Vogue

Het Verleden

***

Flori Wolfs

Met dikke rode ogen zit ik nog altijd op mijn kamer. Mijn hoofd ligt inmiddels op mijn knieën met mijn armen beschermend om mijn hoofd. "Ik had zo niet moeten komen!" fluister ik zachtjes. "Flori?" roept mijn moeder van onderaan de trap snel veeg ik mijn tranen weg en hef ik mijn hoofd op. "Ja? Kom je naar benenden ik heb thee gezet." roept ze terug. "Ik kom..." verder kom ik niet een snik verlaat mijn mond weer en voor ik het weet hoor ik voetstappen op de trap. De deur word langzaam open gemaakt en het hoofd van mijn moeder verschijnt om de deur. "Ach meisje toch..." fluisterd ze en komt naar me toe gesneld ze laat zich naast me zakken en slaat haar armen om me heen. "Het gaat nog altijd niet he." fluisterd ze zachtjes. "Nee!" snik ik en laat me tegen haar aanvallen. Ze hebben me allebei verraden, het is een beeld dat ik altijd in mijn hoofd zou hebben. "Weet je mam. Ik heb een hele leuke jongen ontmoet een paar weken geleden, maar zodra ik deze kamer inliep werd alles me weer teveel. Terwijl mensen me hebben beloofd dat de pijn verdwijnt dat die minder word! Dat ik me er ooit over heen zou kunnen zetten!" schreeuw ik nu en veeg de tranen ruw weg. Mijn moeder kijkt me ook met rode ogen aan. "Wacht even!" fluisterd ze. Ze staat op en verlaat de kamer verbaasd blijf ik achter en begin weer opnieuw te snikken als ik mijn oude kamer opnieuw bekijk. Ik hoor wat gestommel en dan komt mijn moeder terug met een stapel brieven in haar ene hand en in haar andere hand een boek met grote ogen kijk ik ernaar. "Ik weet dat je me gaat haten, maar Rose heeft me gevraagd om je dit te geven als je ooit terug zou komen. Het is haar kant van het verhaal. Je hoeft ze nu niet te lezen doe dat als de tijd daar is." mijn moeder legt ze op mijn bed neer en glimlacht even. "Kom je bent sterker dan dit. De wonden zullen zolang je hier bent opnieuw open gerukt worden ben ik bang, maar je bent duidelijk ook door gegaan een teken dat je er al ergens mee klaar bent." zucht ze dan en kijkt mijn kamer nog even rond. "Het spijt me dat ik de foto's niet heb opgeruimd. Om je eerlijk te zeggen heb ik pas drie maanden geleden het echte verhaal van Rose gehoort. Ik ben kwaad op haar geworden en heb haar sindsdien niet meer gesproken of gezien." Met grote ogen kijk ik mijn moeder aan. "Je bent voor me opgekomen." een glimlach doorbreekt mijn gezicht. "Het spijt me, ik heb jou kant nooit van het verhaal begrepen of willen weten. Ik hoop dat je het me wilt uitleggen?" vraagt ze dan zenuwachtig. "Natuurlijk. Bij de thee!" antwoord ik met een gllimlach als ik op sta en mijn moeder achteraan loop naar onder.

De deurbel doet me opschrikken. "Ik ga wel." zeg ik als ik opsta en naar de deur loop. Mijn moeder knikt we hebben de hele middag lopen praten over wat er is gebeurd ook weet ze dat Gideon onderweg is en ik hem nodig had ook heeft ze eerlijk gezegd dat papa verlopig niet terug komt. Ze had gezegd dat hij dit weekend moest komen om mij te zien en wilde net alsof doen maar ik heb laten weten dat ik papa nog wel een andere keer zie als ik weer eens langskom.
Ik open de deur en meteen word ik tegen een harde borstkas gedrukt. "Alles okè?" klinkt de stem bezorgd bij mijn oor. Ik kan het niet laten om te glimlachen en trek hem nog dichter tegen me aan. "Dankjewel dat je komt." ik begraaf mijn gezicht dieper in zijn jas en doe zijn geur op. "Tuurlijk voor jou altijd." hij drukt een kus op mijn kruin en houdt me even vast. "Kom binnen, het is behoorlijk koud. Er hangt sneeuw in de lucht." zeg ik als ik naar binnen stap. "Ik leg het je zometeen uit." zeg ik voordat we de woonkamer instappen. Hij knikt begrijpelijk en hangt zijn jas nog vlug op aan de kapstok. Zelfs in zijn sweater met spijkerbroek zag die er onweerstaanbaar uit. "Jij moet Gideon zijn." zegt mijn moeder als ze haar hand uitsteekt. "Mevrouw Wolfs." begroet Gideon mijn moeder als hij haar hand aanpakt. "Wil je een kop thee? Nou eigenlijk wilde ik Gideon wat laten zien." verbreek ik het gesprek. Gideon fronst even en mijn moeder is verbaasd. "We zijn met het avondeten terug." zeg ik als ik Gideon's handpak en hem naar de gang leidt. "Mag ik de truck gebruiken? Maar natuurlijk het is jou auto." reageert mijn moeder nog altijd verbaasd. Ik pak mijn jas van de kapstok en loop dan naar het tafeltje waar de sleutels in liggen. "Kom als je me wil begrijpen dan moet je dit zien." glimlach ik naar Gideon die nu ook zijn jas aanheeft. We lopen naar de schuur waar mijn zwarte suv nog altijd geparkeerd staat hoe ik hem achter gelaten. Gideon fluit even. "Mooi ding. Ik sjeesde er altijd mee naar school. Sjeesde?" grijnst hij en doet even een plukje achter mijn oor. "Jup ik zal je eens laten zien hoe we hier rijden." grijns ik als ik naar de bestuurders kant loop en het portier open. Hij grinnikt even en stapt ook in.

