover!" kap ik haar af "Je weet niks van de tijd waar ik in heb gezeten en spreek die naam niet uit! Niet in mijn buurt!" daarna maak ik de deur open en smijt hem met een klap dicht.

Mijn jas trek ik dichter tegen me aan als de koude New York lucht me omarmt. "Waarom ik?" mompel ik in mezelf. "Waarom heb ik in godsnaam zulke stomme keuzes gemaakt. Ik bedoel ik verwijt Rose wel van alles maar ik ben geen haar beter! Nou ja misschien een beetje ik heb nooit mensen bedrogen zeker niet je eeneiige tweelingzus! Urgh dat dat kind hetzelfde uiterlijk als mij heeft dezelfde ouders." ik hou mijn mond als het tot me doordringt dat ik hardop in mezelf loop te praten. Hoe durfde ze over Nicole te praten! Net of ik het express heb gedaan! Urgh hoe meer ik eraan hoe meer ik gruwel van mezelf. Boos begin ik harder te lopen. Als ik me nu toch zo nodig met mijn verleden moest confronteren waarom dan niet meteen het pijnlijkste moment. Ik hou mijn hand op voor een taxi. Die al gauw stil staat. "Rose wacht even! Alsjeblieft!" klinkt erachter me ik zie Clover op me af rennen. "Wat?" vraag ik geirriteerd als ze achter me staat. "Het spijt me ik had dat niet moeten zeggen, maar snap je niet dat ik bezorgt om je ben! Bang dat ik je weer moet oprapen om je weer kapot te zien! Je bent altijd al gevoelig geweest. Toe ik wil geen ruzie ik ken je beter dan wie dan ook!" ik bijt op mijn lip om de tranen te onderdrukken. Ze slaat haar armen om me heen en ik begin op haar in te slaan. "Nee, nee!" schreeuw ik. "Rustig Flori ik ben het Clover. Kom!" ze houdt me stevig vast en leidt me van de taxi weg. "Waarom begin je over Nicole je weet toch dat ik dat niet express heb gedaan!" snik ik. "Kom niet hier. Ik wil je iets laten zien. Kom alsjeblieft terug?" haar reebruine ogen doorboren me en kijken me hoopvol aan. "Okè maar als je er weer over begint dan is het over!" waarschuw ik haar. Ze haalt even een hand door haar blonde haar maar knikt dan dat ze het begrijpt.

"Ik weet ik had je dit veel eerder moeten laten zien. Maar je was zo gebroken enzo niet jezelf dat ik vond dat dit het beste voor je was. Wat laten zien?" vraag ik verbaasd als ik van mijn thee nip. Ze zucht en staat op van de bank. "Please veroordeel me niet toen was je er nog niet klaar voor." ze kijkt me nog even aan en ik scheur mijn blik los. Waar is mijn leven toch zo verandert. Een herinnering komt op.

"We redden het samen wel. Please schatje het was een fout! Je weet toch hoeveel ik om je geef! Ik hou van je!" hij grijpt me bij mijn armen en trekt me naar zich toe en begint kussen in mijn nek te geven. "Stop!" ik probeer hem van me af te duwen maar hij is te sterk. Ik geef hem een klap en een duw. "Eerst slaap je met mijn zus vervolgens kom je dronken thuis en daarna wil je me terug. Rot op je hebt Rose altijd al leuker gevonden!" schreeuw ik. Ik begin mijn tas in te pakken. "Zet je erover heen." fluisterd hij. "Of anders je beseft toch wel dat je me gekwetst hebt!" roep ik weer. Ik haal een hand door mijn haar en kijk naar buiten. "Kijk me aan hij grijpt me bij mijn kaak en laat me in zijn ogen kijken. Mijn gezicht is wazig van de tranen, waarom ben je zo emotioneel. Je weet toch dat ik van jou hou. Alleen van jou! Je wilt weten waarom ik huil?"

VogueWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu