Vogue

Champagne & Vogue

Hey mensen

Sorry dat ik zolang niet meer update, maar ik heb het echt heel druk gehad en had geen inspiratie. Ik hoop dat dit hoofdstuk weer in de smaak valt. Verder wil ik jullie bedanken voor de reacties en de stemmen en gewoon voor het lezen van mijn verhaal.

MysterieuxAnne

*****

Flori Wolfs

"Nee dat is goed dan vlieg ik morgen terug en dan volgende week door naar Duitsland. Geen probleem Samantha! Veel plezier doei!" Eindelijk hang ik het telefoongesprek op en kan ik gaan douche de afgelopen dagen waren niks anders dan hectisch geweest. Zo zat ik al een week in Spanje om een fotoshoot voor Vogue zwemkledij te promoten en had ik nog een gala vanavond. Gideon is normaal mijn date met zulke evenementen maar hij heeft ook zijn bedrijf. Ja ik blijf het zeggen, maar wat is mijn leven verandert. Een jaar geleden had ik hier nog niet eens van durven dromen en nu kan ik het gewoon niet geloven dat dit mijn leven is. In de duurste hotels verblijven, de beste feestjes, meest luxe gala's bijwonen en van alles op de hoogte te zijn. Maar het allerbelangrijkste om de meest leuke en knappe man van de wereld te date. Ik voel mijn glimlach weer opkomen als ik aan Gideon denk. Ik denk dat als iemand me zou vragen waar ik het meest dankbare voor ben wat Vogue voor me heeft gedaan is het me koppelen aan Gideon. Ik loop naar de inloopkast en ruim mijn spullen op. Ik moet nog zoveel doen en elke keer stoort iemand me wel door een smsje of door me te bellen. Mijn e-mail is vandaag verdacht rustig.