We komen aan bij het huisje aan het meer. "Het is vervallen." zeg ik dan gekwetst. Brandnetels en andere wilde planten staan ervoor het huisje zelf is helemaal met klimop bedekt en stoffig ook is het verweerd. Ik zucht en gooi dan mijn portier open. "Wat je ook tegen me gaat zeggen Flori het verandert niks tussen ons. Hij stopt een pluk haar achter zijn oor en stopt dan zijn handen weer in zijn zakken.
"Kun je me eerst mijn verhaal laten doen?" grijns ik. "Natuurlijk." zucht hij dan

"Allereerst ik heb een tweelingzus eeneiig." Gideon kijkt even geschokt maar ik doe een teken dat hij me moet laten vertellen en we lopen verder door de tuin richting het bos. "Rose en ik waren altijd heel close de beste vriendinnen in elk levensjaar. Niets of niemand kon ons uit elkaar drijven. Onze band was op een gegeven moment zo sterk dat ze een open boek voor me was. Ik wist precies haar gedachtes, haar gevoelens, haar mening over alles. Maar alles veranderde toen ik voor het eerst Alex leerde kennen de typische badboy van het dorp. Rose vond hem altijd al helemaal geweldig. In het begin was ik niet zo onder de indruk. Ik vond hem meer een loser dan een hunk. Rose had zich al helemaal op hem geworpen flirtte eindeloos met hem en zoende hem af en toe. Hoe meer ze met hem optrok hoe meer ee uit elkaar groeide. Telkens als ik erover begon weigerde ze ook maar iets te zeggen. Ik ben op hem afgelopen en heb hem aangesproken in plaats hun uit elkaar te halen had ik zijn interesse in mij opgewekt. Op een avond kregen Rose en ik ruzie. Ze schreeuwde dingen naar me dat ik jaloers op haar was dat ze de knapste was, dat ik wilde dat ik haar was. Ik ben toen weg gescheurd in mijn truck en ben uit geweest ik ging naar de locale bar en daar was hij ook. We raakte aan de praat en hij wakkerde iets in me aan. Op een gegeven moment zag hij Rose niet meer staan en was ik de enige die ertoe deed. Het liep zelfs zo uit de hand dat hij me hier na tweeenhalfjaar op een knie ten huwelijk vroeg. Sterker nog dit huisje hadden we gekocht en hebben we opgeknapt. Rose had intussen Cameron leren kennen. Totdat een halfjaar na onze verloving ik eerder thuiskwam dan gepland. Ik wilde hem verrassen mijn ouders waren een weekendje weg en toen ik binnenkwam zag ik een heel spoor rozeblaadjes en kaarsjes naar de trap leiden. Ik vond het zo lief dat ik het volgde en toen ik kreunen uit de kamer hoorde heb ik de deur opengetrapt. Ze zaten helemaal over elkaar heen geplakt. Hun geschokten gezichten deden de das om. Ik kon geen woord uitbrengen. Mijn bloedeigen zus met mijn verloofde. Ik ben meteen weg gereden en heb me in de eerste beste bar bezopen. Stomdronken ben ik naar dit huisje gereden en heb daar zeker een maand in geleefd. Natuurlijk ging het hele gerucht door het dorp. Toen begon de ellende pas echt ik dronk teveel en deed het met iedereen die me een beetje aantrekkelijk vond. Toen ik Rose weer tegen kwam heeft ze me gezegd dat het mijn eigen schuld was. Ik legde het probleem bij mijn ouders voor maar mijn moeder vond het mijn eigen schuld. Ik had hem immers van Rose afgepakt. Toen heb ik besloten om naar de grote stad New York te verhuizen en iets in de modewereld te doen." ik haal mijn schouders op en bijt even op mijn lip. "Je bent nog niet klaar, Flori." antwoord Gideon me streng. Ik zucht en ga dan verder. "Toen begon de ellende ook in New York kon ik alleen mijn ellende vergeten door te zuipen en me gewild te voelen. Ik leerde een jongen Hunter kennen. Hij zat in een verkeerde wereld, maar ik dacht dat hij om me gaf. Natuurlijk was dat niet zo en gebruikte hij me alleen maar om aan zijn trekken te komen. Toen hij een avond was opgepakt stond zijn beste vriend Andrew voor de deur. Voor ik iets kon beginnen lag hij al boven op me en had hij me verkracht. Een week later bleek ik zwanger te zijn en heb ik het weg laten halen. Toen kwam ik weer in contact met Cameron en die heeft me een tijdje in huis gehaald en me weer op het rechte pad gekregen. Daarna heb ik weer mijn studie opgepakt en ben ik derest tegen gekomen. Clover ken ik al sinds de basisschool en zij heeft alles meegemaakt. Derest weet het ook maar Cameron en Clover hebben alles meegmaakt. Zo nu weet je alles." Zucht ik.

Hij kijkt me even aan en haalt dan diep adem. "Okè dan is het nu tijd voor mijn verhaal." ik frons mijn wenkbrauwen maar focus me dan op zijn woorden...

*****
Cliffhanger!!!
Nou ik hoop dat jullie een beetje spannend vinden hoe alles nu loopt en wat ik in gang heb gezet. Ik begon te type en eindigde niet meer :P of ja bijna niet meer. Sorry dat ik telkens zo langzaam update!

Laat maar weten wat jullie van het verhaal vinden. Vote & Comment misschien :P