Ik stap de limousine uit en zet een hak op de rode loper. "Flori waar is Gideon?" wordt er meteen gevraagd als ik verblind wordt door de flitsen. "Hij heeft het druk met zijn bedrijf." antwoord ik als ik door loop en me op de andere journalisten concentreer. "Wie draag je?" vraagt een andere journalist. "Hoe voelt het om het gezicht te zijn van Vogue? Waar kom je eigenlijk vandaan? Hoe ben je het nieuwe gezicht van Vogue geworden? Hebben Gideon en jij al samenwoon plannen?" zoveel vragen worden er gesteld dat ik de helft niet eens kan beantwoorden. Van alle kanten wordt mijn naam geschreeuwd en knippen fotografen foto's van me. Nu snapte ik waarom Emily me vroeg of ik de druk wel aankon. Het was verdomd lastig zonder Gideon. Hij was dit soort dingen al jaren gewend, wist hoe te antwoorden en wist hoe het was om dit alleen te moeten doen. De groep modellen van de shoot die ik niet zo heel goed ken ook al ben ik hier nu ruim een week verzameld zich bij de ingang voor een groepsfoto natuurlijk wordt ik weer naar het midden verplaatst want de zijkant is niet goed genoeg voor mij. Zo had iedereen ook een wit jurkje aan en ik moest weer een lange donkerblauwe dragen met alles erop en eraan. Want ik was het ultieme gezicht van Vogue en als je de definitie van Vogue bent moet je natuurlijk alles overtreffen. In plaats van Andy in the Devil waars Prada ben ik nu het tijdschrift zelf. Iedereen rent voor me, iedereen doet dingen op mijn manier en als ze dat niet doen hoef ik Vogue maar te bellen en ze zijn dezelfde minuut ontslagen. Want uiteindelijk ben ik Vogue daar kwam het op neer toen ik mijn opleiding volgde als model. Nou ja de kennismaking en de contracten tekende. In het begin snapte ik het niet, maar hoe meer shoots ik doe hoe makkelijker het wordt. We lopen langzaam naar binnen en nemen plaats in een grote zaal. Dit hele evenement deed me een beetje denken aan het kennismaking evenement van het nieuwe Vogue gezicht. Alleen is dit iets minder spectaculair en ontbreekt Gideon. Ik neem een glas Champagne dat me wordt aangereikt op een plateau door een ober en bedank hem vriendelijk. Daarna neem ik een flinke slok en neem de ruimte nog eens goed in me op. "Niks maakt dit evenement beter dan een goed glas champagne, niet waar?" klinkt een zware stem naast me. Ik draai mijn hoofd en glimlach vriendelijk. "Als u bedoelt dat de Champagne een zekere meerwaarde toevoegt aan het evenement, kan ik niks anders dan akkoord met u gaan." hap ik uitdagend toe. "Toe we zijn van dezelfde leeftijd. Ik ga me nog oud voelen. Ik ben een van de stylisten uit Parijs. Vince." Hij reikt zijn hand uit en ik neem hem aan. "Flori, het Vogue gezicht van New York. Oh ik weet wie je bent. Het zou slecht zijn als ik niet wist wie het Vogue gezicht is als ik voor Vogue werk. Dat is zoiets als mode studeren en niet weten wat Chanel is. Daar heb je helemaal gelijk in." Hij neemt een slok champagne en neemt verder de ruimte in zich op. "Geef toe je hebt ook een bloedhekel aan deze evenementen. Als ze zo saai zijn als deze en je nog morgen een behoorlijk lange vlucht hebt, dan ja. Dus wat brengt jou hier in Spanje in plaats Van Parijs? Je outfit." antwoord hij nonchalant en ik spuug mijn slok champagne terug in mijn glas. Hij grinnikt even en kijkt dan mijn richting op. "Ik heb hem gestyled net zoals derest van je outfits die je van Vogue hebt gehad. Ik ben de beste stylist van Vogue. Ze kunnen niet zonder of met me. Je arrogantie siert je." mompel ik erachter aan. "Vandaar dat ze telkens spijt hebben als ze me ontslaan." Ik rol met mijn ogen en grijns naar hem. "Oh werkelijk? Weetje wat de truc is om je baan bij Vogue te behouden?" hij fronst even zijn wenkbrauwen. "Ik heb geen idee doen wat ervan je gevraagd wordt?" vraag ik half verbaasd, half overtuigd. "Ze laten geloven dat ze je nodig hebben." Mijn mond valt open en ik weet even niet wat te zeggen. "Kijk laat het me uitleggen. Ik ben goed in mijn vak. Vogue hoeft alleen maar iemand anders te vinden die beter dan mij is, maar dat is hun nog niet gelukt. Omdat ik ze daar simpel weg niet de kans toe geef. Dus... ze moeten het met mij doen en hebben elke maand nieuwe trends of ik nu naar hun pijpen dans of niet... Ik vind je wel interessant ik mag je wel eigenlijk. Je denkwijze het is durven of niks. Precies jij snapt het. " ik tik mijn glas tegen het zijne en neem nog een slok Champagne. "Dus hoe zit het met de relatie tussen Gideon en jou? Volgens mijn bronnen zit Vogue erachter. In zekere zin hebben ze ons gekoppeld maar de relatie is echt en weet Gideon dat ook? Hoe bedoel je?" vraag ik meteen op mijn hoede. "Laat ik het zo zeggen Flori. Je hebt mensen die je wat te bieden hebben en je hebt mensen die je wat kunnen bieden. Fijne avond. Ik moet door met netwerken als je het niet erg vind. Als je ooit mijn hulp nodig hebt met Vogue of daarbuiten. Bel dit nummer dan...." Hij pakt mijn hand en drukt er een kus op en laat een kaartje achter in mijn hand. " Het was me een genoegen het gezicht van Vogue te ontmoeten.." Daarna verlaat die zijn plek en stapt op wat heren aan een andere tafel af. En voor het eerst neem ik iemands advies ten harte en ga ook eens netwerken eens zien hoeveel mensen me wat kunnen vertellen over ene Vince...